درس‌های بسکتبال و جنگ

درس‌های بسکتبال و جنگ گروهی از دختران دوره متوسطه در پورتلند، اورگان را دنبال می‌کند که پس از فرار از جنگ و نزاع در سومالی در آنجا ساکن شده‌اند. کارکنان مدرسه متوجه شدند که به دلیل اختلافات قبیله‌ای و قومی، بین برخی از دختران درگیری و دشمنی زیادی وجود دارد. مدیر مدرسه نیز متوجه شد که بسیاری از دختران دوست دارند در حین انتظار برای شروع مدرسه با توپ بسکتبال بازی کنند. بنابراین او مربیگری یک تیم دختران آفریقایی را آغاز کرد، امیدوار بود که با یادگیری بازی و یادگیری نحوه کار تیمی، دختران این درس‌ها را به کلاس‌ها، راهروها و حتی خانه‌هایشان منتقل کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درس‌های بسکتبال و جنگ صحبت کنند. به نظر شما اعضای تیم چه درس‌هایی آموختند؟ با تماشای آنها و شنیدن داستان‌هایشان چه چیزی یاد گرفتید؟
• آیا فکر می‌کنید تیم بسکتبال دختران آفریقایی یک آزمایش موفق یا ناموفق بود؟ چرا؟
• شما در چه ورزش‌های تیمی شرکت کرده‌اید، چه در کلاس تربیت بدنی، چه برای مدرسه یا تیم‌های دیگر؟ از این تجربه چه چیزی یاد گرفتید؟ چه چیزهایی در مورد عضویت در یک تیم خوب و چه چیزهایی بد است؟
• چگونه این فیلم همدلی را برمی‌انگیزد؟

والدین باید بدانند که درس‌های بسکتبال و جنگ مستندی است در مورد گروهی از دختران نوجوان سومالیایی که در پورتلند، اورگان، اسکان مجدد یافته‌اند. در این مستند، تصاویری کوتاه از نوع فیلم‌های خبری از مردانی با اسلحه، پناهندگان گرسنه و اشاره‌ای به فرار مردم از تجاوز، قتل و گرسنگی وجود دارد؛ اما تمرکز تقریباً به‌طور کامل بر دانش‌آموزان نوجوان و یادگیری بسکتبال است. این فیلم با صحبت کردن صریح در مورد مشکلات و درگیری‌ها و نشان دادن افراد و تلاش‌هایشان، همدلی را برمی‌انگیزد. پیام‌های مثبت در مورد استقبال از افراد متفاوت، کمک به آنها برای سازگاری، یادگیری کار گروهی با افرادی که دوست ندارید و حل تعارضات، قابل یادگیری است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند درباره گروهی از دختران نوجوان مهاجر از سومالی، با معرفی این نوجوانان که با مشکلات تطبیق با محیط جدید دست و پنجه نرم می‌کنند، حس همدردی را در ما برمی‌انگیزد. درس‌هایی از بسکتبال و جنگ به ما اجازه می‌دهد تا این دختران را به عنوان افرادی مستقل بشناسیم و شروع به درک پیشینه و فرهنگ بومی آن‌ها کنیم. با این حال، این مستند احساس ناآرامی به جا می‌گذارد، چرا که حتی مدیر بیکن نیز با تردید مواجه است که آیا این برنامه را موفق بداند یا خیر. و کمی ناامیدی وجود دارد وقتی که تنها شاهد این هستیم که آقای بیکن بارها و بارها به دختران می‌گوید که باید با یکدیگر مهربان‌تر باشند، بدون اینکه به سایر روش‌هایی که او می‌توانست برای تقویت روحیه تیمی کمک کند، بپردازد.این تصاویر از ابتدای وضعیت در سومالی که خانواده‌ها در حال فرار بودند، ممکن است برای کودکان خردسال دشوار باشد و بینندگان حساس در هر سنی ممکن است به اطمینان خاطر و تشویق برای یافتن راه‌هایی که می‌توانند کمک کنند، نیاز داشته باشند. در غیر این صورت محتوا برای همه سنین مناسب است، اما احتمالاً بیشتر مورد توجه دانش‌آموزان دوره متوسطه است که در زندگی خود با تغییرات زیادی روبرو هستند و درباره دنیای بزرگ‌تر اطرافشان کنجکاو می‌شوند. به طور کلی پیام‌های مثبتی در مورد یافتن راه‌های بهتر برای کنار آمدن وجود دارد و آینده برای دختران، که اکنون زنان جوانی هستند و از این برنامه عبور کرده‌اند، روشن به نظر می‌رسد.