باشگاه فرار

باشگاه فرار یک مسابقه واقع‌نما است که گروهی از جوانان را به تصویر می‌کشد که سعی دارند در حالی که از یک ماه بهشتی لذت می‌برند، راه رسیدن به زندگی مورد نظر خود را پیدا کنند. دوازده جوان بیست‌ساله به بهشت استوایی دعوت می‌شوند تا به مدت ۳۰ روز از زندگی کسل‌کننده و ناکام خود فرار کنند. اما به زودی متوجه می‌شوند که برای به دست آوردن فرصت پرداخت صورتحساب‌هایشان به مدت یک سال در حال رقابت هستند. در حالی که برای حذف هم‌تیمی‌های خود توطئه می‌کنند و در عین حال از سواحل شنی، سفرهای قایق تفریحی و ملاقات‌های رمانتیک لذت می‌برند، دنیای فانتزی آن‌ها شروع به برخورد با زندگی‌هایی می‌کند که پشت سر گذاشته‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برخی چالش‌هایی که در مسیر یافتن جهت در زندگی وجود دارد، صحبت کنند. چه کارهایی می‌توان انجام داد تا جهت درست زندگی را پیدا کرد؟ وقتی کارهایی که در زندگی می‌خواهید انجام دهید (یا فکر می‌کردید می‌خواهید انجام دهید) به درستی پیش نمی‌رود، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا هیچ‌وقت برای شروع دوباره دیر نیست؟
• اگر فرصتی برای ساختن یک برنامه واقع‌نمای شخصی در مورد برخی از این موضوعات داشتید، آن برنامه چگونه می‌بود؟

والدین باید بدانند که Escape Club یک مجموعه تلویزیونی واقع‌نمای حذفی است که شامل رفتارهای اغراق‌آمیز زیادی است، از جمله بحث‌های زننده بی‌پایان (که منجر به تهدیدها و پرتاب اشیا می‌شود)، فحاشی سانسورشده، کنایه‌های تند، اشاره‌های جنسیت‌زده، برهنگی محوشده، و گاهی رفتارهای بی‌شرمانه. گاهی اوقات کشیدن سیگار هم در تصویر دیده می‌شود، و همچنین مصرف الکل زیاد. این مجموعه همچنین پیام‌های نگران‌کننده‌ای در مورد مسئولیت‌پذیری در زندگی دارد.

از یک پیشخدمت ناراضی و یک کارمند شرکت خسته تا یک زن ثروتمند و فارغ‌التحصیلان بیکار دانشگاه، بزرگسالان جوان در باشگاه فرار تلاش می‌کنند تا بفهمند که کیستند و از زندگی چه می‌خواهند با لذت بردن از یک سبک زندگی لوکس و باکیفیت در یک محیط موقت و تا حدودی مصنوعی. این نمایش به خوبی نشان می‌دهد که بسیاری از این افراد چقدر نابالغ و خودشیفته هستند و برای برنده شدن یک سال بدون مسئولیت در قبال زندگی خود حاضرند چه کارهایی انجام دهند.معیارهایی که بازیگران برای حذف یکدیگر از مسابقه استفاده می‌کنند، مشخص نیست. نتیجه این امر، بحث‌های بی‌پایان و درگیری‌های دراماتیک و اغراق‌آمیز است. در عین حال، علی‌رغم اشاره‌های گاه و بی‌گاه به اینکه بازیگران می‌خواهند «بالغ شوند»، در اینجا درس‌های واقعی زندگی در مورد کار، فداکاری و تعهد لازم برای این کار آموزش داده نمی‌شود. برخی طرفداران برنامه‌های واقع‌نمای تلویزیونی از این برنامه به عنوان لذت تماشای زندگی دیگران لذت خواهند برد، اما چیز دیگری در اینجا وجود ندارد.