آلیس

آلیس اثرات برده‌داری، نژادپرستی و تبعیض در آمریکا را بررسی می‌کند. کیکی پالمر در نقش شخصیت اصلی، زنی سیاه‌پوست ظاهر می‌شود که نمی‌داند آزاد است یا اینکه سال ۱۹۷۳ است. او در نهایت از اردوگاه کار اجباری که در آن اسیر بوده فرار می‌کند و از دست پل (جان لی میلر) که او را به بردگی گرفته بود می‌گریزد و توسط فرانک (کامن) صاحب مزرعه کمک می‌شود. آلیس و فرانک با هم به خانه سابق آلیس برمی‌گردند تا خانواده و دوستانش را آزاد کنند و در این میان انتقام خود را از پل می‌گیرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برده‌داری صحبت کنند. این میراث چگونه هنوز در ایالات متحده امروز نمود دارد؟
• چطور آلیس شجاعت خود را نشان داد؟ در مورد پشتکارش چه؟
• چگونه آلیس و فرانک با هم کار می‌کنند؟ چگونه آلیس فرانک را متقاعد می‌کند که به او بپیوندد؟
• چه نقشی را ریچل در ترومای آلیس بازی می‌کند؟ شخصیت او قرار است چه چیزی را به بینندگان نشان دهد؟

والدین باید بدانند که آلیس یک درام اکشن تاریخی است با بازی کیکی پالمر در نقش یک زن سیاه‌پوست برده که متوجه نمی‌شود سال ۱۹۷۳ است. انتظار صحنه‌های خشونت، از جمله بردگی، کتک‌کاری و درگیری را داشته باشید، همچنین تجاوز جنسی به طور ضمنی مطرح می‌شود. همچنین الفاظ زشت و ناسزاهایی مانند «ass»، «s--t»، «hell»، «motherf----r» و غیره وجود دارد و اظهارات نژادپرستانه‌ای در مورد مردم لاتین و سیاه‌پوست وجود دارد. این فیلم ایده‌هایی را ترویج می‌کند که گاهی برای بقا در شرایط شدید به اقدامات رادیکال استقامت نیاز است و برای ایجاد یک سیستم جدید زندگی و نجات دیگران از ستم، به شجاعت و کمی کار تیمی نیاز است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بر اساس داستان واقعی سیاه‌پوستان آمریکایی که تا سال 1963 برده بودند، این فیلم به‌طور شگفت‌انگیزی خوب است. در ظاهر، آلیس شبیه فیلم دیگری به نام آنتبلوم است، فیلمی که درد سیاهان را بدون بررسی دقیق وحشت‌های برده‌داری، ستایش می‌کند. به طور خلاصه، برای بسیاری از بینندگان، این فیلم مانند پورنوگرافی تروما به نظر می‌رسید. اما در حالی که آلیس خشونت نژادپرستانه را به تصویر می‌کشد، در بدبختی فرو نمی‌رود، برخلاف فیلم آنتبلوم. در عوض، بیشتر بر پیشرفت، رهایی و معنای آزادی سیاهان تمرکز دارد. پالمر در نقش شخصیت اصلی فیلم، با بازی تأثیرگذار و همدلانه‌اش، به فیلم جدیّت و پایه‌ای محکم می‌بخشد. و میلر به‌طور استثنایی در نقش پل، برده‌دار و رهبر فرقه‌ای که بر سیاهان اسیر ایالت جورجیا سلطه دارد، شرور است. آلیشیا ویت به‌خوبی در نقش همسر پل، ریچل، بازی می‌کند که نشان می‌دهد برخی از زنان سفیدپوست از همدستی با برتری سفیدپوستان چه منافعی به دست آورده‌اند. و فیلم به این موضوع می‌پردازد که چگونه سیاه‌پوستان آمریکایی در معرض خطر تداوم کلیشه‌هایی هستند که بر آنها تحمیل شده، در جوامع کمتر نمایندگی‌شده دیگر - در اینجا کارگران لاتین.با این حال، این فیلم نژادپرستی را به صورت نادرستی به عنوان انحرافی نشان می‌دهد که فقط در جوامع بسیار افراطی رخ می‌دهد. همچنین، برای اینکه داستان آلیس کار کند، باید برخی واقعیت‌ها را برای سیاه‌پوستان ایالت جورجیا در سال 1973 نادیده بگیرد: برای اینکه آلیس بتواند برخی از اعمالش را انجام دهد، دنیای اطراف او باید بیشتر شبیه سال 2022 باشد تا اوایل دهه 70، زمانی که سیاه‌پوستان در جنوب آمریکا اغلب به عنوان مجرم فرض می‌شدند یا به عنوان بز expiatory قربانی می‌شدند. با این حال، به طور کلی، آلیس مانند یک داستان افسانه‌ای و آرزویی عمل می‌کند. هر کسی که مخالف نژادپرستی و تعصب است، می‌خواهد شرور مجازات شود، و آلیس رهایی کاتارسیس را از طریق نمایش خشم عادلانه یک زن سیاه‌پوست نسبت به کسانی که او را مورد آزار قرار داده‌اند، ارائه می‌دهد.