اخراج

در انگلستان دهه ۱۹۳۰، در فیلم THE BANISHING، ماریان (جسیکا براون فایندلی)، دختر آدلاید (آنیا مک‌کنا-بروس)، و شوهرش لینوس (جان هفرنان) — کشیشی متعصب — به خانه‌ای بزرگ نقل مکان می‌کنند. قوانین سختگیرانه لینوس، جوّی خفقان‌آور ایجاد می‌کند، که با شروع دیدن و شنیدن چیزهایی توسط ماریان که به نیروهای شرور اشاره دارد، بدتر هم می‌شود. آیا او می‌تواند با کشف رازهای خانه و ساکنان قبلی آن، راهی برای متوقف کردن تهدید پیش از بلعیده شدن همه پیدا کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم The Banishing صحبت کنند. آیا صحنه‌های خونین و خشن بیش از حد بودند؟ آیا این صحنه‌های خشن به روایت داستان به شیوه‌ای موثر کمک کردند؟ آیا این صحنه‌ها تکان‌دهنده یا هیجان‌انگیز بودند؟ چرا؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشن، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• فیلم ترسناک بود؟ چه چیزی در مورد فیلم‌های ترسناک جذاب است؟
• فیلم صحنه‌های رابطه جنسی را چگونه به تصویر کشیده است؟ آیا این صحنه‌ها غیرضروری و بی‌مورد بودند؟ آیا این صحنه‌ها محبت‌آمیز و با احترام بودند؟ چرا این موضوع مهم است؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌ها و دیدگاه‌های خود در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• درباره جامعه انگلستان در دهه ۱۹۳۰ چه چیزی می‌توان آموخت و چگونه با امروز مقایسه می‌شود؟ موضوع ستم را بررسی کنید و نحوه تجلی آن در فیلم را شرح دهید. آیا می‌توانید مثال‌هایی امروزی از زمانی که مردم ممکن است احساس ستم کنند، به یاد بیاورید؟

والدین باید بدانند که فیلم «طرد» یک فیلم ترسناک بریتانیایی است با خشونت شدید، مضامین فراطبیعی، صحنه‌های جنسی و گاهی الفاظ تند، که در دهه ۱۹۳۰ انگلستان اتفاق می‌افتد. داستان فیلم در یک خانه ارواح رخ می‌دهد، زمانی که ماریان (جسیکا براون فایندلی) و دخترش به همراه شوهر جدید و مستبدش به یک عمارت نقل مکان می‌کنند. داستان شامل قتل، تصاویر خونین و اجساد است. شخصیت‌ها کتک می‌خورند، با چاقو مجروح می‌شوند، حلق‌آویز می‌شوند و با شکنجه تهدید می‌شوند. دین به صورت منفی به تصویر کشیده شده و برای دستکاری و شر مورد استفاده قرار می‌گیرد، و اشاره‌ای به آلمان نازی می‌شود. یک کودک ربوده می‌شود و از مرگ یک نوزاد و سقط جنین صحبت می‌شود که ممکن است برای برخی ناراحت‌کننده باشد. الفاظ تند شامل کلمه «لعنتی» و توهین‌های جنسیتی مانند «فاحشه» و «دیوث» است. یک زوج در کنار دیوار رابطه جنسی برقرار می‌کنند، اما برهنگی جز در برخی از نقاشی‌ها وجود ندارد. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند، الکل می‌نوشند و مست می‌شوند. حضور ارواح و حرکات ناگهانی، جو تنش‌زا و ترسناکی ایجاد می‌کند که احتمالاً بینندگان جوان را آشفته می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

در حالی که داستان فیلم چندان چیز جدیدی به ژانر اضافه نمی‌کند، این فیلم به‌طور ماهرانه‌ای تمام کلیشه‌های خانه‌های تسخیرشده را در یک تریلر پرتنش و خوش‌ساخت ترکیب می‌کند. متاسفانه، فیلم «طرد» فاقد جذابیتی است که کریستوفر اسمیت، کارگردان، در فیلم‌های قبلی خود مثل «مثلث» و «جدایی» به نمایش گذاشته بود. اسمیت بازی‌های قدرتمندی از بازیگرانش می‌گیرد، به‌خصوص بازی براون فایندلی در نقش اصلی و شان هریس در نقش یک روح‌شناس عجیب. اما در اینجا فیلمبرداری سارا کانینگهام است که واقعا تاثیرگذار است.زاویه‌های کج، راهروهای سایه‌افکن، بازی آینه‌های دلهره‌آور، توالی‌های تکراری و صحنه‌آرایی‌های کابوس‌واری که قوانین فیزیک را به چالش می‌کشند، احساسی ناآرام و نامتعادل ایجاد می‌کنند که تنش تدریجاً فزاینده را تشدید می‌کند. تلاش برای ارتباط دادن اتفاقات درون خانه با اتفاقات بیرون از دیوارها، با ظهور حزب نازی در آستانه جنگ جهانی دوم، به‌طور کامل موفق نیست. اما حس ستم و ترس به‌طور قوی در سراسر این اثر که افزودنی محکم به یک روایت فرسوده است، طنین‌انداز می‌شود.