بی‌ظن

مهمانی‌های شام معمولاً بی‌دردسر هستند، اما فهرست مهمانان ممکن است شما را به فکر فرو ببرد. وقتی جورژینیو پیکسو، پلی‌بوی ثروتمند (با بازی پائولو تیفنتالر)، دعوت‌نامه‌های مهمانی شام را برای معشوقه‌های مختلفش می‌فرستد، همه تصور می‌کنند که او قصد بدی دارد. دریافت‌کنندگان شامل همسر فعلی او، پاتریشیا (با بازی فرناندا پائس لمه)، دوست‌دختر فعلی او، تیلن (با بازی تاتی لوپز)، و همسر سابقش، بته (با بازی مائیرا آزودو) هستند. آنها خانواده‌هایشان را نیز به همراه می‌آورند، که شاهد تلاش جورژینیو برای وادار کردن این زنان به امضای سندی هستند که دارایی‌هایش را به طور مساوی بین آنها تقسیم می‌کند. وقتی زنان متوجه می‌شوند که جورژینیو آنها را فریب داده است، از امضای سند خودداری می‌کنند. پس از اینکه جورژینیو در حین قطعی برق مرده پیدا می‌شود، کارآگاه دست و پا چلفتی، چارلز نونز (با بازی مارسلو مدیسی) وارد می‌شود تا پرونده را حل کند: قاتل جورژینیو کیست؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در Unsuspicious صحبت کنند. چه برنامه‌های تلویزیونی دیگری این ترکیب ژانر کمدی و جنایی را بررسی می‌کنند؟ آیا این موضوع شما را ناراحت می‌کند؟ چگونه لحن کمدی برنامه بر تأثیر صحنه‌های خشونت‌آمیز تأثیر می‌گذارد؟
• چگونه طبقه‌گرایی بر انگیزه‌های شخصیت تأثیر می‌گذارد؟ چگونه بر پویایی خانواده تأثیر می‌گذارد؟ نظر شما در مورد اقدامات آنها در مواقعی که پول یا اموال در میان است، چیست؟

والدین باید بدانند که این سریال کمدی-معمایی درباره قتل یک مرد ثروتمند و زنان اوست. شخصیت‌ها توسط حرص، مقام، پول و انگیزه‌های پنهان هدایت می‌شوند. خشونت کلامی زیادی بین شخصیت‌ها وجود دارد. خشونت (خون، جسد، چاقو زدن، تهدید به آسیب جسمی) به صورت طنز نمایش داده می‌شود. روابط رمانتیک و غلتیدن‌های شدید در سریال وجود دارد. فحش‌های زیادی مثل ass، bitch، f--k، hell و s--t در سریال استفاده می‌شود. بزرگسالان در مهمانی‌ها و برای مقابله با مشکلات الکل می‌نوشند. سیگار کشیدن (سیگار) و بحث در مورد مواد مخدر (ماری‌جوانا) در سریال وجود دارد. با وجود اینکه این سریال برزیلی شامل اقوام و گرایش‌های جنسی مختلف است، اما کلیشه‌ها در آن پررنگ هستند.

این نمایش اجزای لازم برای یک کمدی کلاسیک/داستان معمایی را دارد، اما نتیجه نهایی آشفته و نامنظم است. تلاش‌های بی‌نتیجه‌ای برای مدیریت همزمان شخصیت‌ها و خط‌های داستانی متعدد صورت می‌گیرد. فرصت کافی برای پرداخت و نفس کشیدن بخش‌های مختلف وجود ندارد و کلیشه‌ها نیز بهتر شدن اوضاع را تضمین نمی‌کنند. لحظاتی وجود دارد که مقدمات به نتیجه می‌رسند، به‌ویژه در کمدی فیزیکی. به‌طور کلی، داستان معمایی می‌تواند جذاب باشد، اما بعید است که بینندگان بتوانند معمای مورد نظر را حل کنند یا از آن بخندند. فحاشی و خشونت اسلپ‌استیک مداوم ممکن است آن را برای نوجوانان بزرگ‌تر مناسب کند.