طرح بازی

در برنامه بازی، ستاره NFL جو کینگمن (دواین "راک" جانسون) خیلی به خودش می‌بالد. او خودش را "پادشاه" می‌نامد، مجموعه جام‌هایش را با افتخار به نمایش می‌گذارد و سخت تلاش می‌کند تا مطمئن شود دیگران هم او را دوست داشته باشند. او همچنین در آستانه بزرگ‌ترین سال دوران حرفه‌ای‌اش قرار دارد. به عنوان کوارتربک تیم (تخیلی) بوستون ریبلز، او می‌تواند امسال تیمش را تا قهرمانی پیش ببرد. اما وقتی پیتون (مادیسن پتیس) با آن چشم‌های زیبا و موهای فرفری در خانه جو ظاهر می‌شود و اعلام می‌کند که دختر اوست، جو به نقش جدیدی پرتاب می‌شود: پدر بودن. برای یک ماه، او باید یاد بگیرد چطور پدر باشد، برای پلی‌آف آماده شود و شیوه زندگی‌اش را حفظ کند. اما وقتی پیتون واقعاً مریض می‌شود و به خانه برمی‌گردد، آیا جو می‌تواند به زندگی پلی‌بوی خود برگردد؟ آیا اصلاً می‌خواهد به آن زندگی برگردد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل علاقه‌مندی کودکان به دیدن فیلم «طرح بازی» صحبت کنند. آیا به دلیل داستان فیلم است یا به خاطر کمپین بازاریابی دیزنی؟ معمولاً چه چیزی باعث می‌شود شما بخواهید یک فیلم را تماشا کنید؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد اهمیت راستگویی و بخشندگی صحبت کنند. چرا جو بعد از گذراندن وقت با پیتون احساس متفاوتی در مورد بازی‌اش دارد؟ و والدین، به بچه‌ها یادآوری کنید که چرا لازم است در کنار بزرگسالان مطمئن بمانند و به تنهایی فرار نکنند، همانطور که پیتون می‌کند.

والدین باید بدانند که «طرح بازی» یک کمدی خانوادگی بامزه است که خشونت فوتبال و افتادن‌های ناگهانی را به تصویر می‌کشد. افراد زیادی، از جمله دختران جوان، می‌افتند و فقط جراحات جزئی می‌گیرند، و مرگ یکی از والدین نیز در فیلم مطرح می‌شود. پیتون برای پیدا کردن پدرش فرار می‌کند و در نهایت در موقعیت‌های بسیار کمی خطرناک قرار می‌گیرد (تنها ماندن در یک باشگاه و غیره). جالب توجه است که اگرچه فیلم از جنون تجاری فوتبال تمسخر می‌کند، اما به بیش از یک دوجین محصول اشاره می‌کند و به کانال دیزنی و فیلم‌های الویس پرنس اشاره می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

دیزنی همیشه به خوبی این کار را انجام می‌دهد و در اینجا هم دوباره به خوبی انجام می‌دهد، و آن ایجاد دنیایی از بزرگسالان مطمئن است که در آن کودکان می‌توانند ماجراجویی کنند. پیتون ممکن است از خانه فرار کرده باشد، اما او در میان بازیکنان اسطوره‌ای فوتبال محاصره شده است، خرس‌های عروسکی غول‌پیکر و بی‌آزار که بدترین خصوصیت آنها علاقه‌شان به بازی کردن شوخی‌های عملی با یکدیگر است. کار دیگری که دیزنی در فیلم «طرح بازی» به خوبی انجام می‌دهد، حداکثر استفاده از جذابیت هر صحنه است. راک به وضوح با تمام چهره‌های خنده‌دار، صداها و ناز و کرشمه‌های شخصیتش سرگرم‌کننده است، و تماشاگران هم همین‌طور. در این فیلم چیزهای زیادی وجود دارد که واقعاً دوست‌داشتنی است و به همین دلیل مشکلات کوچک مانند خط داستانی قابل پیش‌بینی و توانایی‌های محدود پتیس در بازیگری به راحتی نادیده گرفته می‌شوند.بخشی که سخت‌تر می‌توان از آن گذشت، تبلیغ مکرر محصولات است. برنامه بازی به ورزشکارانی که برندها را به پیراهن‌هایشان می‌چسبانند، طعنه می‌زند، اما در عین حال موفق می‌شود بیش از یک دوجین محصول را به نمایش بگذارد. و بعد مدت زمان فیلم است که نزدیک به دو ساعت است و ممکن است بچه‌های کوچک را کمی بی‌قرار کند. با این حال، این فیلم پیامی بزرگ دارد. جو یاد می‌گیرد که چگونه به اشتراک بگذارد، موفقیت، خانه و قلبش را. و چه کودکی است که نیازی به یادگیری این درس نداشته باشد؟