فارغ‌التحصیل

در فیلم فارغ‌التحصیل، بنجامین براکر (با بازی داستین هافمن) بعد از ترک کالج، نسبت به همه چیز، چه مربوط به شغلش باشد و چه نباشد، بی‌علاقه است. دوست خانوادگی‌شان، خانم رابینسون (با بازی آن بنکرافت)، با پیشنهاد رابطه جنسی بی‌تعهد، به سراغش می‌رود. این رابطه ظاهراً برای بنجامین نوعی رضایت به همراه می‌آورد. به زودی بن با مشکلاتی در رابطه‌شان مواجه می‌شود و به دختر خانم رابینسون، الن (با بازی کاترین راس)، علاقه‌مند می‌شود، که مورد مخالفت خانم رابینسون قرار می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه فیلم فارغ‌التحصیل چقدر خوب از آب درآمده است، صحبت کنند. آیا عدم جهت‌گیری بنجامین بعد از فارغ‌التحصیلی هنوز هم قابل‌تطبیق به نظر می‌رسد، یا بیشتر بازتاب‌دهنده وضعیت جوانان در دهه ۶۰ است؟
• قطعا والدین می‌خواهند به رابطه پیچیده بن با خانم رابینسون بپردازند. آیا او واقعا به بنجامین علاقه دارد؟ اگر نه، انگیزه‌های او در اغوا کردن بنجامین چیست؟
• چرا الین به نظر می‌رسد برای بنجامین جذاب‌تر می‌شود وقتی خانم رابینسون به او اجازه نمی‌دهد که الین را ببیند؟
• آیا این فیلم را یک شاهکار سینمایی می‌دانید؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که فارغ‌التحصیل یک کمدی کلاسیک منحصر به فرد است که رابطه‌ای را بین یک مرد جوان و یک دوست متأهل والدینش به تصویر می‌کشد. زمان زیادی صرف اغواگری اولیه و ملاقات‌های مخفیانه بعدی در اتاق‌های هتل می‌شود. اگرچه هیچ نمایش تصویری صریحی از رابطه جنسی وجود ندارد، اما صحنه‌های کوتاهی از برهنه‌گی زنان در حین اغواگری و بعداً در صحنه‌ای در یک کلوپ شبانه وجود دارد، جایی که زنی تا لباس زیر و پوشاننده نوک پستان‌ها خود را درمی‌آورد. زبان فیلم نسبتاً معتدل است و چند فحش جزئی مانند «ass» یا «damn» به ندرت استفاده شده است. بسیاری از بزرگسالان به طور بسیار عادی الکل می‌نوشند و سیگار می‌کشند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این کمدی جذاب تاثیرگذار بود، چرا که داستان به سمت اوجی پرانرژی پیش می‌رود، اما لحظات پایانی آن بی‌رمق است و پایانی رضایت‌بخش به مخاطب نمی‌دهد. این شیوه‌ی باز گذاشتن پایان فیلم و به‌جا گذاشتن احساس عدم قطعیت، بیش از هر چیز، بر بسیاری از گنجینه‌های سینمایی اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ تاثیر گذاشت، دوره‌ای که بسیاری به آن به عنوان روزهای طلایی تاریخ سینما نگاه می‌کنند.درباره موفقیت و تاثیرات ماندگار فیلم فارغ التحصیل در سال 1967 بسیار گفته شده است. بدون شک طنز خشک و حس ملموس ناراحتی شخصیت اصلی با مخاطبانی که در جنبش رو به رشد ضد فرهنگ غوطه ور بودند، همخوانی داشت. این فیلم به عنوان سندی از یک دوران ایستاده است. موسیقی متن سرسبز ساخته سیمون و گارفانکل، غم و اندوهی فراگیر را در حالی که لحظات آرام خاصی را به شگفتی و آرامش می رساند، برجسته می کند – ازدواجی از موسیقی پاپ و فیلم که بر بسیاری از فیلم های بعدی تاثیر گذاشت.