سگ تازی

با الهام از رویدادهای واقعی، فیلم ولف هاوند داستان دیوید هولدن (با بازی جیمز ماسلو)، کاپیتان یهودی-آمریکایی و اسکادران او از خلبانان جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند که توسط نازی‌ها در بمب‌افکن‌های B-17 متفقین مورد حمله قرار می‌گیرند. پس از سرنگونی هواپیمای هولدن، او با چتر نجات در فرانسه تحت اشغال نازی‌ها فرود می‌آید و در آنجا از تمام جزئیات نقشه شوم هیتلر آگاه می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در گرگ شکاری صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ فکر می‌کنید هدف از نمایش آن چه بوده؟ آیا به نظرتان این صحنه‌ها واقعی و بدون آرایش بودند یا اغراق‌آمیز و غیرواقعی؟
• چگونه سگ گرگ با دیگر فیلم‌های مدرن درباره جنگ جهانی دوم مقایسه می‌شود؟ چگونه با فیلم‌های تبلیغاتی که در دهه ۱۹۴۰ برای حمایت از تلاش‌های جنگی ساخته شده‌اند، مقایسه می‌شود؟ چه اتفاقی می‌افتد وقتی دشمنی را به عنوان شر تصویر می‌کنید؟ آیا این کار توجیه‌پذیر است؟
• هواپیماهایی که در اینجا استفاده می‌شوند، هواپیماهای واقعی و کمیاب جنگ جهانی دوم هستند. آیا تجربه تماشاگران تغییر می‌کند وقتی از خود هواپیما استفاده می‌شود، به جای استفاده از صفحه سبز یا جلوه‌های ویژه کامپیوتری؟
• فیلم جنگ را چگونه نشان می‌دهد؟ آیا آن را کاری قهرمانانه یا ترسناک به تصویر می‌کشد؟ چطور؟ کدام شخصیت‌ها الگو هستند؟ چرا؟ چگونه شجاعت و کار تیمی را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• چگونه کاپیتان هولدِن دلسوزی خود را به سرگرد راث نشان می‌دهد؟ از آنجایی که راث در جبران این توجه کمتر سخاوتمند است، آیا فیلمساز پیامی در مورد دلسوزی بی‌مورد می‌فرستد و آیا ما باید آن پیام را بپذیریم؟

والدین باید بدانند که گرگ شکاری، یک درام اکشن جنگ جهانی دوم است که از رویدادهای واقعی الهام گرفته شده است. "وولف هوند" نامی است که نیروهای نازی به بمب افکن B-17 نیروی هوایی ارتش آمریکا دادند که آن را به اسارت گرفتند و برای آموزش، اطلاعات و ماموریت های مخفی استفاده کردند. داستان فیلم بر اساس یک طرح ناکام نازی برای پرواز و بمباران لندن با هواپیمای مخفی استوار است؛ فیلم تصور می‌کند که اگر نیروهای آلمانی به موفقیت نزدیک‌تر می‌شدند، چه اتفاقی می‌افتاد. این فیلم دارای فیلمبرداری هوایی چشمگیر (با نمایش جنگنده‌های واقعی قدیمی) است، اما داستان میهن‌پرستانه آن تا حد زیادی دور از ذهن است. خشونت جنگ شدید است، به ویژه یک نبرد هوایی طولانی و واقعی که در آن خلبانان به طور گرافیکی با شلیک گلوله کشته می‌شوند و یکی از آنها از آسمان سقوط می‌کند. خطر و نبرد مداوم ممکن است به ویژه برای کسانی که شاهد اقدامات نظامی بوده‌اند، ناراحت کننده باشد. اسلحه، مواد منفجره، بمب، چاقو و توپ‌های دستی به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، نازی‌های تهدید کننده زندانیان را کتک می‌زنند و یک تلاش برای آدم‌ربایی با قصد تجاوز وجود دارد. زبان فیلم شامل کلمات زشت و یک فحش، به علاوه اظهارات یهودستیزانه نازی‌ها است. سیگار کشیدن در فیلم مطابق با دوره تاریخی آن است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلمنامه‌ای مضحک و سکانس‌های اکشن غیرمحتمل، این داستان تاریخی را بیشتر شبیه یک داستان طرفداران می‌کند. که خیلی بد است، چون فیلمبرداری هوایی شگفت‌انگیز گرگ سگ (با حضور هواپیماهای قدیمی جنگ جهانی دوم، از جمله بی-۱۷، پی-۵۱ موستانگ و مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹) بینندگان را در تجربه‌ای از آنچه ممکن است شبیه یک خلبان جنگنده متفقین در نبرد هوایی با لوفت‌وافه باشد، غرق می‌کند. فیلمبرداری واضح و نزدیک است و ظاهری ایجاد می‌کند که گویی فیلم می‌توانست برای یک تئاتر موزه علم ساخته شده باشد. اما در عین حال، بینندگان را در کابین خلبان قرار می‌دهد در حالی که شخصیت‌ها حمله‌ای بی‌امان را تحمل می‌کنند. و اگرچه هواپیماهای زیبا هستند، زاویه‌های مداوم نزدیک کمی گیج‌کننده است: شخصیت‌های زیادی، هواپیماهای زیادی و شخصیت‌پردازی کمی.در این جشن میهن‌پرستی آمریکایی واقعاً هیچ ظرافتی وجود ندارد. جنگ جهانی دوم دوره‌ای است که اغلب به‌عنوان سیاه و سفید محض دیده می‌شود: نازی‌ها واقعاً بد هستند، نیروهای متفقین واقعاً خوب. اما حتی غیرنظامیان هم استراتژی ضعیف و نتایج بسیار بعید را زیر سؤال می‌برند. و داستان به نظر می‌رسد طوری طراحی شده که محیطی را ایجاد کند که در آن لذت بردن از خشونت مجاز باشد، زیرا دیالوگ‌ها تأکید می‌کنند که نازی‌ها سزاوار آن هستند. وقتی تیر می‌خورند، بدن‌هایشان از پای درمی‌آید و با حرکات چشم‌گیر به عقب پرتاب می‌شوند. انفجارها به آثار هنری آتشین تبدیل می‌شوند، بدن‌ها در هوا می‌چرخند مثل باله نبرد. این را مثل نسخه سینمایی یک بازی ویدیویی تصور کنید، که بینندگان هدست ندارند اما همچنان در طول فیلم هورا می‌کشند، نظر می‌دهند و با هم می‌خندند. اگرچه این کمی با تناقض مواجه می‌شود که چگونه این شاهکار عکاسی هوایی باید دیده شود: روی بزرگ‌ترین صفحه نمایش ممکن.