باشگاه شکار هیولاها

در MONSTER BUSTER CLUB، گروهی از نوجوانان با فرم‌های زندگی بیگانه‌ای که تلاش می‌کنند در شهرشان پنهان شوند، وارد جنگ می‌شوند. دنی، کریس و سم با استفاده از تونل‌های مخفی پیچیده برای جابجایی در شهر بدون جلب توجه، به دوست بیگانه خوبشان، کتی، در ماموریت‌های بشردوستانه برای سرکوب مهاجمان می‌پیوندند. در همین حال، وقتی که در حال نبرد با دشمنان خود نیستند، این گروه اغلب متوجه می‌شود که کنار آمدن با یکدیگر به همان اندازه مهارت و دقت را می‌طلبد که دستگیری بیگانگان.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که آیا همه برنامه‌های تلویزیونی کودکان باید آموزشی باشند یا اینکه آیا برخی از آنها می‌توانند صرفا سرگرم‌کننده باشند. کودکان: کدام برنامه‌ها را در هر دسته‌بندی دوست دارید؟ آیا برخی از آنها می‌توانند در هر دو دسته قرار بگیرند؟
• آیا فکر می‌کنید احتمال وجود حیات در بخش‌های دیگر کهکشان وجود دارد؟ به نظر شما مردم چگونه به اثبات وجود حیات بیگانه واکنش نشان می‌دهند؟ اگر یک بیگانه در اینجا کشف شود، چگونه با آن رفتار خواهیم کرد؟
• چطور خشونت در این نمایش با آنچه در نمایش‌های دیگر دیده‌اید مقایسه می‌شود؟

والدین باید بدانند که هر قسمت از این کارتون اکشن برای کودکان ۱۰ ساله با نبرد بین بیگانگان و چهار قهرمان ۱۰ ساله به اوج می‌رسد، که از تفنگ‌های لیزری دستی (که بیشتر شبیه اسباب‌بازی هستند تا هر چیز واقعی)، توپ‌های لیزری و سلاح‌های صوتی بر روی دشمنان خود استفاده می‌کنند. کودکان هرگز آسیب نمی‌بینند، اما بیشتر بیگانگان با انفجار، تکه‌تکه شدن یا متلاشی شدن از بین می‌روند. با این حال، این نمایش به وضوح به عنوان یک فانتزی در نظر گرفته شده است و حال و هوای آن به قدری سبک است و آنتاگونیست‌ها به قدری غیرانسانی هستند که خشونت انیمیشنی بعید است کودکان را آزار دهد. با این حال، این نمایش فاقد پیام‌های مثبت آشکار است، بنابراین اگر به دنبال نمایش‌های واقعاً محتوایی هستید، این نمایش احتمالاً مناسب نخواهد بود.

این مجموعه انتخاب خوبی است اگر نوجوان شما در مرحله گذار از کارتون‌های ساده کودکانه به سمت کارتون‌هایی با کمی اکشن و فانتزی بیشتر است. در حالی که موضوع موجودیت بیگانگان را در کنار شهروندان عادی بدون اینکه کسی متوجه شود مطرح می‌کند، اما سبک روشن انیمیشن کامپیوتری و شخصیت‌های نوجوان با اعتماد به نفس، فضای کلی را شاد و بدون تهدید نگه می‌دارند. در تقریباً همه کارهایی که قهرمانان انجام می‌دهند عنصری از کمدی وجود دارد که زمان کمی برای ترساندن بچه‌ها از ایده بیگانگان باقی می‌گذارد.با این حال، هنوز خشونت زیادی در این نمایش وجود دارد و هر چهار قهرمان نوجوان از تفنگ‌ها و توپ‌های لیزری برای نابود کردن دشمنان خود استفاده می‌کنند که در نهایت در انفجارها یا در مورد روبات‌ها، تکه‌تکه شدن، از بین می‌روند. این واقعیت که بچه‌ها هرگز آسیب نمی‌بینند، تسلی‌بخش است، اما از طرف دیگر، ماهیت فانتزی این نمایش هیچ تأکیدی بر پیامدهای چنین خشونتی در دنیای واقعی ندارد.