فرضیه فرعی

در MINOR PREMISE، عصب‌شناس ایتان (ساتیا سریداران) از یک پروژه تحقیقاتی در حال توسعه در دانشگاه خود برای آزمایش بر روی مغز خود استفاده می‌کند. اما وقتی این آزمایش آگاهی او را به 10 تکه تقسیم می‌کند - و هر کدام برای شش دقیقه در ساعت بر بدن او مسلط می‌شوند - جنبه‌های درگیر روان او شروع به ایجاد هرج و مرج و مبارزه برای برتری می‌کنند. آیا او و همکار محققش آلی (پاتون اشبروک) می‌توانند فرمول بازگرداندن تکه‌ها را قبل از نابودی کامل ذهن ایتان پیدا کنند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مسائل اخلاقی مطرح شده در فیلم Minor Premise بحث کنند. به نظر شما چرا ایتان این آزمایش را انجام داد؟ آیا باید محدودیت‌هایی در مورد آنچه می‌توان و باید آزمایش کرد، وجود داشته باشد؟
• درباره زبان به کار رفته در فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• درباره خشونت در فیلم صحبت کنید. آیا صحنه‌های خشونت‌آمیز به روایت موثر داستان کمک کردند؟ آیا تکان‌دهنده یا هیجان‌انگیز بودند؟ چرا؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• آیا می‌توانید به روش‌هایی فکر کنید که در آن جنبه‌های مختلف آگاهی در فیلم‌های دیگر مورد بررسی قرار گرفته‌اند؟ این فیلم در مقایسه با آن‌ها چگونه بود؟
• روش‌هایی را که خاطرات و انواع تجربیات در فیلم بصورت بصری نمایش داده شده‌اند، بررسی کنید. این کار چقدر به‌خوبی انجام شده است؟

والدین باید بدانند که فیلم Minor Premise یک تریلر علمی-تخیلی است و شامل خشونت‌های پراکنده و الفاظ زشت مکرر است. ایتان (ساتیا سریداران)، یک عصب‌شناس، شروع به آزمایش بر روی مغز خود می‌کند که نتایج خطرناکی به دنبال دارد. آگاهی او به ۱۰ تکه مختلف شکسته می‌شود که منجر به انفجارهای خشم و از دست دادن هوشیاری می‌شود. شخصیت‌ها آسیب‌های جزئی می‌بینند و یک موش آزمایشگاهی تا حد مرگ کتک می‌خورد. اشاره‌های جنسی ملایمی وجود دارد و یک مورد خودارضایی. الفاظ زشت مکرر استفاده می‌شود، از جمله "ف--ک" و "ش--ت". شخصیت‌ها در چند مورد سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند، و ایتان در حال مستی نشان داده می‌شود. فیلم شامل موضوعات بزرگسالانه در مورد مسائل اخلاقی پیرامون پیشرفت‌های علمی است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

جالب است که یک فیلم علمی-تخیلی را تا این حد در علم ریشه‌دار کنیم که به جای داستان شخصی، درباره آن باشد. اما شاید به دلیل سابقه نویسندگی جاستین مورتو در علوم اعصاب و ساختار واضح و محکم، سناریوی فیلم Minor Premise به اندازه کافی باورپذیر به نظر می‌رسد. سریدران در بیان 10 "شخصیت" مختلف اتان، طیف گسترده‌ای از بازیگری را کاوش می‌کند، در حالی که فرم فیزیکی یکسان را حفظ می‌کند - از انواع شدید و آشکار تا نوسانات ظریف‌تر که هم آلی اشبروک، هم تماشاگران و هم اتان اصلی را در حدس و گمان باقی می‌گذارد.بازی، در واقع، یک بازی به سبک یادآوری است که در آن خاطرات و تصاویر دوربین‌های مداربسته را کنار هم قرار می‌دهید تا با اقدامات هر تکه مجزا همگام شوید، در حالی که بر هدف کلی تمرکز می‌کنید که ادغام قطعات را قبل از جدا شدن یک تکه نامطلوب حفظ کنید. قطعاً این بازی فرمول‌محور است. اما این فرمول، طموح است و از کلیشه‌های ژانر مانند شخصیت‌های متلاشی، دانشمند فراری و شمارش معکوس برای نگه داشتن ما در قلمرو آشنا استفاده می‌کند، حتی زمانی که اصطلاحات علمی و اسکن‌های مغزی روی صفحه نمایش ذهن‌های کوچک ما را منفجر می‌کنند.