مراقب باشید مامان متوجه مرگ پرستار بچه نشه

در فیلم "به مامان نگو که بچه‌ها مرده"، یک مادر مطلقه (کانچتا تومی) برنامه‌ای دو ماهه برای سفر به استرالیا با دوست‌پسر جدیدش می‌چیند و پنج فرزندش را که بین 17 تا حدود 8 سال سن دارند، به حال خود رها می‌کند. خانم استورک، زنی مسن و ظاهراً مهربان (ایدا ریس مرین)، در روز سفر مادر به خانه می‌آید تا در غیاب او از بچه‌ها مراقبت کند، اما به‌طور اتفاقی در همان ابتدای امر به دلایلی ظاهراً طبیعی می‌میرد. بچه‌ها جسد او را به سردخانه می‌برند و تمام پول نقدی را که مادر برای مخارج گذاشته بود، با خود می‌برند. سِوِلن (کریستینا اپل‌گیت) که به پول نیاز دارد، با استفاده از رزومه جعلی، شغل دستیار اجرایی را در یک شرکت پوشاک به دست می‌آورد تا بتواند مخارج را تامین کند و خیلی زود در چشم رئیسش، رز (جوانا کاسیدی)، فردی ارزشمند و ضروری می‌شود. دوست‌پسر رز، گاس (جان گتز)، معاون شرکت، به طور مکرر به سِوِلن ابراز علاقه می‌کند. سِوِلن که بچه‌های گرسنه‌ای در خانه دارد و منتظر اولین حقوقش است، به صندوق پول خرد شرکت دستبرد می‌زند و انتظار دارد در روز حقوق، آن را برگرداند. خواهر و برادرانش پول را ولخرجی می‌کنند و سِوِلن را تحت فشار قرار می‌دهند تا از اتهام اختلاس دور بماند. هوش و استعداد طراحی سِوِلن، شرکت در حال ورشکستگی رز را نجات می‌دهد. مادر زودتر از موعد برمی‌گردد و توضیح همه چیز را، از جمله یک مهمانی پرخرج در حیاط خانه که در حال برگزاری است، طلب می‌کند، اما با بلوغ و مهارت‌های حل مسئله‌ی جدید سِوِلن آرام می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل زیادی که باعث می‌شود هیچ والدینی مسئولیت‌پذیر، خانه و فرزندانشان را رها نکنند و برای دو ماه به هزاران مایل دورتر سفر نکنند، صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید فیلم «به مامان نگو که باباسیت مرده» باید واقع‌گرایانه‌تر می‌بود، یا در یک کمدی، واقع‌گرایی ضروری نیست؟
• سوئ ellen با نشان دادن ابتکار، شجاعت و مسئولیت پذیری، خود را به عنوان یک فرد بزرگسال با رزومه جعلی قابل توجه جا زد. آیا دروغ گفتن او مهم است، یا موفقیت هایش جبران دروغ را می کند؟
• آیا فکر می‌کنید بزرگسالان توانایی نوجوانان را دست‌کم می‌گیرند؟ آیا این فیلم نشان می‌دهد که نوجوانان می‌توانند در صورت نیاز مسئولیت‌پذیرتر باشند؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که «به مامان نگو پرستار مرده» یک کمدی محصول ۱۹۹۱ است در مورد دردسری که یک نوجوان آمریکایی و خواهر و برادرهایش به آن دچار می‌شوند وقتی مامان برای دو ماه به استراحت غیرمنتظره‌ای در استرالیا می‌رود. زبان فیلم شامل کلمات فحش، آشغال، بی‌شرم و کس‌خر است. بزرگسالان سیگار می‌کشند و نوجوانان حشیش می‌کشند. یک نوجوان در رستوران مشروب سفارش می‌دهد. یک دختر با دروغ گفتن کاری پیدا می‌کند و رئیسش که آدم ترسناکی است به او پیشنهاد می‌دهد. دو نوجوان همدیگر را می‌بوسند. پوسترهای زنان بدون بالاتنه در اتاق یک نوجوان پسر آویزان است. زنی از ارگاسم ۴۸ ساعته‌اش صحبت می‌کند. یک پسر بچه از روی سقف می‌افتد و در حالی که سعی داشت آنتن تلویزیون را درست کند، پایش می‌شکند. ماشین توسط ملکه‌های درگ دزدیده می‌شود. بچه‌ها با تفنگ به ظروف پرتاب شده به هوا شلیک می‌کنند. برای اینکه در جریان فیلم‌های مشابه قرار بگیرید، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این یک کمدی سطح پایین و معمولی است، نسخه نوجوانانه فیلم «تنها در خانه» با کمی از «راز موفقیت من». این بار شخصیت کریستینا اپل‌گیت نشان می‌دهد که نوجوانان بسیار باهوش‌تر و مسئول‌تر از چیزی هستند که معمولاً به آن‌ها نسبت داده می‌شود، چرا که او نه تنها مسئولانه یک شغل بزرگسالانه را پر می‌کند، بلکه با خلاقیت و هوش خود شرکت در حال ورشکستگی رئیسش را نجات می‌دهد. نوجوانانی که احساس می‌کنند کمتر از آنچه باید مورد توجه قرار می‌گیرند، ممکن است از پیروزی قهرمانانه سو الن استقبال کنند، حتی اگر با مجازات از سوی مادر عصبانی‌اش مواجه شود. کودکان ممکن است از پشتکار و دستاوردهای سو الن الهام بگیرند، اما اختلاس او نیز مثالی است، هرچند کمتر تحسین‌برانگیز.شوخی‌ها و موقعیت‌های تکراری و قابل پیش‌بینی هستند. تقریبا انتظار دارید که صدای خنده‌ای پخش شود تا الهام‌بخشی فیلم را تأیید کند: سریال‌های تلویزیونی. فیلم «به مامان نگو که بچه‌ها مرده» وقتی اکران شد، موفقیت بزرگی نبود (یک منتقد مشهور آن زمان آن را به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های سال انتخاب کرد)، اما به نوعی به یک «کلاسیک کالت» تبدیل شده است، و برنامه‌هایی برای بازسازی آن با محوریت یک خانواده سیاه‌پوست اعلام شد.