تصور کنید

سال آخر مدرسه برای مندی گیلبرت (اشلی تیزدیل) فقط یک معنی دارد: آخرین شانس او برای جلب توجه پسر مورد علاقه اش در مدرسه، درو پترسون (رابی امل) است. بعد از چند برنامه ریزی دقیق و یک اتفاق بد، مندی متوجه می شود که با درو رابطه دوستانه ای دارد و درو حتی از آن چیزی که تصور می کرد بهتر است. وقتی درو او را به مهمانی اش دعوت می کند، مندی بسیار خوشحال می شود، اما وقتی پدرش (کوین پولاک) به خاطر دروغ گفتن به او، مندی را تنبیه می کند، رویاهایش از بین می رود. مندی باید از خلاقیت و هوش خود استفاده کند و با تلفن تصویری جدیدش کار کند تا به موقع به مهمانی درو برسد. فقط زمان مشخص خواهد کرد که آیا او و دوستانش می توانند از پس دوست دختر حسود سابق درو، لیزا (سیندی بوزبی) بربیایند یا خیر، لیزا از هیچ تلاشی برای جلوگیری از جلب توجه مندی به سمت درو دریغ نمی کند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره دوستان و فشار همسالان صحبت کنند. این فیلم چه پیامی در مورد دوستی و ارتباط با افرادی که با شما متفاوت هستند، دارد؟
• این فیلم به موضوع قلدری چگونه می‌پردازد؟ پیام فیلم در مورد نحوه‌ی متوقف کردن قلدرها چیست؟
• درباره تصمیم‌گیری‌های عاقلانه صحبت کنیم. آیا تا به حال مجبور شده‌اید در میان همسالان خود، تصمیم دشواری بگیرید؟ آیا از نتیجه آن راضی بودید؟ چرا در برابر جریان رایج مقاومت کردن دشوار است؟

والدین باید بدانند که فیلم «تصویر کن!» محصول ۲۰۰۸ است و در آن نوجوانی که محبوب نیست باید برای رفتن به مهمانی‌ای که توسط پسری محبوب ترتیب داده شده و به او علاقه‌مند است، پدرش را که بیش از حد محافظه‌کار است، فریب دهد. نوجوانان از گوشی‌های تصویری خود جدا نشدنی هستند و گاهی با سوءاستفاده از لحظات خجالت‌آور همسالان خود، به حریم خصوصی آنها وارد می‌شوند. برای مثال در یکی از صحنه‌ها، دختری از لباس زیر همکلاسی خود که تا حدی نمایان است، عکس می‌گیرد و آن را برای تمام دانش‌آموزان مدرسه ایمیل می‌کند تا او را خجالت‌زده کند. قلدری در این فیلم بسیار رایج است و اغلب با کمک فناوری تلفن همراه که در آن زمان نسبتاً جدید بود، انجام می‌شود؛ قلدر اصلی تنبیه می‌شود، اما نه به روشی که قلدری را مجازات کند، بلکه با «چشیدن طعم داروی خودش». رانندگی خطرناک — شخصیت اصلی در حالی که چشم‌هایش را می‌پوشاند و به پدرش دروغ می‌گوید که رانندگی نمی‌کند، از ترافیک عبور می‌کند. نوشیدن الکل توسط نوجوانان در یک مهمانی. فحاشی شامل کلماتی مثل «خرت و پرت»، «لعنتی»، «احمق» و «سینه‌های یخ‌زده» است. در فیلم به برخی برندها اشاره شده است. اگرچه چیزی فراتر از بوسیدن و رقص آهسته وجود ندارد، اما نوجوانان از اصطلاحاتی مانند «با او باش و بعد ولش کن» و «سکس تفننی» برای اشاره به رابطه جنسی اتفاقی احتمالی استفاده می‌کنند. رفتار نوجوانانه و سرکش شخصیت اصلی (مثل بیرون رفتن از خانه بدون اجازه برای شرکت در مهمانی، دروغ گفتن به والدین و غیره) به طنز گرفته می‌شود، اما او در نهایت درس‌های ارزشمندی در مورد گوش دادن به وجدان خود می‌آموزد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

زیبا و با استعداد، تیزدیل (فیلم موزیکال دبیرستان) در این نقش به عنوان ماندی دوست‌داشتنی و سرسخت، که همیشه موفق می‌شود بر مشکلاتی که در مسیرش قرار می‌گیرد غلبه کند، درخشید. اگرچه تصور تیزدیل به عنوان یک فرد منزوی اجتماعی، کمی دور از ذهن است، اما او با تمام وجودش در این نقش فرو می‌رود و موفق می‌شود داستان را باورپذیر کند. نوجوانان از نگاه طنزآمیز این فیلم به ساختار اجتماعی دبیرستان لذت خواهند برد و همراه با دوستان ماندی به او تشویق خواهند کرد، در حالی که او مقیاس محبوبیت را به چالش می‌کشد و با وفادار ماندن به قلبش، خود را از بچه‌های محبوب و بدجنس متمایز می‌کند.با این حال، این فیلم قطعا به دنباله‌ای هشداردهنده در چند سطح نیاز دارد، به ویژه برای نوجوانان تاثیرپذیر. مندی اغلب از تلفن تصویری خود برای دروغ گفتن به پدرش استفاده می‌کند و مدرکی دست و پا می‌کند که نشان دهد در خانه دوستی مشغول درس خواندن است، در حالی که در واقع برای مهمانی آماده می‌شود که پدرش او را از آن منع کرده است. شخصیت‌های دیگر از تلفن‌های خود برای سوءاستفاده از لحظات شرم‌آور همسالان خود استفاده می‌کنند، از آنها در موقعیت‌های حساس عکس می‌گیرند و آن را برای دوستانشان ایمیل می‌کنند. و سپس عبارت‌های مبهمی وجود دارد که نوجوانان از آن استفاده می‌کنند - مانند "hump and dump" و "do her and dump her". در نهایت، فیلم القا می‌کند که محبوبیت صرفا بر اساس عوامل ذاتی مانند طبقه اجتماعی-اقتصادی است، نه بر اساس شخصیت. متاسفانه این پیام‌های مبهم از برخی از جنبه‌های سرگرم‌کننده فیلم منحرف می‌شوند.