حباب

BUBBLE داستان گروهی از جوانان است که پنج سال پیش در رویدادی فاجعه‌بار به نام «سقوط حباب» خانواده‌های خود را از دست دادند. اکنون آنها به عنوان یک خانواده موقت در یک قایق گارد ساحلی تغییر کاربری داده‌ داده زندگی می‌کنند و در مسابقات پارکور با گروه‌های مشابه دیگر شرکت می‌کنند. ورزشکار ستاره آنها هیبیکی، یک تنها با توانایی‌های پارکور ماوراء طبیعی است. روزی که هیبیکی در آب افتاد که از زمان سقوط حباب توکیو را فراگرفته بود، یک شخصیت مرموز نجاتش داد. هیبیکی او را به خانه می‌برد و گروه او را به فرزندی قبول می‌کنند و نام او را اوتا می‌گذارند. اوتا نمی‌تواند صحبت کند و به نظر نمی‌رسد چیزهای اساسی را بداند، اما او و هیبیکی ارتباط عمیقی برقرار می‌کنند. وقتی توکیو با دومین سقوط حباب تهدید می‌شود، گروه باید فداکاری‌هایی کند تا خود را نجات دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره ایده مطرح‌شده در فیلم «بابِل» مبنی بر اینکه «دنیا بین نابودی و بازسازی در نوسان است» صحبت کنند. شما این ایده را چگونه تفسیر می‌کنید؟ تصاویری که همراه بحث در فیلم بودند، چه معنایی را القا می‌کردند؟
• چرا مارپیچ‌ها برای اوتا اهمیت دارند؟ مارپیچ فیبوناچی چیست؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می‌توان مراجعه کرد؟
• حساسیت شنوایی هیبیکی چگونه زندگی‌اش را شکل داد؟ برای او چه معنایی داشت که در برابر سر و صدا در شهری بزرگ مانند توکیو حساس باشد و چرا توکیو پس از سقوط حباب تا حدودی مکان راحت‌تری برای زندگی او بود؟
• داستان یوتا چگونه برداشتی نو از قصه پری دریایی کوچولو ارائه می‌دهد؟

درباره فیلم انیمه‌ای به نام «بابِل» برای والدین لازم است بدانند که این فیلم در مورد گروهی از جوانان یتیم است که پس از وقوع یک رویداد فاجعه‌بار، در شهری ویران‌شده رها شده‌اند. آنها مرتبا خود را در معرض خطر قرار می‌دهند، در رقابت‌های شدید پارکور شرکت می‌کنند و اغلب از ارتفاع می‌افتند و خطر غرق شدن در اقیانوس یا آنچه به عنوان گودال‌های « مورچه‌شیر» شناخته می‌شود، را به جان می‌خرند. آنها همچنین نوشیدنی الکلی مصرف می‌کنند، فحش می‌دهند («لعنت»، «دوزخ»، «خرتوخر»، «احمق» و توهین‌های دیگر در زیرنویس انگلیسی) و حداقل یک بار به «لمس نامناسب» اشاره می‌کنند (همچنین فلیрт و دو بوسه وجود دارد). در رقابت‌های پارکور کسی نمی‌میرد، اما یکی از شخصیت‌ها به دلیل یک سانحه، پای مصنوعی دارد، یکی دیگر از آنها幾乎 غرق می‌شود و دیگری ربوده می‌شود و در ارتفاع بالا روی یک سازه شبیه جرثقیل نگه داشته می‌شود. یک شخصیت غیرانسانی دستش را در روغن داغ می‌کند، اما هیچ سوختگی ایجاد نمی‌شود؛ در یک صحنه احساسی، بدن او به‌تدریج تکه‌تکه ناپدید می‌شود، زیرا شکل انسانی خود را رها می‌کند. این فیلم پیشنهاد می‌کند که الگوی تخریب و بازسازی تاریخ چرخه‌ای است، که انسان‌ها می‌توانند مانند هیچ موجود دیگری عشق بورزند، و اینکه زنان و افراد دارای معلولیت‌های خاص می‌توانند توانایی‌های جسمی و فکری فوق‌العاده‌ای داشته باشند.

این فیلم انیمه‌ای داستان احساسی از ارتباط انسانی را در هسته خود دارد که آن را فراتر از اکشن مداوم، برخی شخصیت‌های آزاردهنده عمدی و فضای آخرالزمانی، جذاب نگه می‌دارد. انیماتورهای «حباب» جهانی آزاردهنده خلق کرده‌اند که در آن ساختمان‌ها فرو ریخته‌اند، توکیو دچار سیل شده و سازه‌های تصادفی در هوا شناورند. این فضای داستانی، زمینه‌ای مناسب برای یتیمان ناهنجار است تا پارکور خود را تمرین کنند. هرچند که نمایش آنها اغراق‌آمیز و آزاردهنده است، اما دیدن چرخش و پرش آنها در هوا هیجان‌انگیز است. حباب‌ها نیز با زیبایی مرموز خود، تقریباً افسون‌گر هستند.ویژگی‌هایی که هبیکی را نسبت به همسالانش منحصر به فرد می‌کند، به آهستگی و در حالی که رابطه‌اش با اوتا، شخصیتی مرموز، عمیق‌تر می‌شود، آشکار می‌گردند. ارتباط میان این دو شخصیت خاص، با صحنه‌هایی که به آهستگی و با مکث‌های طولانی اجرا می‌شوند و آن‌ها به چشمان گرد یکدیگر خیره می‌شوند، تقویت می‌گردد و به صحنه‌ای احساسی از ناپدید شدن اوتا می‌انجامد. بینندگان می‌توانند پیام‌هایی درباره تغییرات آب و هوایی، جنگ، فجایع سیاره‌ای و تجدید حیات نهایی را دریافت کنند، هرچند که تصاویر آرشیوی که برای تاکید بر این پیام‌ها استفاده شده‌اند، ضروری نبودند.