رویاهای پلیکان

فیلم رویاهای پلیکان با صحنه‌ای پرتعلیق آغاز می‌شود که در آن، پلیکانی بسیار ترسیده بر روی پل گلدن گیت سان فرانسیسکو فرود آمده و گرفتار شده است. خودروها متوقف شده‌اند و کارگران در صحنه حاضر شده‌اند تا به نجات پرنده بپردازند. در آن چند دقیقه، زندگی پر مشغله همه افراد حاضر بر روی پل در حالت تعلیق قرار دارد. خوشبختانه برای فیلمساز جودی آیرینگ، او با دوربین خود بر روی پل حضور داشت. همان‌طور که از روایت او و فیلم قبلی موفقش به نام طوطی‌های وحشی تلگراف هیل پیداست، آیرینگ علاقه شدیدی به پرواز، پرندگان و طبیعت دارد. پس از نجات «گیگی» (که نامش را از گلدن گیت گرفته است)، مخاطب او را به جایی که تحت درمان و توانبخشی قرار خواهد گرفت، دنبال می‌کند. سپس امید است که او دوباره به طبیعت بازگردانده شود تا بتواند عمر طولانی خود را صرف شیرجه زدن برای گرفتن ماهی‌های آنچوی، یافتن شریک زندگی و به دنیا آوردن بچه پلیکان‌ها کند. با ادامه ماجراجویی گیگی، زندگی پلیکان‌ها به‌طور کلی کاوش می‌شود. مخاطب با پرنده دیگری در معرض خطر آشنا می‌شود؛ «مورو» نیز به‌عنوان یک قهرمان ظاهر می‌شود. بازدید از سایر تأسیسات و پناهگاه‌های پرندگان - همچنین بازدید از جزایر چنل، تنها محل زادآوری پلیکان‌ها در ساحل اقیانوس آرام - دامنه فیلم را گسترش می‌دهد و پرندگان شگفت‌انگیز و مراقبان متعهد آنها را به تصویر می‌کشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه دید یک بیننده نسبت به پلیکان‌ها پس از تماشای این فیلم تغییر می‌کند. آیا تا به حال در مورد آنها فکر کرده‌اید؟ آیا ویژگی‌های منحصر به فرد آنها را متوجه شده‌اید؟ حالا چطور به آنها نگاه می‌کنید؟ چرا فیلم‌های مستند درباره طبیعت بر نگرش ما نسبت به جهان تأثیر می‌گذارند و احترام ما را نسبت به سایر موجودات افزایش می‌دهند؟
• درباره‌ی کسانی که تصمیم گرفته‌اند سال‌ها یا یک عمر از پリカن‌ها یا دیگر موجودات طبیعی مراقبت کنند، صحبت کنید. چه ویژگی‌های مشترکی دارند؟ فکر می‌کنید برای انجام این کار چه چیزهایی را فدا می‌کنند؟ در ازای آن چه چیزی به دست می‌آورند؟ افرادی که خود را وقف مراقبت و محافظت از پリカن‌ها یا دیگر موجودات طبیعی می‌کنند، معمولاً اشخاصی هستند که عشق و علاقه‌ی عمیقی به طبیعت و حفاظت از محیط زیست دارند. آن‌ها زمان و انرژی خود را صرف مراقبت و نگهداری از این موجودات می‌کنند و معمولاً از نظر مالی یا مادی فداکاری‌های زیادی می‌کنند. ممکن است درآمد زیادی نداشته باشند یا هزینه‌های شخصی خود را کاهش دهند تا بتوانند منابع بیشتری را برای مراقبت از این موجودات اختصاص دهند. آن‌ها همچنین ممکن است اوقات فراغت یا تفریحات شخصی خود را فدا کنند، زیرا مراقبت از این موجودات نیاز به تعهد و تلاش مداوم دارد. ممکن است ساعت‌های طولانی کار کنند و در شرایط دشوار یا چالش‌برانگیز قرار گیرند. اما در ازای این فداکاری‌ها، این افراد پاداش‌های ارزشمندی دریافت می‌کنند. آن‌ها احساس هدف و意义 در زندگی خود دارند و می‌دانند که کارشان تأثیر مثبتی بر جهان پیرامون آن‌ها دارد. شادی و رضایت را در محافظت و مشاهده‌ی بهبود و شکوفایی موجوداتی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند، تجربه می‌کنند. همچنین ممکن است ارتباطات عمیق و معناداری با دیگر افراد یا جوامعی که دارای اهداف مشابه هستند، برقرار کنند. در مجموع، این افراد فداکاری‌های زیادی انجام می‌دهند تا به چیزی که به آن معتقدند و عشق می‌ورزند، خدمت کنند. پاداش آن‌ها در احساس هدف و تأثیر مثبت آن‌ها در جهان است.
• چرا صحنه‌ای که ورود مورو به خانه را نشان می‌داد، بخش مهمی از این فیلم بود؟ کارگردان فیلم با گنجاندن این صحنه به دنبال دستیابی به چه چیزی بود؟ آیا او موفق شد؟ چه حوادث دیگری شخصیت مورو را روشن کرد؟

