مورفي براون

در سریال کمدی موفقی به نام مورفی براون که به مدت ۱۰ سال از شبکه سی‌بی‌اس پخش شد، کاندیس برگن نقش شخصیت اصلی را بازی می‌کند. مورفی، خبرنگار خبره‌ای است که برای یک مجله خبری شبکه به نام اف‌وای‌آی کار می‌کند و تلاش می‌کند تا بین زندگی کاری و شخصی خود تعادل برقرار کند. در استودیو، مورفی با جیم (چارلز کیمبروف)، مجری ارشد سختگیر که اغلب هدف شوخی‌های مورفی است؛ فرانک (جو رجالبوتو)، خبرنگار، مجرد همیشگی و بهترین دوست مورفی؛ کورک (فیت فورد)، یک خانم سابق مسابقات ملکه زیبایی که به روزنامه‌نگاری روی آورده؛ و مایلز (گرانت شاود)، یک فارغ‌التحصیل جوان و مغرور از دانشگاه هاروارد که تهیه‌کننده اجرایی برنامه است، همراه می‌شود. در سال ۲۰۱۸، این برنامه با همان بازیگران و با راه‌اندازی مجدد برنامه گفتگوی آن‌ها در دوران ترامپ، بازسازی شد -- دقیقاً در همان ساعت پخش برنامه بحث سیاسی آوری (جیک مک‌دورمن)، پسر مورفی، در شبکه فوق‌العاده راست‌گرای ولف.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آداب و رسوم محل کار در مورفی براون صحبت کنند. چگونه می‌توان کار خود را به خوبی انجام داد و با همکاران با احترام رفتار کرد؟ اگر با کسی که با او کار می‌کنید مشکلی دارید، چگونه باید آن را مدیریت کنید؟ آیا هرگز مناسب است که به همکار (یا همکلاسی یا دوست) خود فریاد بزنید یا تحقیرش کنید؟
• تیم اطلاع‌رسانی چگونه مانند یک خانواده است؟ آیا افراد در صورت گذراندن ساعات طولانی در دفتر کار، احتمال بیشتری دارد که با همکاران خود دوستان صمیمی شوند؟
• شخصیت‌های سریال مورفی براون چگونه صداقت و درستکاری را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این یک ویژگی شخصیتی مهم است؟

والدین باید بدانند که مورفی براون یک مجموعه تلویزیونی کمدی درباره یک خبرنگار/مجری زن در یک محیط کاری عجیب و غریب است. وقتی این مجموعه در دهه ۸۰ میلادی برای اولین بار پخش شد، شخصیت اصلی، که توسط کندیس برگن ایفا می‌شد، به عنوان یک الگوی مثبت برای زنان در محیط کار شناخته شد. براون، یک خبرنگار توانا و موفق، می‌تواند بسیار کنایه‌آمیز باشد و تک‌گویی‌های طنز او ممکن است برای بینندگان جوان قابل درک نباشد. در این مجموعه شوخی‌های جنسی و مسائل مربوط به روابط وجود دارد. این مجموعه به طور مکرر به سیاستمداران و دیگر چهره‌های خبری اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ میلادی اشاره می‌کند، که می‌تواند به عنوان یک درس تاریخ ملایم برای نوجوانان امروزی عمل کند. اگرچه ممکن است امروزه این مجموعه به نظر انقلابی نرسد، اما این مجموعه، مانند مجموعه مری تایلر مور قبل از آن، بازی را برای زنان در تلویزیون تغییر داد. به‌روزرسانی این مجموعه در سال ۲۰۱۸ به صورت واقعی است: همان بازیگران، همان برنامه خبری، صدای خنده، و شوخی‌هایی در مورد شلوار جین. این مجموعه با تمرکز بر سیاست، شدیدا ضد ترامپ است.

این نمایش، که اغلب با نمایش مری تایلر مور مقایسه شده، باهوش است، دیالوگ‌های آن بامزه و به‌روز هستند و بازی‌ها در سطح بالایی قرار دارند. برجن پنج جایزه امی برای نقشش در مورفی براون دریافت کرد و این جوایز به‌حق به او تعلق گرفتند. بزرگسالان از طنزهای کنایه‌آمیز مورفی لذت می‌برند، اما تماشاگران جوان‌تر ممکن است شوخی‌ها را متوجه نشوند. با ادامه سریال، روابط بین شخصیت‌ها عمیق‌تر می‌شود و تماشای همکاران که به دوستان و خانواده تبدیل می‌شوند، لذت‌بخش است.بازسازی سال ۲۰۱۸ این برنامه تلویزیونی، گروه را دوباره دور هم جمع می‌کند، با موریفی، کورکی، مایلز و فرانک که همگی نقش‌های اصلی خود را تکرار می‌کنند و به تلویزیون بازمی‌گردند، در یک برنامه گفتگوی تلویزیونی صبحگاهی با گرایش لیبرال. بازیگران همیشه شیمی خوبی با هم داشتند و هنوز هم دارند؛ اما ریتم «خط، مکث برای خنده، خط، مکث برای خنده» در عصر یوتیوب عجیب به نظر می‌رسد، چه برسد به صدای خنده ضبط شده. اما کسانی که نسخه اصلی را به خوبی به یاد می‌آورند، خوشحال خواهند شد که بیشتر از چیزی که چند دهه قبل دوست داشتند، ببینند، و طنز شخصیت‌های عمومی در فضای سیاسی مدرن، به عنوان یک تخلیه هیجانی سبک به نظر می‌رسد. اضافه شدن نیک دودانی (زاهد از سریال آتپیکال) به عنوان یک شخصیت جذاب و تک‌رو، به عنوان یک متخصص فناوری و رسانه‌های اجتماعی نسل هزاره، در این برنامه، انتخاب خوبی بود.