بازی Sekiro

سیکیرو: سایه‌ها دوبار می‌میرند، بازیکنان را در نقش سیکیرو، نینجای مخفی و وفاداری قرار می‌دهد که به ارباب خود، پسری با خون جادویی و مرموز خدمت می‌کند، خونی که می‌تواند افراد را تقریباً جاودانه کند. سیکیرو یکی از این افراد است. او می‌تواند زخم‌های وحشتناکی را تحمل کند -- بازوی او در ابتدای بازی قطع و با یک پروتز مکانیکی جایگزین می‌شود -- و حتی می‌تواند در حین نبرد خود را احیا کند (از همین رو نام بازی انتخاب شده است). اما پسر احساس می‌کند که خون او بار سنگینی است و می‌تواند توسط نیروهای شرور مورد سوءاستفاده قرار گیرد -- و در واقع، در ابتدای بازی توسط اشرار اسیر می‌شود. سیکیرو در ماموریتی برای کمک به ارباب خود از طریق مناطق روستایی ژاپن، از معابد، روستاها و قلعه‌هایی عبور می‌کند که توسط راهزنان و بدتر از آن مورد حمله قرار گرفته‌اند. او باید این دشمنان را تعقیب و نابود کند، از توانایی‌های نینجایی خود برای حمله مخفیانه به دشمنان بدون دیده شدن استفاده می‌کند و زمانی که نمی‌تواند مخفی بماند، رودررو با آنها مقابله می‌کند. بیشتر دشمنان با یک "ضربه مرگبار" از پا درمی‌آیند، اگر غافلگیر شوند. اگر نبرد اجتناب‌ناپذیر باشد، بازیکنان باید نه تنها به نوار سلامتی دشمن بلکه به یک نشانگر وضعیت نیز توجه کنند که میزان خستگی حریف را نشان می‌دهد. این نشانگر بر سرعت حرکت و توانایی دشمن در دفاع و مقابله با حملات تأثیر می‌گذارد. زمانی که نوار وضعیت پر شود -- که اغلب قبل از خالی شدن کامل نوار سلامتی است -- دفاع دشمن از بین می‌رود و ضربه مرگبار قابل اجرا می‌شود. دشمنان در طول بازی قوی‌تر و تواناتر می‌شوند، اما سیکیرو نیز با ارتقاء نوار سلامتی و وضعیت خود و همچنین اصلاحات اعمال شده بر بازوی پروتزی خود، که می‌تواند میزبان چیزهایی از یک نیزه فنری تا ترقه‌هایی باشد که برای منحرف کردن توجه دشمنان استفاده می‌شود، قوی‌تر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در رسانه‌ها صحبت کنند. در بازی‌هایی مثل سکیرو: سایه‌ها دو بار می‌میرند، اثر تمرکز مداوم بر خشونت چیست؟ چه چیزی، اگر چیزی باشد، از نمایش گرافیکی و جذاب کردن این خشونت به دست می‌آید؟
• وقتی کاری را که به‌طور استثنایی دشوار بود به پایان می‌رسانید، چه احساسی دارید؟ آیا حس دستاورد ارزش تلاش را دارد؟

والدین باید بدانند که بازی سکیرو: سایه‌ها دوبار می‌میرند، یک بازی نینجای جنگجوی است برای پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان و کامپیوترهای شخصی ویندوز. بازیکنان کنترل یک شینوبی با افتخار و وظیفه‌شناس را برعهده دارند که از انواع سلاح‌های برنده برای کشتن وحشیانه انسان‌ها، موجودات شبیه انسان و حیوانات در خدمت ارباب جوان و در خطرش استفاده می‌کند. خون به‌شدت از زخم‌ها پاشیده می‌شود و دشمنان به‌طور دراماتیک لنگ می‌زنند و ناله می‌کنند قبل از اینکه فرو بریزند. برخی از صحنه‌ها قطع عضو و قطع سر را نشان می‌دهند. اگرچه اکشن خشونت گرافیکی را جذاب می‌کند، بازی همچنین صبر و استراتژی را تشویق و پاداش می‌دهد. این یک بازی بسیار چالش‌برانگیز است که بازیکنان را مجبور می‌کند تا دشمنان را تحلیل کنند و مجموعه‌ای از حرکات خاص متناسب با شرایط را تمرین کنند تا به موفقیت برسند. والدینی که نگران نمایش الکل در رسانه‌ها هستند، باید آگاه باشند که بخشی کوچک از بازی شامل جمع‌آوری ساکی و ارائه آن به شخصیت‌های غیرقابل‌بازی برای نوشیدن و تحلیل است.

