من نفرت انگیز ۳

گرو که در قسمت‌های قبل تبهکاری را کنار گذاشته، حالا با همسرش، لوسی، در سازمان ضدتبهکاری سعی دارد دنیا را از دست افراد شرور نجات دهد. برت یکی از این تبهکاران است که در کودکی بازیگر محبوبی در نقش تبهکار بوده و وقتی بزرگ شده، هالیوود او را کنار گذاشته است. او بعد از این ضربه‌ی احساسی، تبدیل به یک تبهکار واقعی و حرفه‌ای شده است. لوسی و گرو به‌دلیل شکست در مأموریتشان برای پس‌گرفتن الماس دزدیده‌شده توسط برت، از کار اخراج می‌شوند. در همین زمان گرو متوجه می‌شود یک برادر دوقلوی میلیاردر به نام درو دارد. درو با توضیح سابقه‌ی تبهکاری خانواده به گرو، او را وسوسه می‌کند تا تبهکاری را از سر بگیرند. گرو که آرزو دارد با پس‌گرفتن الماس دزدیده‌شده از برت، به سازمان ضدتبهکاری برگردد، به درو می‌گوید که می‌خواهد بزرگترین الماس جهان را بدزدد و می‌توانند با هم این تبهکاری را انجام دهند. پس از انجام یک عملیات دونفره توسط برادران دوقلو، گرو می‌گوید که می‌خواهد الماس را تحویل بدهد و درو که متوجه می‌شود برادرش او را فریب داده تا به شغلش برگردد، از او دلخور می‌شود. در همین زمان، برت دوباره الماس را از گرو می‌دزدد و دخترهای او را گروگان می‌گیرد. او قصد دارد مانند یکی از برنامه‌هایی که در کودکی بازی کرده، با یک ربات غول‌پیکر و با کمک الماس، هالیوود را نابود کند. گرو از درو کمک می‌خواهد تا با هم دخترها را نجات بدهند. گرو و درو درکنارِهم برای مبارزه با برت تلاش می‌کنند و زمانی‌که جان گرو به خطر می‌افتد، درو ربات برت را از کار می‌اندازد و برادرش را نجات می‌دهد. گرو و درو با کمک هم برت را شکست می‌دهند و لوسی دخترهایش را نجات می‌دهد. لوسی و گرو موفق می‌شوند با انجام این عملیات به کار خود بازگردند. مینیون‌ها که عاشق تبهکاری‌اند درو را به‌عنوان رئیس جدید خود انتخاب می‌کنند.

• خشونت چه نتایج منفی دارد؟ آیا خشونت همیشه بد است؟ گرو با دروغ‌گفتن به برادرش چه تأثیری روی او گذاشت؟ گرو به‌جای دروغ‌گفتن به برادرش چه راه دیگری برای نپذیرفتن پیشنهاد او برای شرارت داشت؟ چه ویژگی مثبتی در درو وجود داشت؟ آیا گرو بدون کمک برادرش موفق به شکست برت می‌شد؟ چرا گرو هرگز به تبهکارشدن بازنگشت؟ اگر جای گرو بودی، از قدرتت برای محافظت از دنیا استفاده می‌کردی یا نابودی آن؟ خلاصه: خشونت و شرارت چه نتایج منفی دارد؟

