به من پدر را نشان بده

SHOW ME THE FATHER یک مستند مبتنی بر ایمان است که به طور قوی عشق پدری را با اعتقادات مسیحی ترکیب می‌کند. این فیلم داستان چند چهره سرشناس و تجربیاتشان در پدری را دنبال می‌کند، در حالی که پدری زمینی را با اعتقادات مسیحی در مورد عیسی مسیح مقایسه می‌کند. یکی از داستان‌های قابل توجه، داستان مربی NFL شرمن اسمیت و بازیکن دلند مک‌کالوچ است که متوجه می‌شوند در واقع خانواده هستند، بعد از اینکه مک‌کالوچ، که به عنوان یک کودک به فرزندخواندگی قبول شده بود، به دنبال والدین بیولوژیکی خود می‌رود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پدر بودن صحبت کنند. پدر بودن برای شما چه معنایی دارد؟ چه چیزی باعث می‌شود کسی پدر خوبی باشد؟ آیا هر کسی در زندگی به یک پدر یا الگوی پدری نیاز دارد؟
• اهمیت صمیمیت عاطفی برای پدرها چیست؟ فیلم چه راه‌هایی را برای ارتباط پدرها با فرزندانشان پیشنهاد می‌کند؟
• نظر شما در مورد تمرکز فیلم بر مسیحیت چیست؟ آیا مخاطبان غیرمذهبی می‌توانند از فیلم‌های مذهبی لذت ببرند؟
• فیلم چگونه داستان‌ها و افرادی را به نمایش می‌گذارد که همدلی و دلسوزی را نشان می‌دهند؟ چرا این نقاط قوت شخصیتی مهم هستند؟
• نظر شما در مورد آمار و ارقام ارائه‌شده در فیلم چیست؟

والدین باید بدانند که «Show Me the Father» مستندی مبتنی بر ایمان در مورد اهمیت پدر بودن است. این فیلم داستان‌های تاثیرگذاری را روایت می‌کند و ارتباط باز، همدلی و رهبری را ترویج می‌کند، اما به شدت بر تبلیغ مسیحیت نیز تمرکز دارد. انتظار می‌رود در آن به موضوعاتی مانند الکلیسم، کودک‌آزاری، تجاوز و خشونت خانگی اشاره شود، زیرا مصاحبه‌شوندگان در مورد زندگی خود صحبت می‌کنند و آمار و ارقام (متاسفانه بسیاری از آنها قدیمی و بدون زمینه‌ی کافی) را به اشتراک می‌گذارند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

این مستند با نیت خیر ساخته شده اما بیش از حد به سمت تبلیغ مسیحیت متمایل است و به جای ارائه تصویری از پدر بودن که بیننده‌های با هر عقیده‌ای را جذب کند، به این موضوع می‌پردازد. نمایش پدر به بررسی رابطه افراد با پدرانشان، چه خوب و چه بد، می‌پردازد. در ابتدا به نظر می‌رسد که بیشتر در مورد ویژگی‌های یک پدر خوب بحث می‌کند یا اینکه چگونه پدرها بر زندگی فرزندانشان تا بزرگسالی تأثیر می‌گذارند. به طور منصفانه، فیلم داستان شگفت‌انگیز و غافلگیرکننده‌ای را از مربی NFL، شرمن اسمیت، به تصویر می‌کشد که متوجه می‌شود یکی از بازیکنانی که تحت نظر او بوده، دلند مک‌کالوچ، در واقع پسر بیولوژیکی اوست، و این موضوع پیوند آن‌ها را تقویت می‌کند. اما داستان‌های جالب، دلنشین و تأثیرگذار فیلم در مورد تجربیات پدر بودن، تحت‌الشعاع هدف اصلی آن قرار می‌گیرند که تبلیغ مسیحیت و عیسی مسیح برای بینندگان است. برای مسیحیان که به دنبال سرگرمی همسو با عقایدشان هستند، تماشای نمایش پدر با نوجوانان‌شان مشکلی نخواهد داشت. اما برای افرادی که به آموزه‌های مذهبی یا اعتقادات مذهبی/معنوی پایبند نیستند، فیلم ممکن است آزاردهنده باشد، زیرا داستان‌های مطرح‌شده اغلب با نوعی دعوت به پذیرش عیسی به عنوان نجات‌دهنده و خداوند در ارتباط است.این نوع مسیحیت ممکن است در یک زمینه نژادی نیز خیلی جذاب به نظر نرسد. اگرچه چند نفر از مصاحبه‌شوندگان بازیکنان سیاه‌پوست NFL هستند، اما این فیلم توسط رهبران و سازمان‌های محافظه‌کار سفیدپوست ساخته شده است، از جمله برادران کندریک، جیم دالی و سازمان او با تمرکز بر خانواده. همچنین نام کشیش بیلی گراهام به صورت گذرا در فیلم آورده شده است، که آن را بیشتر با ایدئولوژی محافظه‌کارانه همسو می‌کند. آمار به اشتراک گذاشته شده در مورد اهمیت پدر در خانواده، همان آماری است که توسط بسیاری از رسانه‌های محافظه‌کار برای تحکیم ایده پدرسالارانه‌ای که مردان را به عنوان یک نیروی غالب در خانه نشان می‌دهد، استفاده می‌شود. داده‌های ذکر شده در فیلم، مانند آماری که بیان می‌کند کودکان بدون پدر 14 برابر بیشتر احتمال دارد که مرتکب تجاوز شوند، ظاهراً از سومین مطالعه ملی موارد کودک‌آزاری و بی‌توجهی گرفته شده است، که توسط وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (HHS) در سال 1996 و بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده بین سال‌های 1993 و 1995 تکمیل شده است. این فیلم در سال 2021 منتشر می‌شود: استفاده از داده‌هایی که بیش از 20 سال قدمت دارند، غیرصادقانه است، چه برسد به ارائه آن بدون هیچ تحلیل واقعی. بدتر از آن، استفاده از داده‌ها بدون توجه به نقش نژاد و نژادپرستی، طبقه و آموزش در زندگی خانوادگی کودکان است. به عنوان مثال، در طول توسعه چهارمین مطالعه ملی موارد کودک‌آزاری و بی‌توجهی، که در سال 2010 منتشر شد، HHS برای اولین بار تفاوت‌های نژادی را در نرخ بدرفتاری با کودکان در نظر گرفت و دریافت که نرخ بدرفتاری با کودکان سفیدپوست کاهش یافته است در حالی که نرخ بدرفتاری با کودکان سیاه‌پوست افزایش یافته است. این به معنای آن نیست که خانواده‌های سیاه‌پوست ذاتاً خشونت‌آمیزتر هستند، بلکه تفاوت‌های نژادی، اقتصادی و فرهنگی ممکن است استرس‌های بهداشتی عمومی را که خانواده‌های غیرسفیدپوست با آن مواجه هستند، تشدید کند. و خانواده‌های سفیدپوست ممکن است به کمک بیشتری نسبت به خانواده‌های غیرسفیدپوست دسترسی داشته باشند. این فیلم می‌توانست با تمرکز صرف بر باورها و ارزش‌های انسانی در مورد آنچه یک پدر خوب (و در کل یک انسان خوب) را می‌سازد، با افراد بیشتری ارتباط برقرار کند. اما به نظر می‌رسد هدف آن بیشتر تبدیل کردن افراد به مسیحیت است تا الهام‌بخشی، که تماشای آن را برای برخی دشوار می‌کند.