ترانه رنگ‌های متحد بنت

نمایشنامه «ترانه بنت» بازی با نام دو شخصیت اصلی، کال بنت (هارلی والن) و سوزان سونگ (آفرودیت نیکولوفسکی) است، دو انسان مهربان میانسال که با هم ملاقات می‌کنند و متوجه می‌شوند هر کدام هفت فرزند را به فرزندی قبول کرده‌اند. آنها خیلی زود عاشق هم می‌شوند، خانواده‌هایشان را با هم ادغام می‌کنند و با تمام مصائب بزرگ کردن یک خانواده بزرگ، تامین معاش و مقابله با همسایگان بداخلاق که از خانواده پر سر و صدای آنها خوششان نمی‌آید، روبرو می‌شوند. والدین و خواهر و برادرها برای یکدیگر فداکاری می‌کنند، از یکدیگر در برابر اظهارات نژادپرستانه دفاع می‌کنند و موفقیت‌های موسیقی، فناوری و دیگر دستاوردها را تشویق می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد معنای خانواده بودن صحبت کنند. آهنگ بنِت پیشنهاد می‌کند که وفاداری خانوادگی فراتر از ارتباطات خونی و نزدیکی ژنتیکی است. به نظر شما چه چیزی باعث می‌شود افراد غیرمرتبط، خانواده شوند؟
• والدین سعی می‌کنند در هر موقعیتی حس شوخ‌طبعی داشته باشند. به نظر شما حس شوخ‌طبعی چطور به ما در مواجهه با سختی‌ها کمک می‌کند؟
• برخی از بچه‌ها دربارهٔ کودکان به فرزندخواندگی پذیرفته شده اظهارات نامهربانانه‌ای می‌کنند، و خواهر و برادرهای به فرزندخواندگی پذیرفته شدهٔ آن‌ها از آن‌ها دفاع می‌کنند -- در یک مورد، دانش‌آموز توهین‌کننده را کتک می‌زنند. آیا فکر می‌کنید مدرسه با این وضعیت به خوبی برخورد کرد؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که آهنگ بنِت فیلمی خانوادگی است که مزایای فرزندخواندگی را برجسته می‌کند. یک بیوه و یک مطلقه که هر کدام هفت فرزند را از سراسر جهان به فرزندخواندگی پذیرفته‌اند، عاشق هم می‌شوند و خانواده‌هایشان را با هم ادغام می‌کنند، و در این میان مسائلی درباره نژادپرستی، وفاداری، تربیت فرزند، آموزش، رقابت و تحمل به وجود می‌آید. در این فیلم از کلماتی مانند «بیچ»، «هل»، «دامن» و «اس» استفاده شده است. در پاسخ به توهین‌های نژادی نامشخص، بچه‌های بزرگتر از خواهر و برادرهای کوچکترشان حمایت می‌کنند. یک معلم شکایت می‌کند که یک نوجوان در مورد آدم برفی‌هایی با «توپ‌های برفی» و آدم برفی‌های زن با «اسنو-واریز» شوخی علمی کرده است. برای اینکه در جریان فیلم‌های بیشتری از این دست قرار بگیرید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم شیرینی و لطافتی دارد که حس آماتوری آن را تقریبا قابل بخشش می‌کند. ترانه بنِت یک اطلاعیه خدمات عمومی است که فضیلت‌های مدارا، اتحاد خانوادگی، وفاداری، شایستگی و تربیت انسانی را ستایش می‌کند. اما کار دوربین، نورپردازی، تدوین و فیلمنامه به وضوح ناخوشایند است و بازیگری کاملا دست و پا چلفتی. فیلم تا لحظات پایانی هیچ روایت‌گری ندارد، تا اینکه صدای راوی یکی از شخصیت‌ها شنیده می‌شود، گویی که آن شخصیت کل داستان را از دیدگاه خودش تعریف می‌کرده، ایده‌ای که در هیچ جای دیگر فیلم شاهدی بر آن نیست.ممکن است بیننده بخواهد از آهنگ بنیت حمایت کند، اما حتی این احساس هم می‌تواند تضعیف شود وقتی بارها و بارها به ما می‌گوید که بنیت، که هالی والن نقش او را بازی می‌کند (که کارگردان فیلم هم هست)، «برای یک پیرمرد جذاب است»، «پدر داغی است»، و کسی که باید عضلات شکم شش تکه و بازوهایش را به رخ بکشد تا زنان را جذب کند. در مجموع، این فیلم آنقدر نیت خیر دارد که آرزو می‌کنی فیلمنامه، کارگردانی و بازیگران به اندازه کافی خوب بودند تا ایده‌های شگفت‌انگیز فیلم را به خوبی پشتیبانی کنند.