آبی/قرمز/اخراج

طالب شاه حسینی، فیلمساز و پناهجوی ۳۷ ساله افغان، در موریا در جزیره لسبوس یونان زندگی می‌کند - بزرگترین اردوگاه پناهندگان در اروپا تا زمانی که در پاییز ۲۰۲۰ به طور کامل سوخت. یک سال پس از زندگی در اردوگاه، طالب شاه خود را در آستانه از دست دادن امید می‌یابد. با این حال، به جای تسلیم شدن، تصمیم می‌گیرد فیلمی به نام پیک‌نیک بسازد - نگاهی از درون به زندگی هزاران پناهجویی که در مکانی که گاهی به عنوان فاجعه بشری توصیف می‌شود، گیر افتاده‌اند. با کاوش در موضوعاتی مانند رویاها در مقابل واقعیت، هنر به عنوان وسیله‌ای برای بقا، یا سیاست‌های فعلی مهاجرت در اروپا، این فیلم ما را دعوت می‌کند تا با افرادی که به زودی همسایه ما خواهند بود، بهتر آشنا شویم.

این فیلم با تمرکز بر زندگی روزمره پناهندگان، حاوی صحنه‌های خشونت شدید یا محتوای جنسی نیست. با این حال، برخی صحنه‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان ناراحت‌کننده باشد، زیرا سختی‌ها و فشار روانی زندگی در اردوگاه‌ها را به تصویر می‌کشد. همچنین، فیلم فاقد الفاظ رکیک است و بر ارزش‌های انسانی و امید تأکید دارد. برای خانواده‌هایی که به دنبال فیلمی با پیام‌های اخلاقی و آموزشی هستند، این اثر می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.