در جایی میان

در روند پذیرش یک دختر بچه از چین، فیلمساز لیندا گلدستین ناولتون تصمیم می‌گیرد تا بیشتر در مورد این پدیده خانوادگی بداند. حدود ۸۰۰۰۰ کودک چینی توسط خانواده‌های آمریکایی پذیرفته شده‌اند، بیشتر دختران، و ناولتون بر روی چهار نوجوان تمرکز می‌کند که زندگی‌های بسیار متفاوتی دارند اما اشتراکات زیادی دارند. همانطور که او یاد می‌گیرد، در حالی که همه آن‌ها از خانه‌هایشان خوشحال هستند، اما مشتاقانه به دنبال کشف ریشه‌هایشان هستند، حتی اگر برخی از داستان‌ها بسیار غم‌انگیز باشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فرزندخواندگی صحبت کنند. آیا کسی را می‌شناسید که فرزندخوانده باشد؟ فرزندخوانده‌ها تا چه حد شبیه و تا چه حد متفاوت از فرزندان بیولوژیکی هستند؟ آیا می‌توانید به فرزندخوانده‌های معروفی در رسانه‌ها یا اخبار فکر کنید؟ چگونه به تصویر کشیده می‌شوند؟
• آیا در این مستند چیزی وجود دارد که شما را شگفت‌زده کند؟
• چگونه می توانید از یک دوست یا عضو خانواده که فرزندخوانده دارد یا با فرزندخوانده بودن خود کنار می آید، حمایت کنید؟

والدین باید بدانند که «در جایی میان» مستندی است در مورد کودکان چینی که توسط خانواده‌های آمریکایی به فرزندی پذیرفته شده‌اند و موضوعات پیچیده و عاطفی را بررسی می‌کند. این مستند بر روی چهار دختر نوجوان تمرکز دارد که با این واقعیت کنار آمده‌اند که توسط والدین بیولوژیکی خود رها شده‌اند و خوشحالند که خانه‌های محبوبی پیدا کرده‌اند. این مستند رابطه پیچیده‌ای را که چنین کودکانی با گذشته خود دارند، بررسی می‌کند، زیرا هم به شدت کنجکاو در مورد ریشه‌های خود هستند و هم داستان‌ها می‌توانند احساسات شدید غم و طرد شدن را برانگیزد. این فیلم برای نوجوانان و جوانان بزرگتر مناسب است؛ کودکان کوچک‌تر ممکن است موضوع را کمی شدید و گیج‌کننده و در مواردی که مردم در مورد رها شدن توسط والدینشان صحبت می‌کنند، حتی آزاردهنده بیابند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

برای اینکه یک مستند تاثیرگذار باشد، به یک موضوع محوری قوی نیاز دارد و «جایی در میان» از این موضوع برخوردار است. از همان لحظه‌ای که فیلمساز، لیندا گلدستاین نولتون، انگیزه خود را برای ساختن این فیلم فاش می‌کند - او یک نوزاد از چین را به فرزندخواندگی پذیرفته و می‌خواهد به او حس تاریخ و گذشته‌اش را بدهد - و دختران دیگری را که سعی می‌کنند مفهوم فرزندخواندگی خود را درک کنند، دنبال می‌کند، فیلم با همدلی و هدفی مشخص، محکم و استوار می‌شود. در همین حال، «جایی در میان» روشنگر است و درست مثل مورد هیلی، که تمام راه را به چین می‌رود تا با والدینش روبرو شود، قلب ما را می‌شکند.با وجود هیلی، فیلم سوژه‌هایش را در فاصله‌ای نگه می‌دارد. احساس می‌کنیم که سال‌های زیادی برای باز کردن گره هویت این دختران لازم است، اما فیلم این سوالات را مطرح نمی‌کند. پیام امیدوارانه الهام‌بخش است، البته، اما سوالات بیشتری را مطرح می‌کند تا پاسخ دهد.