هیچ چیز مثل تعطیلات نیست

فرزندان خانواده رودریگز به پارک همبولت شیکاگو بازمی‌گردند تا در خانه والدینشان کریسمس پورتوریکویی سنتی را جشن بگیرند. پسر کوچک خانواده جسی (فردی رودریگز) به تازگی از خدمت در عراق با جراحت بازگشته، دخترشان روکسانا (ونسا فرلیتو) بازیگر مستقر در لس‌آنجلس است و پسر بزرگ خانواده مائوریسیو (جان لگویزامو) وکیلی در نیویورک است که با همسر یهودی موفقش (دبرا مسینگ) زندگی می‌کند. همسر مائوریسیو چندان تمایلی به پذیرفتن مادرشوهر مداخله‌گرش (الیزابت پنیا) به عنوان مادربزرگ بچه‌ها ندارد. در همین حین، پدر خانواده (آلفرد مولینا) که صاحب یک فروشگاه است، به نظر می‌رسد که درگیر رابطه‌ای خارج از ازدواجش است و همین موضوع باعث می‌شود مادر خانواده در مقابل همه اعضای خانواده در میز شام، به‌طور بلند اعلام کند که قصد طلاق از شوهر ۳۶ ساله‌اش را دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سنت‌های تعطیلات صحبت کنند. جشن کریسمس خانواده رودریگز چگونه با آنچه در فیلم‌های تعطیلات دیگر به تصویر کشیده شده، متفاوت است؟
• این سنت تعطیلات با سنت‌های تعطیلات خودتان چه تفاوتی دارد؟
• فیلم چه کلیشه‌هایی از آمریکای لاتین را بررسی می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید آن‌ها را تقویت می‌کند یا از بین می‌برد؟ چه صحنه‌هایی از فیلم شبیه به صحنه‌های فیلم‌های کریسمس دیگر است؟
• آیا تماشاگران انتظار چیزهای خاصی را از فیلم‌های تعطیلات دارند؟ اگر این‌طور است، چه چیزهایی و چرا؟

در این فیلم، مانند اکثر فیلم‌های تعطیلات معاصر، خانواده‌ای بزرگ، پر سروصدا و «اختلال‌دار» با مسائل متعددی روبرو هستند. یکی از پسران تازه از عراق برگشته و احتمالاً دچار استرس پس از سانحه است، پسر دیگر همسری یهودی دارد که با مادرش کنار نمی‌آید، و والدین در آستانه طلاق هستند، که فقط چند مورد از مشکلات این خانواده است. در حالی که کودکان جوان ممکن است علاقه‌ای نداشته باشند، فصل فیلم‌های خانوادگی است، بنابراین آگاه باشید که نوشیدن الکل، تلمیحات جنسی و چندین بوسه عاشقانه وجود دارد، و همچنین استفاده‌ای از الفاظی مانند «s--t» و «a--hole». همچنین یک داستان فرعی در مورد اختلاف یک عضو سابق گروه خلافکار با مردی که برادرش را کشته، و همچنین چند کلیشه دیگر لاتین وجود دارد. اما به طور کلی، این فیلم به طور عمده تصویری مثبت از سنت‌های کریسمس یک خانواده اسپانیایی ارائه می‌دهد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

رودریگز بازیگر فوق‌العاده‌ای است که شایسته نقش‌های اصلی بیشتری است؛ نقش سرباز عراقی او ترکیبی درست از رنج و رهایی است. وقتی به دوست‌دختر سابق دوست‌داشتنی‌اش (ملونی دیاز، ستاره فیلم‌های مستقل) نگاه می‌کند، می‌توان حسرت را احساس کرد. لگویزامو و پسرعموی او در فیلم، لوئیس گوزمان، بهترین دیالوگ‌ها را بدون خودنمایی می‌گویند، و جِی هرناندز به عنوان دوست مکزیکی-آمریکایی خانواده که قبلا خلافکار بوده ظاهر می‌شود. نقش خلافکاران اصلاح‌شده برای بازیگران لاتین تکراری و کسل‌کننده است، اما هرناندز اپراتور جذابی است. فیلم درست مثل نقش اوست: قابل پیش‌بینی و مبتذل، اما خنده‌دار و شیرین -- یا به قول ما لاتین‌ها، سابروسو.اکثر فیلم‌های خانوادگی قومی کریسمس (یا به طور کلی فیلم‌های تعطیلات) به طرز باور نکردنی شبیه هم هستند. مامانِ عاشقِ غذا؛ خواهر و برادرهای دعوا کننده و پسرفت کننده؛ پسر گمشده؛ و کمی کلیشه‌های فرهنگی برای اغراق در مورد مسائل «قومی» خانواده. اما با وجود ذات کلیشه‌ای آن، هیچ چیز مثل تعطیلات، یک گروه بازیگران باورپذیر (حتی اگر اکثرشان واقعا پورتوریکویی نباشند) را به نمایش می‌گذارد که داستان تکراری را به یک اضافه‌شدن شیرین و خنده‌دار به ژانر تبدیل می‌کند.