آن دختر

در سال ۱۹۶۶، مجموعه تلویزیونی دختری به نام آن، اولین مجموعه تلویزیونی بود که به زندگی دختری جوان، مجرد و مستقل می‌پرداخت که در تلاش برای موفقیت در دنیایی مردسالار بود. این مجموعه تلویزیونی بر زندگی دختری حدوداً بیست ساله به نام آن ماری (با بازی مارلو توماس) تمرکز دارد که به بازیگری علاقه‌مند می‌شود و علی‌رغم مخالفت والدینش، خانه راحت و دلپذیرش در بریستر، نیویورک را ترک می‌کند تا به دنبال رویاهایش در شهر نیویورک برود. علی‌رغم زیبایی و شخصیت جذابش، مجبور می‌شود شغل‌های موقتی مختلفی را تجربه کند و در انتظار فرصتی بزرگ باشد. خوشبختانه، آن از تشویق و حمایت دوست پسرش، دان هالینگر (تد بسیل) برخوردار است که با حمایت از آرزوهای او، تقریباً مخالفت‌های شدید پدرش، لو (لو پارکر) را جبران می‌کند. شخصیت‌های دیگری نیز در این مجموعه حضور دارند که جنبه‌های مختلف جنبش فمینیستی را به تصویر می‌کشند، از جمله جودی (با بازی بانی اسکات)، همسایه آن در قسمت‌های اولیه، که هویت خود را در ازدواج با یک پزشک می‌دید؛ و همچنین دوستی شیک و با اعتماد به نفس که برای اجرای نمایش به برادوی می‌آید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جنبش فمینیسم صحبت کنند. چه زمانی فرصت‌های زنان فراتر از خانه گسترش یافت؟ چه رویدادهای تاریخی به تغییر نگرش زنان در مورد پتانسیل خودشان کمک کرد؟ چه نوع واکنشی از سوی مردان در محل کار دریافت کردند؟ کدام مشاغل کمترین محدودیت جنسیتی را دارند؟ کدام مشاغل به نظر می‌رسد همچنان انحصاری‌ترین هستند؟ برخی از زنانی که فرزندان شما تحسین می‌کنند، چه کسانی هستند؟ تلویزیون و سایر رسانه‌ها چه نقشی در جنبش‌های اجتماعی مانند فمینیسم دارند؟ کدام برنامه‌های امروزی را فکر می‌کنید ممکن است در چند دهه آینده انقلابی تلقی شوند؟ چرا؟

والدین باید بدانند که این سریال کمدی کلاسیک دهه ۶۰ میلادی، اولین سریالی بود که از یک زن جوان، مجرد و مستقل به عنوان شخصیت اصلی استفاده کرد... اما او دقیقاً تجسم جنبش فمینیسم نبود. اگرچه آن از خانه والدینش خارج می‌شود تا به دنبال رویاهایش در شهر بزرگ باشد، اما نمی‌تواند خود را از انتظارات سنتی‌تر آنها جدا کند و گاهی اجازه می‌دهد احساساتش نسبت به آنها بر طموحات شخصی‌اش غلبه کند. شوخی‌ها معمولاً حول اتفاقات و اشتباهات در شغل‌های عجیب و غریب او می‌چرخند، بنابراین موضوع ملایم آن برای تماشای خانوادگی مناسب است. اما ممکن است کودکان به مقداری اطلاعات زمینه‌ای در مورد زمان پخش این سریال نیاز داشته باشند تا بتوانند درک کنند که چرا این سریال در زمان خود انقلابی بود -- و حتی با این وجود، احتمالاً کل مجموعه را کمی قدیمی و کهنه‌شده خواهند یافت.

در سبکی که یادآور سریال‌های تلویزیونی دهه ۶۰ است، سریال آن دختر بیشتر خنده‌ها را از موقعیت‌های کمدی و فاجعه‌بار به وجود می‌آورد، در این مورد، کارهای عجیب و غریب و ناموفقی که آن در بین آزمون‌های بازیگری انجام می‌دهد. اگرچه این سریال برای تماشای خانوادگی بدون نگرانی با بچه‌های بزرگ‌تر مناسب است، اما بعید است که این نمایش، که تا حدودی از نظر استانداردهای امروزی سطحی و کلیشه‌ای است، مورد توجه نوجوانان قرار بگیرد. طرفداران بزرگسال و نوستالژیک کمدی‌های شاد و خوش‌بینانه احتمالاً باید به تنهایی از این سریال لذت ببرند.