تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: خیلی کم
ترس: خیلی کم
ناهنجاری اجتماعی: خیلی کم
الگوی مثبت: زیاد
پیام مثبت: زیاد
خلاصه فیلم
ویرایشجکسون پسر 11 سالهای از کنیا است که باید دو ساعت با برادر کوچکش به مدرسه بروند. زاهیرا دختر 12 سالهای از مراکش است که هر دوشنبه چهار ساعت با دوستانش به مدرسه میرود. کارلوس پسر 11 سالهای از آرژانتین است که 18 کیلومتر را سوار بر اسب با خواهر کوچکش به مدرسه میرود. و ساموئل پسر 13 ساله معلولی از هند است که توسط دو برادرش با صندلی چرخدار به مدرسه میرود. فیلم «در مسیر مدرسه» چالشها و مشکلات عظیمی را که کودکان بسیاری در مناطق دورافتاده جهان تنها برای حضور در مدرسه و تحصیل با آن مواجه هستند، به تصویر میکشد. چه دویدن در فضاهای باز برای اجتناب از زیر پا گذاشتن فیلها، پیدا کردن ماشین از غریبهها پس از پیچ خوردن مچ پا در زمین کوهستانی ناهموار، یا حمل برادر خود در صندلی چرخدار از کانالهای آبیاری، موقعیتهای این مستند چشمگشا باید چیزی را که بسیاری در بخشهای توسعهیافتهتر جهان بدیهی فرض میکنند، در دیدگاهی صحیح قرار دهد.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد شباهتها و تفاوتهای بین کودکان این فیلم و کودکانی که در محل زندگی شما هستند، صحبت کنند. آیا بخشهایی از فیلم «در مسیر مدرسه» باعث شد که فکر کنید کودکان در همه جای دنیا شبیه هم هستند؟ در چه بخشهایی شبیه بودند و در چه بخشهایی متفاوت؟
- درباره چگونگی رفت و آمدتان به مدرسه و بازگشت از آن فکر کنید. پیش از تماشای این فیلم، چه چیزهایی را نادیده گرفته بودید؟ این کودکان با چه دشواریهایی روبرو بودند؟ چگونه بر آن موانع غلبه کردند؟
- چگونه کودکان در فیلم "در مسیر مدرسه" کنجکاوی، پشتکار و شجاعت خود را نشان میدهند؟ در مورد فروتنی و کار تیمی چه میگویید؟ چرا این ویژگیهای شخصیتی مهم هستند؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشراه مدرسه" مستندی است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده و در آن، چهار کودک از چهار گوشهی جهان - کنیا، مراکش، آرژانتین و هند - فیلمبرداری شدهاند که مسافتهای طولانی و دشواری را برای رسیدن به مدرسه طی میکنند. این فیلم میتواند دید کودکان نسبت به رفتن به مدرسه را تغییر دهد و حتی برای والدین یا بزرگترهایی که عادت دارند بگویند «وقتی من بچه بودم، هر روز دو مایل تا مدرسه پیاده میرفتم» درس تواضع باشد. در این مستند، لحظات خطرناکی نیز وجود دارد؛ برای مثال، دختر کوچکی مچ پایش را در مسیر کوهستانی و پرصخره بین خانهاش و مدرسهاش میپیچاند و دو پسر بچهای که از برخورد احتمالی با گلهی فیلها میترسند، فرار میکنند. در مجموع، این مستند دشواریهایی را که کودکان زیادی برای رفتن به مدرسه متحمل میشوند به تصویر میکشد؛ مشکلی که بسیاری از خانوادهها در کشورهای توسعهیافته آن را نادیده میگیرند.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
این مستند چشمگشا میتواند موضوعهای زیادی برای گفتگوی خانوادهها فراهم کند. اگرچه این مستند قطعاً دیدگاهی بسیار لازم را برای کسانی که ممکن است درباره رفتوآمدشان به مدرسه یا محل کار شکایت کنند فراهم میکند، اما آنچه در فیلم «در مسیر مدرسه» حیرتانگیز است، استقامت و اراده قوی این کودکان است که نشان داده میشود برای تحصیل مسافتهای طولانی و خطرناکی را طی میکنند. چالشها و سختیهایی که این کودکان تحمل میکنند برای کسانی که در کشورهای توسعهیافته زندگی میکنند تقریباً غیرقابل درک است و بر مشکل دسترسی به آموزش که بسیاری از مردم در کشورهای در حال توسعه با آن مواجه هستند تأکید میکند.این مستند روحیه "قادر بودن" این کودکان را نشان میدهد، اما تنها به طور مختصری به موانع ذاتی که بر سر راه کودکان و خانوادههایی که در چنین مکانهایی زندگی میکنند، اشاره میکند. جایی که آموزش اولویت بالایی ندارد یا جایی که کودکان مجبور به کار هستند تا هزینه غذا و معاش خانواده را تامین کنند. همچنین میتوان این استدلال را مطرح کرد که با توجه به تمام پیامدهای آن در مورد اینکه برای کودکان در کشورهای توسعهیافته نسبتا آسان است که به مدرسه رفتوآمد کنند، مشکلات کودکان برای رفتن به مدرسه در محلههای دشوار شیکاگو میتواند به همان اندازه روشنگر و شایسته بررسی باشد.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.