ونوس

موریس، بازیگر کهنسال (با بازی پیتر اوتول) مردی انگلیسی، بدخلق و شهوت‌ران است که رابطه‌ای پیچیده با دختربزرگ خواهرزاده دوست قدیمی و همکارش، یان (با بازی لسلی فیلیپس) برقرار می‌کند. جسی (با بازی جودی ویتاکر) دختری ۱۹ ساله، شهرستانی و دست‌کم در ابتدا، بی‌ادب و خودخواه است. موریس بین دو حالت در نوسان است: اینکه جسی را با فرهنگ آشنا کند یا احساسات جنسی بیدارشده‌اش را نسبت به او ارضا نماید. بعد از سفری به نگارخانه ملی، جایی که نقاشی ونوس در برابر آینه اثر دیه‌گو ولاسکس را می‌بینند، موریس جسی را ونوس خودش می‌نامد و توضیح می‌دهد که بدن زنانه نهایت آرزوی مردان است. جسی از صمیمیت رو به رشدشان برای قدرت و چیزهای مادی استفاده می‌کند، اما تحسین رو به رشد موریس، شخصیت او را هم تغییر می‌دهد. رابطه‌شان تغییر می‌کند، اما به‌آرامی، با دو قدم به جلو و یک قدم به عقب.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت پیتر اوتول، موریس، و علاقه او به زنی بسیار جوان‌تر صحبت کنند. آیا این جاذبه بر اساس نزدیکی، میل او به یک جشن آخر، یا عشق واقعی است؟ این بسیار متفاوت از تصویری است که معمولاً از شخصیت‌های مسن در رسانه‌ها ارائه می‌شود؛ آیا دشوار است که مردی در این سن را در حال برقراری رابطه جنسی ببینیم؟ موریس چه چیزی به جسی پیشنهاد می‌دهد که باعث تغییر احساس او نسبت به موریس و خودش می‌شود؟ او چه درس‌هایی به موریس می‌آموزد؟ والدین همچنین می‌توانند در مورد ارجاعات فیلم به شکسپیر و نقاشی دیگو ولاسکس از ونوس صحبت کنند.

والدین باید بدانند که این درام تاثیرگذار بریتانیایی برای بزرگسالان مسن‌تر است و برای نوجوانان یا حتی جوانان جذابیتی نخواهد داشت. مضامین آن بالغانه است و نیاز به نگرش بزرگسالانه برای درک آن دارد. از نظر محتوا، خب، آن هم بالغانه است. مردی مسن با زنی بسیار جوان‌تر که در ازای منافع مادی، خواسته‌های جنسی را برآورده می‌کند، آواز می‌خواند و به او اجازه می‌دهد تا گردنش را ببوسد، سینه‌هایش را لمس کند و با او حرف‌های زشت بزند. نوشیدن الکل، مصرف قرص، نیمه‌برهنگی، فحاشی فراگیر (واژگان زشت و رکیک) و بحث دردناکی در مورد این واقعیت که زن جوان توسط مادرش به سقط جنین وادار شده است، وجود دارد. همچنین صحنه‌ای کوتاه از دعوا و خشونت وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ونوس یک نمایش انگلیسی کوچک است که هم لحظات تأمل برانگیز و هم گفتگوهای بامزه و سریع درباره مرگ، روزهای گذشته و آرزوهای همیشگی زندگی را در خود دارد. اُتول اجرای قدرتمندی دارد، شخصیتی که او بازی می‌کند درگیر این واقعیت است که زندگی‌اش در فصل آخر خود قرار دارد. در نهایت، جسی تغییراتی مثبت و مهم در زندگی، نظر خود و احساساتش نسبت به دوست مسن‌ترش ایجاد می‌کند. اما نوجوانان ممکن است پیام‌های خودشناسی را درک نکنند و برخی ممکن است آن را صرفاً فیلمی درباره رابطه گذرا یک پیرمرد کثیف با یک جوان بدانند.ونوس مزایای زیادی دارد و نباید نادیده گرفته شود. این فیلم نمایشی شگفت‌انگیز از اُتول است با نمای نزدیک خیره‌کننده، زمان‌بندی بی‌نقص و کمدی فیزیکی که در بهترین حالت خود است. عمق، احساس، ناامیدی و محبت این لحظات ملموس است و نشان می‌دهد که این بازیگران استادان هنر خود هستند. اما با وجود تشویق‌های فراوان ونوس برای بالاخره جنسیت‌دار کردن یک شخصیت مسن، تمرکز این جنسیت بر فردی جوان برای هر بیننده‌ای ناراحت‌کننده است و برای نوجوانان حتی بیشتر.