پلیکان دریمز"، مستندی درباره سواحل کالیفرنیا، نگاهی آموزشی به گونه‌ای منحصر به فرد از پرندگان ارائه می‌دهد. فیلمساز و راوی، جودی آیرینگ، وقت می‌گذارد تا تصویری عمیق از پلیکان‌ها به طور کلی ارائه دهد و بر سرنوشت دو پرنده در معرض خطر که نیاز به کمک دارند، تمرکز می‌کند. مخاطبان با «جیگی» و «مورو» آشنا می‌شوند و برای آنها دعا می‌کنند، در حالی که از تعداد زیادی از افراد متعهد و با استعداد که نجات پرندگان را هدف زندگی خود قرار داده‌اند، تقدیر می‌کنند. همانند هر نمایش دقیق از دنیای طبیعی، لحظاتی از غم نیز وجود دارد، هم در روایت و هم در تصاویر. برخی از جوجه‌های پلیکان اولین ساعت‌های زندگی خود را سپری نمی‌کنند و شکارچیان تهدید می‌کنند. اگرچه داستان دو پرنده آسیب‌پذیر خط داستانی ایجاد می‌کند، اما فیلم داستان چندانی ندارد و ممکن است توجه کودکان بسیار کوچک یا کسانی که ممکن است به یک داستان ساده با ریتم کند که در دنیای طبیعی اتفاق می‌افتد، پاسخ ندهند، جلب نکند. با این حال، برای مخاطبانی که درگیر داستان می‌شوند، پلیکان‌ها به عنوان یکی دیگر از نمونه‌های شگفت‌انگیز تنوع زیستی زندگی، با شخصیت‌های متمایز، مکانیسم‌های قوی بقا و انعطاف‌پذیری شگفت‌انگیز ظاهر می‌شوند.

فیلم Pelican Dreams با تصاویری گرم و صمیمی که با دقت انتخاب شده‌اند، همراه با روایت شخصی فیلمساز جودی آیرینگ، بینندگان را به دنیای پرندگان، زیستگاه‌ها و کسانی که از آنها مراقبت می‌کنند، دعوت می‌کند. این فیلم احترام به موجودات زنده را ترویج می‌کند و در نشان دادن ویژگی‌های منحصر به فرد و خاص پرندگان، چه به عنوان یک گونه و چه به صورت فردی، موفق است. درام فیلم آرام است و تنها با نگرانی بیننده برای سرنوشت پرندگان، کشش ایجاد می‌کند. آیا پرندگانی که زمان و احساسات خود را به آنها اختصاص داده‌ایم، زنده می‌مانند و به دنیای طبیعی خود باز می‌گردند؟ فیلم به آرامی پیش می‌رود و زمانی را صرف نشان دادن زیبایی حرکت حتی در این گونه پرندگانی می‌کند که در نگاه اول ممکن است کمی دست و پا چلفتی به نظر برسند. این فیلم فراتر از مهاجرت و بقا در میان پرندگان است و برای تماشای خانوادگی توصیه می‌شود.