معجزه‌ی برکه‌ی مورگان

معجزه در مورگان کریک در خلال جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد. دختری پرشور و شوق اهل یک شهر کوچک به نام ترودی کاکنلاکر (با بازی بتی هاتون) می‌خواهد برای رقصیدن و نوشیدن با سربازان جوانی که راهی جنگ هستند بیرون برود، اما پدرش (ویلیام دمرست) که افسر پلیس محلی و بیوه است، او را تقریبا زندانی نگه داشته است. نوروال جونز (با بازی ادی براکن) یک کارمند بانک ضعیف‌النفسی است که به دلیل عدم صلاحیت از خدمت نظامی معاف شده و قبول می‌کند که وانمود کند ترودی را به سینما می‌برد تا او بتواند به یک مهمانی برود. وقتی ترودی پس از مهمانی در خانه بیدار می‌شود، یک حلقه ازدواج موقتی دارد و به‌طور مبهم به یاد می‌آورد که شبی پرشور را با مردی گذرانده که فکر می‌کند نامش چیزی شبیه «راتسکی-واتسکی» بوده است. وقتی ترودی متوجه می‌شود که باردار است، او و نوروال که حاضر است هر کاری برای کمک به او انجام دهد، نقشه می‌کشند تا فرار کنند و ازدواج کنند. اما چون ترودی از نظر فنی قبلا ازدواج کرده است، نوروال مجبور است خود را به جای «راتسکی-واتسکی» جا بزند و همین باعث می‌شود که به او اتهاماتی مانند جعل عنوان نظامی، تعدد زوجات، فحشا و فهرستی از اتهامات دیگر زده شود. حالا نیاز به «معجزه» عنوان فیلم است تا ناگهان نوروال را به یک قهرمان ملی تبدیل کند - شاید حتی سرنوشت جنگ را تغییر دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی زمینه‌ی تاریخی جنگ جهانی دوم که فیلم در آن ساخته شده است صحبت کنند. در آن دوران، سربازان جوان به طور منظم برای نبرد اعزام می‌شدند و این انتظار وجود داشت که آنها قبل از رفتن به جنگ و احتمالا مرگ، حق ازدواج یا حتی روابط عاشقانه را دارند. روابط جنسی پیش از ازدواج و مادران مجرد دیگر آن برچسب‌های منفی را که در زمان ساخت این فیلم داشتند، ندارند. آیا فکر می‌کنید این تغییر نگرش چیز خوبی است؟ آیا فکر می‌کنید این فیلم می‌توانست در فضای امروزین رده‌بندی سنی فیلم‌ها همچنان به همان اندازه کمدی و خنده‌دار باشد؟ همچنین ممکن است نیاز باشد توضیح داده شود که چند شخصیت فرعی که نقش آنها در داستان کمی گیج‌کننده است، از شخصیت‌های باقیمانده از کمدی قبلی پرستون استرگس به نام "مک‌گینتی بزرگ" هستند.

والدین باید بدانند که کابوس‌های صبح روز بعد درباره روابط جنسی و بارداری ناخواسته، محور این کمدی را تشکیل می‌دهند، اگرچه مطالب رسوایی‌آمیز در چارچوب حسن سلیقه ارائه می‌شوند (و کد سانسور سختگیرانه هالیوود قدیمی، اگرچه شگفت‌انگیز است که آنها تا چه حد از آن عبور کرده‌اند). حداقل از نظر فنی، هیچ رابطه جنسی پیش از ازدواج وجود ندارد - فقط اینکه قهرمان داستان، ترودی، نمی‌تواند به یاد بیاورد که در حالت مستی با چه کسی ازدواج کرده و به بستر رفته است.

مدت‌ها قبل از فیلم «ناخواسته باردارم»، کمدی کلاسیک و پرهیجان دیگری درباره بارداری ناخواسته و پیامدهای رابطه جنسی سطحی وجود داشت. این فیلم در هالیوودی ساخته شد که به شدت تحت سلطه سانسور آهنین بود و حتی استفاده از واژه‌هایی مانند "بارداری" و "رابطه جنسی سطحی" ممنوع بود. پرستون استرجس، کارگردان این فیلم، استاد ساخت کمدی‌های شاد و سرزنده‌ای بود که به شدت از روش‌های تلقین، واکنش شخصیت‌ها و کنایه استفاده می‌کرد، و او این نمایشنامه را درباره برخی از تابوترین موضوعات، بدون خودداری ساخت. چند شخصیت فرعی که نقش‌شان در داستان تا حدی گیج‌کننده است، از فیلم کمدی قبلی استرجس به نام "مک‌گینتی بزرگ" که بیشتر سیاسی بود، به این فیلم راه یافته‌اند.براکن در نقش یک خواستگار مضطرب اما پاکدل در حالیکه به طور مداوم در حال فروپاشی کمدی است، بسیار بامزه است—او آنقدر ساده‌دلو و معصوم است که باید قدم به قدم از یک فرار از زندان راهنمایی شود، بدون اینکه درک کند چه اتفاقی در حال رخ دادن است. هاتون یک خواننده- بازیگر بلوند و زیبا بود که در این فیلم سکانسی دارد که در آن لب‌خوانی می‌کند و این سکانس به تنهایی می‌تواند یکی از خنده‌دارترین لحظات تاریخ هالیوود باشد. حتی با وجود لحظات خنده‌دار، غم اساسی این افراد که تلاش می‌کنند تا از پیامدهای یک شب بی‌ملاحظگی عقب‌نشینی کنند، تاثربرانگیز است.