این بازی برای کسانی که به راحتی ناامید می‌شوند نیست: یکی از چالش‌برانگیزترین اما در عین حال جذاب‌ترین بازی‌های اکشن است که احتمالاً می‌توانید پیدا کنید. حتی دشمنان کوچک در بازی سِکیرو: سایه‌ها دو بار می‌میرند، بسیار قدرتمند هستند و می‌توانند سِکیرو را در چند حرکت سریع از پا دربیاورند. و هم باس‌فایت‌ها و هم میدی باس‌ها به شدت چالش‌برانگیز هستند و می‌توانند حتی بازیکنان با تجربه را برای ساعت‌ها به چالش بکشانند. علاوه بر این، اگر در نبرد شکست بخورید، به طور دائم نیمی از تجربه و پول اندوخته‌تان را از دست می‌دهید، با این حال شانس اندک و تصادفی وجود دارد که چیزی به نام "کمک نامرئی" دریافت کنید که از این اتفاق جلوگیری می‌کند. این موضوع باعث می‌شود بازیکنان در نحوه کاوش جهان و روبرو شدن با دشمنان بسیار محتاط باشند و همچنین باعث می‌شود تا مهارت‌های نینجایی سِکیرو را تمرین و کامل کنند. درک اینکه چگونه حملات دشمن را به درستی شناسایی کنید و سپس از آن‌ها اجتناب کنید، آن‌ها را بلاک کنید و یا با آن‌ها مقابله کنید، بسیار حیاتی است و ممکن است زمان زیادی ببرد تا این درک را توسعه دهید. یک غریبه جاودانه که با سخاوت بدن شکست‌ناپذیرش را در اختیار سِکیرو قرار می‌دهد تا در تمرینات از آن استفاده کند، کمک می‌کند، اما بیشتر اوقات بازیکنان باید با دشمنان مورد نظر تمرین کنند و بارها و بارها توسط آن‌ها کشته شوند.با وجود همه اینها، وقتی شروع به پیدا کردن ریتم و احساس اعتماد به نفس در توانایی‌های خود می‌کنید، شروع به احساس یک نینجای واقعی خواهید کرد. هدایت سکیرو در نبردی ظریف و ماهرانه از میان شاخه‌های درختان و پشت‌بام‌ها، و فرود آمدن نرم او پشت گروهی از دشمنان برای از بین بردن مخفیانه آنها، یکی پس از دیگری، بسیار رضایت‌بخش است. در نهایت، پیدا کردن استراتژی قابل اجرا برای مقابله با یک رئیس بسیار چالش‌برانگیز و به دست آوردن یک آیتم نادر و باارزش، مانند دانه‌ای که به طور جادویی کدو حیات‌بخش سکیرو را یک بار اضافی پر می‌کند، می‌تواند تمام تلاش‌ها را ارزشمند جلوه دهد. و خود جهان بازی لذت‌بخش است. پر از مسیرهای پنهان کوهستانی است که مهارت در عبور از آنها را می‌طلبد و به مکان‌های زیبا و گنج‌های غیرمنتظره منتهی می‌شوند. گاهی اوقات بازی در این لحظات آرامش‌بخش، که می‌تواند به عنوان پاداش بقا در یک نبرد وحشیانه احساس شود، در بهترین حالت خود قرار دارد. درست مانند بازی‌های دیگر شرکت فرام سافت‌ویر، از جمله بلادبورن و سری دارک سولز، سکیرو: سایه‌ها دو بار می‌میرند، طعم و مزه‌ای خاص دارد که بسیاری از بازیکنان هرگز به آن دست نمی‌یابند، اما کسانی که آن را تجربه می‌کنند احتمالاً از آن لذت خواهند برد.