در میان چمن‌زارهای بلند

فیلم "در میان علف‌های بلند" با سفر بکی (لیسلا دی‌اولیویرا) و کال (اوری ویتد)، خواهر و برادر بزرگسال، از نیوهمپشایر به سن دیگو آغاز می‌شود. بکی باردار است و در مسیر ملاقات با خانواده‌ای است که ممکن است فرزندش را به فرزندی قبول کنند. در جاده‌ای روستایی و خلوت در کانزاس، بکی از کال می‌خواهد که کنار یک مزرعه توقف کند تا او استفراغ کند. در حالی که بیرون ماشین ایستاده، صدای پسری را می‌شنود که در مزرعه گریه می‌کند و می‌گوید گم شده و التماس کمک می‌کند. بکی و کال که قادر به دیدن پسر از میان علف‌های بلند نیستند، برای نجات او وارد مزرعه می‌شوند. ظرف چند دقیقه، آنها نیز گم می‌شوند و از هم جدا می‌افتند، و در حالی که تلاش می‌کنند دوباره به هم برسند، صدایشان ناگهان تغییر جهت می‌دهد و از هم دورتر می‌شوند. آنها سرانجام پسر را پیدا می‌کنند، توبین، که از اتفاقات عجیب و غریب در مزرعه صحبت می‌کند و آنها را به سمت یک تخته‌سنگ مرموز هدایت می‌کند. کمی بعد، کال و بکی با پدر توبین، راس (پاتریک ویلسون) مواجه می‌شوند که به نظر می‌رسد بیش از حد درباره مزرعه و آنچه تخته‌سنگ ارائه می‌دهد هیجان‌زده است. در همین حین، دو ماه بعد در زمان معمولی، تراویس، نامزد سابق بکی، به دنبال خواهر و برادر گمشده بوده است. او ماشین آنها را در یک کلیسای متروکه در مقابل مزرعه پیدا می‌کند و به زودی نیز وارد مزرعه می‌شود. در حالی که راس تلاش می‌کند تا همه آنها را به سمت مرگ سوق دهد، تراویس، بکی، کال و توبین باید راهی برای فرار از مزرعه پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره خشونت در فیلم‌های ترسناک صحبت کنند. خشونت در فیلم «درون علف‌های بلند» را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا خشونت این فیلم با دیگر فیلم‌های ترسناک قابل مقایسه است؟ آیا این میزان خشونت برای پیشبرد داستان ضروری بود یا غیرضروری و بیش از حد به نظر می‌رسید؟
• چالش‌های تبدیل یک داستان کوتاه به یک فیلم سینمایی چیست؟ هنگام اقتباس از یک داستان کوتاه برای تبدیل آن به یک فیلم سینمایی، چالش‌های متعددی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها، گسترش داستان برای رسیدن به مدت زمان مناسب یک فیلم سینمایی است. در این فرایند، باید به نحوی بر روی شخصیت‌ها، خط داستانی و جزئیات داستان کار شود که هم وفادار به منبع اصلی باشد و هم بتواند توجه مخاطب را برای مدت زمان طولانی‌تر حفظ کند. علاوه بر این، در یک فیلم سینمایی، باید به جنبه‌های بصری و شنیداری داستان نیز توجه ویژه‌ای داشت. خلق صحنه‌ها، انتخاب موسیقی و طراحی لباس و دکور همه و همه باید در خدمت داستان اصلی باشند و به انتقال آن به مخاطب کمک کنند. همچنین، در اقتباس از یک داستان کوتاه، ممکن است نیاز باشد که برخی از جنبه‌های داستان تغییر کند یا حذف شود تا بتوان بر روی جنبه‌های مهم‌تر تمرکز کرد. این کار نیاز به درک عمیق داستان اصلی و مهارت در نویسندگی دارد تا بتوان یک فیلمنامه قوی و موثر خلق کرد. در نهایت، یکی از چالش‌های اصلی در اقتباس از یک داستان کوتاه، حفظ روح و جوهره داستان اصلی است. طرفداران داستان ممکن است انتظارات خاصی از فیلم داشته باشند و اگر فیلم نتواند به این انتظارات پاسخ دهد، ممکن است با واکنش منفی آنها مواجه شود. بنابراین، پیدا کردن تعادل بین وفاداری به منبع اصلی و خلق یک فیلم سینمایی جذاب و موثر، یکی از دشوارترین جنبه‌های اقتباس از یک داستان کوتاه است.
• برخی دیگر از فیلم‌هایی که مفهوم تغییر زمان و مکان را کاوش می‌کنند، کدامند؟ این فیلم در مقایسه با آنها چگونه است؟

در فیلم ترسناک «در میان علف‌های بلند» که در سال ۲۰۱۹ اکران شد، خواهر و برادری که در سفر جاده‌ای به سر می‌برند، در میدانی گرفتار می‌شوند که گویی فضای زمان را خم می‌کند. این فیلم اقتباسی از رمان کوتاه استیون کینگ و پسرش جو هیل است. صحنه‌های خشونت‌آمیز و خونینی در فیلم وجود دارد، از جمله صحنه‌ای که زنی کشته می‌شود وقتی که کسی جمجمه‌اش را فشار می‌دهد، یا صحنه‌ای که شخصیتی با قیچی ناخن، دیگری را در چشم می‌زند. یک شخصیت نیز بر اثر سقوط می‌میرد و دیگری بر اثر خفگی. تصاویر ناراحت‌کننده‌ای نیز وجود دارد، به‌ویژه برای بینندگان جوان‌تر و حساس‌تر، مانند سگی مرده که پر از مگس است. در یک صحنه تهدید به تجاوز می‌شود و کلمه "کـثـافـت" چندین بار استفاده می‌شود. همچنین سیگار کشیدن نیز نشان داده می‌شود.

این فیلم یک فیلم ترسناک خوب، اگر نه عالی، است. اقتباس‌های داستان‌های استیون کینگ (این یکی به همراه پسرش جو هیل نوشته شده است) نتایج متفاوتی داشته‌اند، و این فیلم نیز ترکیبی از ایده‌های جالب، دیالوگ‌های کلیشه‌ای، تعلیق جذاب در برابر خشونت گرافیکی بی‌دلیل و معمایی فریبنده در کنار تصاویری خودخواهانه (قطرات خون که مانند روبان از آب زلال پایین می‌روند) است. اگرچه افراد اهل ادبیات ممکن است از صحبت‌های پاتریک ویلسون (که تقریباً هر صحنه‌ای را به عنوان یک فروشنده املاک و مستغلات بیش‌ازحد هیجان‌زده و تبدیل‌شده به یک آدم‌بد جذاب می‌دزدد) درباره این زمینه به عنوان یک «باغ از مسیرهای چنگال‌دار» لذت ببرند که اشاره‌ای ظریف به داستان کلاسیک بورجس است که موضوعات مشابهی را درباره هزارتوها، انتخاب‌ها و فضا/زمان کاوش می‌کند، خود فیلم تعادل کاری بین تم‌های عمیق در یک طرف و خون فواره‌ای در طرف دیگر برقرار نمی‌کند.با این حال، فیلم «در میان علف‌های بلند» حتی در کندترین یا پرپیچ‌وخم‌ترین لحظاتش هم سرگرم‌کننده است. حتی وقتی که ویلسون صحنه را می‌دزدد، سایر بازیگران نه‌تنها خوب ظاهر می‌شوند، بلکه با شخصیت‌های کلیشه‌ای که در اختیار دارند، به اندازه کافی خوب بازی می‌کنند که تماشاگر را نسبت به سرنوشتشان کنجکاو کنند.