تنها بمیر

در فیلم بمیر تنها، اما (با بازی کیمبرلی-سوی موری) و ایتان (با بازی داگلاس اسمیت) در حال آماده شدن برای تخلیه و فرار از نوعی فاجعه هستند، اما در نهایت در یک تصادف رانندگی گرفتار می‌شوند. ایتان تنها بیدار می‌شود و اما ناپدید شده است. منظره اطراف ویران به نظر می‌رسد و او چیزی به یاد نمی‌آورد. اولین انسان‌هایی که پیدا می‌کند، خصمانه رفتار می‌کنند و او توسط می (با بازی کری-آن ماس) نجات پیدا می‌کند که او را به مزرعه‌اش می‌برد تا بهبود یابد. ایتان فکر می‌کند که اما احتمالا به کلبه‌شان رفته است، جایی که احتمالا در انتظار اوست. او مخفیانه به کلبه می‌رود اما فقط یک مادر و کودکی را می‌یابد که در آنجا پنهان شده‌اند، و همچنین زامبی جهش‌یافته‌ای که آزادانه در حال گشت‌وگذار است. می ظاهر می‌شود تا او را نجات دهد و به مزرعه بازگرداند. با از دست دادن سرنخ‌ها در مورد اینکه اما کجا رفته است - یا حتی اینکه آیا هنوز زنده است - و با بدگمانی کلی می نسبت به غریبه‌ها، ایتان شروع به پرسش در مورد اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت فیلم Die Alone صحبت کنند. این موضوع چه حسی به شما داد؟ هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم ترسناک است؟ چرا بعضی‌ها از تماشای فیلم‌های ترسناک لذت می‌برند؟ چرا بعضی وقت‌ها آدم‌ها از ترس لذت می‌برند؟
• پیام زیست‌محیطی فیلم چیست، اگر وجود داشته باشد؟ آیا می‌توان آن را یک هشدار دانست؟ آیا بعد از تماشای فیلمی مثل این، اقدامات واقعی در زندگی وجود دارد که مردم بتوانند انجام دهند؟
• جاذبه فیلم های زامبی چیست؟ چطور از آن ها برای روایت داستان های مختلف استفاده می شود؟

والدین باید بدانند که «تنها بمیر» فیلمی در ژانر آخرالزمانی و زامبی است در مورد زنی مرموز (با بازی کری-ان موس) که از مردی سرگردان و مبتلا به فراموشی (با بازی داگلاس اسمیت) پذیرایی می‌کند. خشونت در این فیلم شامل استفاده از اسلحه و شلیک، پاشیدن و لکه‌های خون، اجساد، زخم‌های خونین، حمله زامبی‌ها، بریده شدن صورت یک شخصیت با سرامیک‌های تیز، منفجر شدن دست، کوبیدن زامبی با چکش، گاز گرفتن، پاره کردن گوشت، انفجار، و موارد دیگر است. صحنه‌های کوتاهی از بوسیدن، رابطه جنسی، لمس و صمیمیت وجود دارد. شخصیت‌ها بدون لباس و در لباس زیر ظاهر می‌شوند و دیالوگ‌های کوتاهی در مورد رابطه جنسی وجود دارد. در برخی صحنه‌ها از کلمات «لعنتی»، «احمق»، «خدا لعنتت کند»، «بی‌عرضه»، «عیسای مسیح»، «جهنم»، «احمق» و «بی‌عقل» استفاده شده است. بزرگسالان در این فیلم ویسکی و شراب می‌نوشند و یکی از شخصیت‌ها از داروی آتیوان برای بیهوش کردن دیگری استفاده می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلم‌های زامبی معمولاً تکراری و کلیشه‌ای هستند، اما این فیلم—که بیشتر بر ایده‌ها تمرکز دارد تا صحنه‌های خونین—با ارائه زاویه‌های جدید و جالب توجه، ارزش تماشا برای طرفداران ژانر وحشت را دارد. فیلم Die Alone به نویسندگی و کارگردانی لول دین (سازنده فیلم Wolfcop)، با ایده‌ای متفاوت خود را متمایز می‌کند: ویروس زامبی گیاهی است—نه ساخته دست بشر یا شیمیایی—و این ایده را القا می‌کند که خود سیاره از حماقت انسان‌ها خسته شده و در تلاش است تا خود را بازپس گیرد. تصاویر ناراحت‌کننده‌ای از خزه سبز که از زخم‌های گاز گرفته رشد می‌کند و جوانه‌های کوچک گیاهی که از گوش افراد جوانه می‌زنند، وجود دارد. (شباهت زیادی به Swamp Thing یا حتی The Last of Us دارد.) این موضوع منجر به دیالوگ‌های فلسفی در مورد امید، طبیعت انسان، ذات خوب یا بد انسان‌ها و موارد مشابه می‌شود. در واقع، شخصیت‌ها به روش‌های مختلفی عمل می‌کنند، اما دلیل آن‌ها معمولاً به وفاداری به شخص دیگری برمی‌گردد. صرف نظر از اینکه چقدر اوضاع را خراب می‌کنیم، هنوز قادر به عشق هستیم. Die Alone به طور هوشمندانه‌ای ساختاربندی شده است، سرنخ‌های کوچکی را در طول فیلم می‌ریزد، اما هرگز راز خود را فاش نمی‌کند و با یک لحظه تراژیک و شاعرانه به پایان می‌رسد.