سطح

سطح با بازی گوگو امباتا-راو در نقش سوفی، زنی که خاطراتش پس از یک اتفاق غم‌انگیز از بین رفته است، شروع می‌شود. شوهرش جیمز (الیور جکسون-کوهن)، بهترین دوستش کارولین (آری گرینور) و روانشناسش هانا (ماریان ژان-باپتیست) همه می‌گویند سوفی از قایق به اقیانوس پرید تا خودکشی کند، اما سوفی مطمئن نیست. آیا او پرید؟ آیا هل داده شد؟ و اگر زندگی‌اش به‌اندازه‌ای که همه می‌گویند، کامل بود، چرا می‌خواست به آن پایان دهد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چرا فراموشی یک ابزار قدیمی و پرکاربرد در داستان‌سرایی است. چه چیزی در مورد یک شخصیت بدون حافظه جالب است؟ چه امکانات دراماتیکی در روایت داستانی بر اساس این چارچوب وجود دارد؟
• آیا هیچ‌یک از شخصیت‌های فیلم قابل تحسین هستند؟ آیا قرار است این‌طور باشند؟ اگر قرار است با کسی همدردی کنیم، آن شخص کیست؟
• داستان‌هایی که در آن گروهی از افراد در توطئه‌ای برای به دام انداختن شخصیت اصلی دست دارند، در ژانر معمایی بسیار رایج است. چرا؟ آیا مردم از هدف قرار گرفتن در یک توطئه می‌ترسند؟ چرا تماشای چنین داستانی جذاب است؟

والدین باید بدانند که فیلم سرفیس، راز و رمزی در مورد زنی است که حافظه‌اش را از دست داده و به او گفته‌اند که این اتفاق در پی تلاش ناموفقش برای خودکشی رخ داده است. ما در مورد این اتفاق به طور مفصل می‌شنویم و تصاویری از آن می‌بینیم: زنی که به داخل آب سقوط می‌کند و در حال دست و پا زدن در آب است؛ گارد ساحلی او را از آب بیرون می‌کشد و گردنبند محافظ به گردنش می‌گذارد. در کل، فضای فیلم غم‌انگیز است و شخصیت‌های اصلی در معرض خطر مرگ قرار دارند؛ انتظار مرگ‌های ناگهانی با خونریزی وجود دارد اما صحنه‌های دلخراش وجود ندارد. محتوای جنسی شامل صحنه‌ای است که دو شخصیت دوربینی را برای فیلمبرداری از خیانت در اتاق هتل قرار می‌دهند (ما زن را روی تخت می‌بینیم و مرد روی او می‌رود و سپس دوربین صحنه را قطع می‌کند). فحاشی در فیلم کم است: فاک، شیت، آشول، بیک. صحنه‌هایی در بارها وجود دارد که شخصیت‌ها در حال نوشیدن هستند، اما کسی مست نیست. زنان رنگین‌پوست شخصیت‌های اصلی با نقش‌های محوری و قوی هستند.

استفاده از فراموشی به عنوان عنصر اصلی داستان، یک ترفند کلیشه‌ای غم‌انگیز در روایت است، اما اجرای قدرتمند گوگو امباتا-راو بینندگان را به اندازه‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهد که فراموش می‌کنند و در این راز غرق می‌شوند. ریتم فیلم سرفیس نیز آگاهانه انتخاب شده است، و کسانی که انتظار اکشن زیاد یا پیچش‌های سریع دارند ممکن است از انتظار خسته شوند. اما بینندگان صبور توسط امباتا-راو همراهی می‌شوند، که نقش سوفی با عمق پنهان را بازی می‌کند. سوفی قبل از اینکه از قایق بپرد (یا بیفتد، یا هل داده شود) و تقریباً زندگی‌اش را از دست بدهد، چه کسی بود؟ چه اتفاقی افتاد که خاطرات وجود او را محو کرد؟ و چه کسی از کنترل روایت سوفی در حال حاضر سود می‌برد؟سطح به آرامی پیش می‌رود و پاسخ‌ها به تدریج آشکار می‌شوند. سوفی شوهری دارد که در زمینه امور مالی کاری سودآور انجام می‌دهد، خانه‌ای بزرگ در سان فرانسیسکو و کمد لباسی پر از لباس‌های گران‌قیمت. او همچنین گروهی از دوستانش را دارد که هیچ ارتباطی با آنها احساس نمی‌کند، مرد مرموزی که او را تعقیب می‌کند و ادعا می‌کند پلیس است، و خاطرات گیج‌کننده‌ای که شروع به بازگشت می‌کنند. او به چه کسی می‌تواند اعتماد کند تا حقیقت هویت و اتفاقی که برایش افتاده را به او بگوید؟ شوهر و دوستانش انگیزه‌های پنهانی دارند و حتی روان‌درمانگرش نیز ظاهرا در این ماجرا دست دارد، و یک تکنیک درمانی مرموز و جدید را توصیه می‌کند که حتی خاطرات گذشته شگفت‌انگیزتری را بیدار می‌کند. سطح از نظر موضوعی، ایده‌ای نوآورانه نیست، اما اجرای آن ظریف و لذت‌بخش است، اگر تحت تاثیر آن قرار بگیرید.