فیلم مستند ساینتولوژی من

در فیلم مستند ساینتولوژی من، لوئیس ترلو، فیلمساز مستند، تلاش می‌کند تا به کارکردهای درونی ساینتولوژی دسترسی پیدا کند. در هر مرحله با سنگ‌اندازی و تهدیدهای قانونی مواجه می‌شود، با اعضای سابق رده‌بالای ساینتولوژی ملاقات می‌کند که روش‌ها و رفتارهایی را توضیح می‌دهند که در آن اعضا از نظر جسمی و روانی شکسته می‌شوند و سپس بازسازی و دوباره فروپاشیده می‌شوند، در فضایی شبه فرقه‌ای که در آن مخالفت و پرسش ممکن نیست و برخی از کسانی که ساینتولوژی را ترک کرده‌اند، احساس می‌کنند که مجبورند برخلاف میل خود بمانند. با کمک اعضای سابق ساینتولوژی، ترلو بازیگرانی را استخدام می‌کند تا تام کروز (مشهورترین عضو ساینتولوژی) و دیوید میسکاویج، رهبر ساینتولوژی را به تصویر بکشند و برخی از اعمال ساینتولوژی را بازسازی کنند. تنش‌ها بالا می‌گیرد، زیرا به نظر می‌رسد ساینتولوژی پشت ارسال دوربین‌ها برای فیلمبرداری از ترلو و اعضای سابق ساینتولوژی است، حتی تا حد تهدیدهای پنهانی علیه فرزندان یکی از این اعضای سابق. از طریق بازسازی‌ها، مصاحبه‌ها، فیلم‌ها و تجربه مستقیم، این مستند راهی برای افشای برخی از کارکردهای درونی و بیرونی یکی از بحث‌برانگیزترین سازمان‌های جهان پیدا می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندها صحبت کنند. ترورو چگونه تلاش می‌کند تا اطلاعات واقعی را به شیوه‌ای جذاب در فیلم مستند «فیلم ساینتولوژی من» ارائه کند؟
• آیا انتشار اطلاعات از طریق رسانه‌ها بدون جانبداری امکان‌پذیر است؟ اگر نه، آیا باز هم می‌توان اطلاعات را به صورت واقع‌بینانه ارائه کرد، به شرطی که مخاطبان از هرگونه جانبداری‌های موجود آگاه باشند؟
• این فیلم مستند تا چه حد به سایر مستندهای موضوعات جنجالی شباهت دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم مستند «فیلم سینمایی من» محصول ۲۰۱۵ است که در آن لوییس تره‌یو، خبرنگار پخش، تلاش می‌کند تا راهی به کارکردهای درونی ساینتولوژی پیدا کند. در این فیلم لحظات پرتنش و خشونت‌آمیزی وجود دارد، از جمله صحنه‌ای ناراحت‌کننده که در آن بازیگرانی که برای ایفای نقش برخی از اعضای رده‌بالای ساینتولوژی استخدام شده‌اند، رفتاری را به تصویر می‌کشند که ادعا می‌شود در «حفره» اتفاق می‌افتد، اتاقی که اعضای ساینتولوژی در آن مجبور به ماندن برای روزها و شب‌ها هستند و در آن مورد آزار و اذیت کلامی، روانی و جسمی قرار می‌گیرند، از جمله توسط رهبر ساینتولوژی. در این صحنه فریاد، فحش و سیلی وجود دارد، در حالی که بازیگران مجبور به خزیدن و لیس زدن کف زمین می‌شوند، در میان دیگر تحقیرها. در این فیلم از کلمه فحش و مشتقات آن به‌طور مکرر استفاده شده است. در این فیلم همچنین مشاجرات پرتنشی بین تره‌یو و برخی از مصاحبه‌شوندگانش وجود دارد، و همچنین بین تره‌یو و ساینتولوژیست‌هایی که از او می‌خواهند از آنچه که ادعا می‌کنند ملک آنهاست، خارج شود. در حالی که پیروان ساینتولوژی از آنچه در این مستند ارائه شده ناراضی خواهند بود، این فیلم می‌تواند الهام‌بخش بحث و گفتگو در خانواده‌ها در مورد نحوه پیگیری اطلاعات و حقیقت توسط مستندسازان و رسانه‌ها به‌طور کلی باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

در تلاش لویی تره‌یو برای نفوذ به کارکردهای درونی یکی از سازمان‌های مذهبی بسیار مخفی جهان، کلیسای ساینتولوژی او را شخصاً غیرقابل قبول می‌داند. در فیلم مستند «فیلم سینمایی ساینتولوژی من» سفر به مقصد است، زیرا تره‌یو باید روش‌های خلاقانه‌تری را برای یادگیری آنچه در اعماق کلیسا اتفاق می‌افتد، پیدا کند. تقریباً بلافاصله حس ترس و پارانویا پدیدار می‌شود، توییت‌های تهدیدآمیز از طرف پیروان تره‌یو به او هشدار می‌دهند که مراقب باشد. مصاحبه با یک ساینتولوژیست سابق در آپارتمان کنار استخر تره‌یو در لس‌آنجلس این پارانویا را افزایش می‌دهد، زمانی که بازیگر پاز د لا ورتا اتفاقاً از آنجا عبور می‌کند و تصور می‌کند تره‌یو از دوربین تلفن همراهش برای فیلمبرداری از او در لباس شنای بیکینی استفاده می‌کند، نه مصاحبه‌شونده واقعی. آنچه در ادامه فیلم پدیدار می‌شود، حس استبداد از هر دو سلسله مراتب و همچنین اعمال شبه فرقه‌ای آن است.در حالی که لحظاتی از مستند و ترفندهای نمایش واقعیت وجود دارد - درگیری‌هایی که برای سرگرمی و نمایشی برای نشان دادن نتیجه‌ای که ما از قبل جواب آن را می‌دانیم - حقیقت آنچه ما به عنوان "ووگ‌ها" (افراد خارج از ساینتولوژی) می‌دانیم، علی‌رغم تمام سنگ‌اندازی‌ها، قلدری‌ها و جنگ‌های روانی ساینتولوژی، گسترش می‌یابد. ترو از تاکتیک‌های آنها نهراسیده است - به نظر می‌رسد که او را به کندوکاو عمیق‌تر و تلاش سخت‌تر برای درک چگونگی و چرایی، جزئیات و روش‌شناسی مورد استفاده توسط ساینتولوژیست‌ها در همه سطوح سوق می‌دهد.