انیمیشن «من نفرت‌انگیز» داستان زندگی مرد تبهکاری به نام «گرو» است که در این قسمت، تبهکاری را کنار گذاشته و به‌جای نابودی دنیا، سعی در محافظت از آن دارد. در قسمت سوم این انیمیشن، گرو متوجه می‌شود برادر دوقلویی به نام «درو» دارد که سعی دارد یک تبهکار باشد. اما گرو با کمک او در یک عملیات ضدتبهکاری پیروز می‌شود. مسئولیت‌پذیری گرو درقبال خانواده‌اش، کمک برادرش به او و اهمیتی که به دختران برادرش می‌دهد و سعی لوسی برای اینکه یک مادر خوب باشد و نجات جان دخترها از صحنه‌های اثرگذار و مطلوبی است که اهمیت جایگاه و روابط خانواده را نشان می‌دهد. این انیمیشن سعی دارد مبارزه با شرارت و تبهکاری را نشان دهد و اینکه گرو باوجود اصرارهای زیاد برادرش برای تبهکارشدن، ترجیح می‌دهد ضد تبهکارها مبارزه کند. اما نمایش لذّت‌بردن افراد از شرارت و ایجاد دردسر و استفاده از سلاح و ضربه‌زدن به دیگران، به‌ویژه در شخصیت‌های محبوبی که امکان تقلید کودکان از آن‌ها بیشتر است و رفتارهای ناهنجاری که برای طنز از آن‌ها استفاده شده، امکان تقلید کودکان از رفتارهای نادرست انیمیشن را افزایش می‌دهد. والدین عزیز می‌توانند درباره‌ی رفتارهای نادرست اثر کودکان خود را توجیه کنند و دلیل نادرست‌بودن آن را توضیح دهند. صحنه‌های زیادی از شوخی‌های ناهنجار برای طنز دیده می‌شود؛ مانند برهنگی شخصیت‌ها که لازم است برای انتخاب محتوا، والدین عزیز به وجود این صحنه‌ها دقت کنند. خلاصه: شرارت، رفتارهای خشن و برخی ناهنجاری‌هایی که به‌صورت طنزآمیز و از جانب شخصیت‌های محبوب نمایش داده می‌شود باید مورد ملاحظه باشد.

پیش‌بینی‌پذیر اما سرگرم‌کننده، این سه‌گانه، ترکیبی جذاب و مناسب کودکان از تعامل خواهر و برادری، طنز دهه ۸۰ و شوخی‌های بامزه و بی‌مقاومت مینیون‌هاست. دوز دوگانه استیو کارل - یکی تاریک و طاس (گرو) و دیگری با سر پر از موهای بلوند و لهجه متفاوت (درو) - خنده‌دار است، هرچند کلیشه‌ای. داستان دوقلوها (که تلاش می‌کنند برای شام جای هم را بگیرند، و در حالی که واقعاً کسی را فریب نمی‌دهند، همچنان دوست‌داشتنی هستند) برای حتی کوچک‌ترین مخاطبان هم خنده‌دار و قابل درک است. زیرداستان تلاش لوسی برای ایفای نقش مادری نیز بسیار شیرین است؛ تماشای او در حالت "مادربزرگ" یکی از نقاط اوج فیلم است. و موسیقی متن فارل ویلیامز با آهنگ‌های دهه ۸۰ از هنرمندانی مانند مایکل جکسون، مدونا و ننا، و همچنین یک نسخه مینیونی خیره‌کننده از "من نمونه کامل یک ژنرال مدرن هستم" اثر گیلبرت و سالیوان، تکمیل می‌شود.در مورد شخصیت شرور، برات پارکر قطعاً به یادماندنی‌تر از آنتاگونیست فیلم دوم است و صدایش کاملاً مناسب بازی در نقش مرد میانسالی است که هرگز با سقوط از شهرت کنار نیامده است. شوخی‌ها و شوخی‌های بصری دهه ۸۰ می‌تواند برای والدین نسل ایکس/وای جالب باشد و خود لباس پارکر می‌تواند خنده‌های زیادی را به همراه داشته باشد. فیلمسازان تمرکز افراطی روی مینیون‌ها را از زمان فیلم دوم کاهش داده‌اند که برای خیر بزرگ است، زیرا کمی از شوخی‌های مینیون‌ها کافی است. اما همچنان چیزی در این فیلم کم است که نمی‌تواند به استانداردهای تعیین‌شده توسط فیلم اول برسد. با این حال، اگرچه این بهترین فیلم من نفرت‌انگیز نیست، حداقل پیام‌های مثبتی در مورد خانواده‌ها، خواهر و برادرها و دوستان وفادار را ترویج می‌دهد.