حقوق عرفی

در کمدی-درام قانون مشترک، کارآگاه قتل تراویس مارکس (مایکل ایلی) یک مرد سفیدپوست خشک و رسمی است؛ همکار او، وس میچل (وارن کول)، یک مرد سیاه‌پوست، راحت و جذاب برای خانم‌هاست. این دو همکار آنقدر با هم متفاوت هستند که فرمانده عصر جدیدی‌شان آن‌ها را به مشاوره زوج‌درمانی می‌فرستد تا بتوانند بهتر با هم کار کنند. در همین حال، آن‌ها با بحث و جدل پرونده‌های قتل را حل می‌کنند و در پایان هر قسمت یک ساعته، جلسات مشاوره را هم به پایان می‌رسانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه کارآگاه میچل اسلحه‌اش را بیرون می‌کشد و مظنونان بی‌سلاح را تهدید می‌کند. آیا این کاری است که افسران پلیس در زندگی واقعی انجام می‌دهند؟ آیا فکر می‌کنید بینندگان از تماشای این صحنه، این ایده را می‌گیرند که این یک تاکتیک قابل قبول است، شاید حتی تا حدی خنده‌دار؟
• کارآگاهان میچل و مارک به مشاوره زوجین فرستاده می‌شوند زیرا به عنوان یک تیم در محل کار به طور موثر عمل نمی‌کنند. آیا این اتفاقی است که در زندگی واقعی رخ می‌دهد؟ چرا یا چرا نه؟ فکر می‌کنید مشاوره زوجین چقدر هزینه دارد؟ آیا مشاوری که به زوج‌های واقعی مشاوره می‌دهد، حاضر است با شرکای کاری هم کار کند؟
• در قانون مشترک، کار پلیس ظاهری بسیار جذاب و چشمگیر دارد. آیا افسران پلیس را که دیده‌اید، شبیه کارآگاهان مارک و میچل می‌دانید؟ در مورد همکارانشان چطور؟ آیا مجرمان در قانون مشترک به اندازه افسران پلیس و متخصصان عدالت کیفری جذاب هستند؟ اگر نه، به نظر شما دلیل آن چیست؟

والدین باید بدانند که قانون مشترک یک کمدی پلیسی با زوج نامناسب است، شبیه به سریال میامی وایس در دهه ۸۰، با کمی تیراندازی و گاهی اجساد. زوج متخاصم کارآگاهان در مرکز سریال، جذاب و بامزه هستند و با تک‌گویی‌ها و کنایه‌های فراوان از طریق تحقیقات قتل عبور می‌کنند. از آنجایی که این سریال یک درام جنایی است، جنایات زیادی از انواع مختلف نشان داده می‌شود، اما صحنه‌های خونین حذف شده و فضای سریال بیشتر پرتنش و پرهیجان است تا ترسناک و وحشتناک. ظاهراً افراد جذاب مجرد زیادی در اداره پلیس وجود دارند و کارآگاهان مارکس و میچل با همکاران زن خوش‌اندام متعددی در ارتباط هستند. آنها با همکاران خود در محدوده سنی مناسب رفتار محترمانه‌ای دارند، اگرچه برخی جوک‌های شرم‌آور در مورد ترس میچل از تعهد وجود دارد.

این نمایش جذاب است، به‌نوعی شبیه به نسخه‌ای سبک‌تر از برنامه ۴۸ ساعته. بعد از سال‌ها سریال‌های پلیسی تاریک و تلخ مثل سی‌اس‌آی و قانون و نظم، دیدن یک سریال پلیسی که جنایت و قتل را برای خنده به تصویر می‌کشد، بسیار لذت‌بخش است. بازیگران اصلی این نمایش بسیار جذاب و گیرا هستند و شیمی واقعی بین آن‌ها وجود دارد. ترفند اصلی نمایش، فرستادن این زوج جنگجو به مشاوره زوج‌درمانی است که منجر به بروز برخی معضلات جالب می‌شود.با این حال، کلیشه‌ی همکاران پلیس خوب و بد به قدری تکراری است که نمی‌تواند از جذابیت سریال کم نکند. مخصوصاً شخصیت کارآگاه میچل ممکن است برای والدین نگران‌کننده باشد، به‌خصوص با توجه به اینکه او با همکاران زن جوان خود ارتباط برقرار می‌کند و اسلحه‌اش را بیرون می‌کشد تا مظنونان بی‌سلاح و اکراه‌کننده را تهدید کند تا صحبت کنند. همه‌ی این‌ها برای خنداندن تماشاگر است، اما واقعاً خنده‌دار نیست. در غیر این صورت، این سریال یک راه کاملاً دلپذیر برای گذراندن یک ساعت است، سرگرم‌کننده است در حالی که تماشا می‌کنید و سپس بدون اینکه هیچ فکر آزاردهنده‌ای در مغزتان باقی بگذارد، از ذهن شما عبور می‌کند.