به سلامتی

مجموعه تلویزیونی چیرز در یک بار در بوستون اتفاق می‌افتد و یکی از محبوب‌ترین سریال‌های کمدی دهه ۱۹۸۰ است. شخصیت‌پردازی‌های خوب و فیلمنامه‌های طنزآمیز باعث محبوبیت زیاد این سریال شد و چندین اسپین‌آف از آن ساخته شد که از میان آن‌ها می‌توان به فرایجر اشاره کرد. سام مالون (با بازی تد دنسون)، صاحب بار و بازیکن سابق تیم بیسبال رد ساکس بوستون، مردی زن‌باره و مهربان است که کمی ساده‌لوح به نظر می‌رسد. در نیمه اول این مجموعه ۱۱ ساله، سام و دایان چمبرز (با بازی شلی لانگ) درگیر رابطه‌ای پرفرازونشیب می‌شوند که با تبادل کنایه‌ها و لحظات کوتاه صمیمی تقویت می‌شود. وقتی شلی لانگ از سریال خارج شد، کریستی اللی به عنوان ربکا هاو وارد داستان شد، مدیر جدید بار و شریک تمرین‌های ورزشی سام. بازیگران این سریال شامل چندین شخصیت به‌یادماندنی و محبوب هستند، مانند نورم (با بازی جرج ونت) حسابدار بیکار و تحت سلطه همسرش که اغلب روی صندلی گوشه بار نشسته است؛ کلیف (با بازی جان راتزنبرگر)، پستچی و دانای کل بار؛ وودی (با بازی وودی هارلسون)، پیشخدمت ساده‌دل و بی‌خبر از میدویست؛ و کارلا (با بازی ریا پرلمن)، پیشخدمت تندخو و مادر بچه‌ها.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد الکل صحبت کنند. صحنه‌ها چگونه متفاوت می‌بودند اگر مشتریان الکل واقعی می‌نوشیدند؟ یا اگر در مکانی غیر از بار قرار داشتند؟ آیا سریال چیرز در محیط اداری هم خنده‌دار بود؟ آیا فکر می‌کنید نورم و کلیف الکلی هستند؟ رابطه‌ی خانواده‌ی شما با الکل چگونه است؟ همچنین، چرا دایان به سم علاقه دارد؟ آیا فکر می‌کنید متضادها جذب هم می‌شوند؟ وقتی این اتفاق می‌افتد، آیا رابطه در درازمدت قابل دوام است؟

والدین باید بدانند که این سریال کمدی کلاسیک دهه ۱۹۸۰ که در یک بار اتفاق می‌افتد، پر است از کنایه‌های جنسی و طعنه‌های تند. شخصیت اصلی یک زن‌باره است که دائماً در مورد خوابیدن با زنان صحبت می‌کند، هرچند فقط از طریق تعارف و کنایه. شوخی اصلی این است که او به دنبال رابطه جنسی است اما تعهد نمی‌خواهد. شخصیت‌ها دائماً نوشیدنی الکلی می‌خورند، هرچند به ندرت مست می‌شوند (سام یک الکلی بهبودیافته است). همه شخصیت‌ها، هرچند زنان کمی بیشتر، در معرض توهین‌های تند قرار می‌گیرند.

شوخ‌طبعی سریال چِرز، با وجود اجرای استادانه، به‌طور کامل برای بزرگسالان است. نه‌تنها تقریباً همهٔ اتفاقات در یک بار رخ می‌دهد، با شخصیت‌هایی که دائماً الکل مصرف می‌کنند (هرچند هیچ‌وقت مست به نظر نمی‌رسند)، بلکه کنایه‌های جنسی و طعنه‌های کنایه‌آمیز بخش عمده‌ای از شوخی‌ها را تشکیل می‌دهند. برای مثال، سم، درحالی‌که دربارهٔ قرار سخت‌به‌دست‌آمده‌اش برای آن شب صحبت می‌کند، می‌گوید او «سخت‌گیر است» و بعداً آن شب به «همهٔ وسایل بازی در سرزمین جادویی سَمی» خواهد رفت.شوخی‌هایی به قیمت تحقیر زنان در این مجموعه رایج است، از شکایت‌های مداوم نورم از همسرش ورا که دیده نمی‌شود تا اظهارنظرها درباره مادر کلیف («یک هیِنای معتاد به آمفتامین»). وودی و مربی (نیکولاس کولاسانتو) هم سهم خودشان را از دست انداختن به خاطر کم‌هوشی‌شان می‌برند. برخی تماشاگران ممکن است برخی از شوخی‌ها را توهین‌آمیز بدانند، مثل وقتی که سم درباره یک پیش‌خدمت در رستوران هندی صحبت می‌کند و او را «هندوی ۳۰۰ پوندی با گواتر» توصیف می‌کند، اما بیشتر شوخی‌ها آن‌قدر سریع رد و بدل می‌شوند که دشوار است روی یک اتفاق خاص تمرکز کرد.