درون

در فیلم داخل، دزد هنرمند ماهر نمو (با بازی ویلم دافو) به یک آپارتمان لوکس دستبرد می‌زند تا سه تابلو نقاشی بی‌نظیر را بدزدد. اما اوضاع طبق برنامه پیش نمی‌رود. یکی از تابلوها در جای خود نیست و کد در خروج کار نمی‌کند. آپارتمان به‌طور خودکار قفل می‌شود و شریک نمو او را رها می‌کند. نمو گرفتار می‌شود و قادر به باز کردن هیچ در یا پنجره‌ای نیست. بدتر از آن، آب و گاز قطع است و سیستم گرمایش/سرمایش مرکزی شروع به افزایش دما به حد خف‌کننده می‌کند. با گذشت زمان، نمو به‌طور متناوب زمان خود را صرف پیدا کردن راه‌هایی برای بقا، فکر کردن به راه‌های فرار و اندیشیدن در مورد وجود می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد تا این تاثیر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• درباره‌ی این فیلم چه فکر می‌کنید؟ هنر؟ بقا؟ یا چیز دیگری؟
• حتی با اینکه شخصیت اصلی یک دزد است، بیننده ها هنوز هم باید برای زنده ماندن و فرار کردنش دعا کنند. فکر می‌کنید چرا اینطور است؟
• در اینجا چگونه به تصویر کشیده شده است؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟
• چگونه نوشیدن و سیگار کشیدن به تصویر کشیده شده است؟ آیا جذاب جلوه داده شده اند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

دزدی که در حین سرقت در یک آپارتمان لوکس گیر می‌افتد، موضوع فیلم مهیج داخل است. این فیلم به‌طور مساوی شامل صحنه‌های بقا و فرار و همچنین داستان‌های فلسفی وجودی است. در حالی که بسیاری از بینندگان از زیبایی‌شناسی و معماهای آن لذت خواهند برد، اما این فیلم برای همه مناسب نیست. صحنه‌های خشونت‌آمیز، شامل بریدگی و جراحت، خون و زخم‌های خونین، توهمات ناخوشایند، کبوتری مرده که کرم از آن بیرون می‌آید، ماهی در حال مرگ و تصاویر زننده دیگر (از جمله ادرار و توده بزرگی از مدفوع) در فیلم وجود دارد. انتظار دیدن آثاری هنری که برهنه‌نگاری زن و صحنه‌های صریح جنسی را به تصویر می‌کشند، وجود دارد. شخصیت اصلی در زیرپوش دیده می‌شود و به‌طور مختصر به تماشای پورنوگرافی در تلویزیون می‌پردازد (صدا شنیده می‌شود). در فیلم از کلمات «لعنتی»، «به جهنم»، «اوه خدای من» و چند بار از کلمه «فاک» استفاده شده است. شخصیت اصلی در طول فیلم انواع شراب و مشروبات الکلی را می‌نوشد؛ و در تصاویر دوربین مداربسته، شخصی را می‌بینیم که چند بار سیگار می‌کشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام/تریلر هنری قطعاً یک تریلر هالیوودی معمولی فرار/بقا نیست، و بین لحظاتی که ما برای موفقیت شخصیت دعا می‌کنیم و گذرگاه‌های وجودی ناآرام در نوسان است. این فیلم که توسط فیلمساز یونانی‌تبار واسیلیس کاتسوپیس کارگردانی شده، از طراحی زیبایی برخوردار است، از جمله هر گوشه و کناره آپارتمان لوکس و مجلل، که با آثار هنری واقعی پر شده است. در نهایت خود آپارتمان نیز پس از اینکه نمو مبلمان را جابه‌جا کرد، زباله‌ها را همه جا رها کرد و حتی روی دیوارها نقاشی کرد، به یک اثر هنری تبدیل شد.نامزد چند جایزه اسکار، دافو، در اینجا کار بسیار چشمگیری انجام می‌دهد؛ او تنها شخصیت روی پرده است، اگرچه بینندگان صداهای دیگران را می‌شنوند و تصاویری از دیگران را از طریق دوربین‌های امنیتی می‌بینند. صحنه‌هایی که در آن او به طور هوشمندانه راه‌هایی برای زنده ماندن پیدا می‌کند و از طریق یک فرار طولانی کار می‌کند، درست مثل یک تریلر سنتی، محکم و سرگرم‌کننده است. اما صحنه‌ها و توالی‌های دیگر -- توهمات، یک شوخی پراکنده، گذراندن وقت، و چیزهای عجیب و غریب دیگر -- می‌تواند آزاردهنده باشد. و، همانطور که فیلم به پایان خود نزدیک می‌شود، مبهم‌تر و مبهم‌تر می‌شود، مملو از معانی پنهان احتمالی اما دشوار برای درک. برخی از بینندگان از اندیشیدن به آن لذت خواهند برد، اما دیگران به طور قابل درکی ناامید یا ناراحت خواهند شد.