هنری پول اینجاست.

هنری پول (لوک ویلسون) با یک ماشین فرسوده با شیشه عقب شکسته رانندگی می‌کند که به نظر می‌رسد تعویض آن را به زحمت نمی‌اندازد، خانه‌ای می‌خرد که به نظر می‌رسد علاقه‌ای به مبلمان آن ندارد، و روزهایش را در ناامیدی، خوردن دونات و نوشیدن الکل می‌گذراند. خلاصه، او از زندگی ناامید شده است. و چرا نباید اینطور باشد؟ دکترش می‌گوید او در حال مرگ است به دلیل بیماری ناشناخته‌ای، و، همانطور که هنری دوست دارد به عنوان توضیح بگوید، او "خیلی زود اینجا نخواهد بود." اما بعد همسایه مهربان، اسپرانزا (آدریانا بارازا) با او دوست می‌شود، و به زودی ادعا می‌کند که چهره مسیح را بر روی دیوار گچی خانه هنری می‌بیند. (او فکر می‌کند که یک لکه است.) فقط او نیست، دیگران مشتاق کمک و تسلی هم به زیارت خانه کوچک و حقیر هنری می‌آیند. علاوه بر این، یک دختر کوچک غمگین و شیرین (مورگان لیلی) که در خانه کناری زندگی می‌کند و به نظر می‌رسد با شیاطین خودش در حال مبارزه است، راهش را به قلب او باز می‌کند - مادرش (رادها میچل) هم همینطور. با دوستانی مثل اینها، چطور ممکن است هنری ایمان نداشته باشد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد احساسات و رفتارهای هنری در ابتدای فیلم صحبت کنند. چرا او اینقدر زیاد مشروب می‌خورد؟ عواقب این رفتار چیست؟ چه چیزی باعث تغییر او می‌شود و چرا در برابر این تغییر مقاومت می‌کند؟ پیام‌های فیلم چیست؟ آیا می‌توانید فیلم‌های دیگری را به یاد بیاورید که به همین شیوه با موضوع ایمان و اعتقاد برخورد کنند؟ چه چیزی این فیلم را از دیگر فیلم‌های هالیوودی متمایز می‌کند؟

والدین باید بدانند که این درام کمدی جذاب اما ناقص، موضوعی بالقوه طاقت فرسا را در بر می‌گیرد — ایمان — و موفق می‌شود آن را قابل درک و فهم کند. حتی کمی امید را هم برمی‌انگیزد. با این حال، این فیلم تا حدی برای مبارزه آماده است که فرصت خود را برای تبدیل شدن به یک بحث عمیق و تاثیرگذار از دست می‌دهد. از برخی جهات، محتوای این فیلم برای نوجوانان مناسب است — زبان، خشونت و محتوای جنسی آن همگی ملایم هستند — اما از جهات دیگر، بسیار بالغانه است. شخصیت اصلی مردی است که به بیماری لاعلاجی مبتلا است و الکلی است و به نظر می‌رسد که به زندگی اهمیت نمی‌دهد — که ممکن است برای بینندگان جوان بسیار غم‌انگیز و حتی ترسناک باشد. حتی تم‌های مذهبی (همسایگان در حیاط پشتی شخصیت اصلی، بینش و بصیرت دارند) ممکن است برخی از کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. برای اینکه در جریان فیلم‌های مشابه بیشتری قرار بگیرید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود اینکه فیلم هنری پول به خاطر فیلمنامه مبهم و گاهی احساساتی‌اش لنگ می‌زند، اما همچنان به طرز شگفت‌آوری جالب است، اگر فقط به این دلیل که جسارت دارد و ایمان خود را آشکارا به نمایش می‌گذارد. طعنه و کنایه در اینجا جایی ندارد و این بسیار تازگی دارد، درست مثل شجاعتی که برای پرداختن به چنین موضوعی پیچیده‌ای لازم است. ویلسون برای این نقش انتخاب مناسبی است؛ او تصویر مردی شکست خورده است که به سمت مرگ اجتناب‌ناپذیر خود می‌رود. هنری با هر امیدی که به سمت او می‌آید مبارزه می‌کند، از جمله با امید به نام اسپرانزا، و ویلسون مبارزه او را ملموس و قابل لمس نشان می‌دهد. اینجا مردی است که نمی‌خواهد باور کند، اما با دلایل زیادی مواجه می‌شود که ممکن است بخواهد باور کند.با این حال، نمی‌توان نپرسید که اگر فیلمسازان برخی از بخش‌های پرطمطراق را کوتاه می‌کردند، فیلم چقدر قوی‌تر می‌شد. تقریباً هر بیداری معنوی از قبل پیش‌بینی شده است و موقعیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بیشترین تأثیر احساسی را داشته باشند که البته، آن‌ها را تا حد زیادی ضعیف‌تر می‌کند. برای مثال، آیا لازم است که نام دختر فروشنده مواد غذایی، صبر، با چنین نام آشکاری همراه باشد (به‌جز عینک‌های کوکاکولایی) در حالی که به وضوح، قرار است شخصیتی باشد که زندگی را به‌خوبی می‌بیند؟ از نظر لحن نیز فیلم در همه جا حضور دارد؛ یک دقیقه خنده‌دار است و لحظه بعد جدی. اگرچه ما قبلاً می‌خواستیم باور کنیم، کارگردان مارک پلینگتون مطمئن می‌شود که احساسات را در تقریباً هر صحنه به حداکثر برساند تا چیزی به سرنوشت سپرده نشود و دلیلی برای ما باقی نماند تا به یک جهش ایمان بپردازیم.