شنبه شب

در ساعت ۱۰ شب ۱۱ اکتبر ۱۹۷۵، فقط ۹۰ دقیقه تا پخش زنده اولین قسمت برنامه شنبه شب شبکه ان‌بی‌سی باقی مانده است. لورن مایکلز (گابریل لابل) ایده‌ای نوین برای یک برنامه متنوع دارد، ترکیبی از اجراهای موسیقی با کمدی‌های کوتاه طنزآمیز و ضدفرهنگی توسط کمدین‌های جوان، که او آن‌ها را «اسکچ» می‌نامد، و یک مجری میهمان از سطح بالا. او مطمئن است که این برنامه می‌تواند تلویزیون را متحول کند، به شرطی که بتواند آن را به مرحله پخش برساند. اما شانس با او یار نیست. برنامه طولانی‌تر از حد معمول شده، گروه او از کار کردن تا دیروقت ناراضی هستند، و دکور برنامه هم ناقص و در حال فروپاشی است. او هفت کمدین بااستعداد اما ناشناس را جمع کرده است: دن ایکروید (دیلن اوبراین)، چوی چیس (کوری مایکل اسمیت)، جین کرتین (کیم ماتولا)، گرت موریس (لامورن موریس)، لارین نیومن (امیلی فیرن)، گیلدا رادنر (الا هانت) و جان بلوشی (مت وود). اما بلوشی قراردادش را امضا نمی‌کند. لورن همچنین در پشت صحنه با شخصیت‌های قدرتمندی مواجه است، از جمله مایکل اودونوگو (تامی دووی)، نویسنده اصلی برنامه که با بخش استاندارد و شیوه‌های ان‌بی‌سی درگیر است، و رزی (راشل سنوت)، نویسنده برنامه و همسر لورن، که تصمیم او برای استفاده یا عدم استفاده از نام خانوادگی لورن در عنوان‌بندی برنامه، سرنوشت ازدواج آن‌ها را که هر دو از تعریف آن اکراه دارند، مشخص می‌کند. دیک ابرسول (کوپر هافمن)، مدیر اجرایی ان‌بی‌سی، هر کاری از دستش برمی‌آید برای حمایت از لورن انجام می‌دهد، اما دیو تبیت (ویلم دافو)، رئیس بخش استعدادها، از قبل یک تکرار از برنامه امشب را آماده پخش در ساعت ۱۱:۳۰ شب آماده کرده است، در صورتی که این مفهوم اثبات‌نشده، غیرقابل پیش‌بینی و ناقص تا آن زمان آماده نشود. با تنها چند دقیقه باقی‌مانده، اوضاع خوب به نظر نمی‌رسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تغییر نگرش‌ها نسبت به مصرف مواد مخدر و سیگار کشیدن از دهه ۱۹۷۰ صحبت کنند. آیا این تغییر نگرش تحت تأثیر دانش ما در مورد تأثیر مواد مخدر بر زندگی اعضای برنامه شنبه شب مانند جان بلوشی است؟
• شما شنبه شب زنده را دیده اید؟ این نمایش چگونه در طول زمان تکامل یافته است؟ شنبه شب چگونه با مفهوم امروزی شما از شنبه شب زنده مقایسه می شود؟
• تفاوت بین یک انقلابی بودن و یک آدم مغرور و خودخواه چیست؟ چه زمانی انجام دادن کاری جدید و متفاوت نیاز به لجاجت دارد و چه زمانی باید افراد سازش کنند؟
• آیا پشت صحنه برنامه تلویزیونی شنبه شب محیط کاری مثبتی به نظر می‌رسید؟ چه رفتارهایی آن را بیشتر یا کمتر صمیمی جلوه می‌داد؟ شخصیت‌ها چگونه می‌توانستند رفتار کنند تا محیط کاری کم‌تنش‌تر و فراگیرتری ایجاد کنند؟
• لورن در طول فیلم چگونه شجاعت، پشتکار و خودکنترلی را نشان می‌دهد؟ چگونه شخصیت‌های دیگر فاقد این قدرت‌های شخصیتی مهم هستند؟ شما در سناریوهای مشابه چگونه عمل می‌کنید؟

والدین باید بدانند که شنبه شب یک درام کمدی پرهیجان به کارگردانی جیسون رایتمن (کارگردان جونو و بالا در آسمان) است که ۹۰ دقیقه قبل از اولین قسمت برنامه شنبه شب (که اکنون به شنبه شب زنده معروف است) در سال ۱۹۷۵ را به تصویر می‌کشد. در طول فیلم، شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و برخی از آنها از مواد مخدر قوی‌تری مانند کوکائین استفاده می‌کنند. الفاظ رکیک و زشت زیادی در فیلم به کار رفته است، از جمله انواع مختلف کلمه «فاک»، «شیت»، «بیچ»، «بی‌شرف»، «جهنم»، «عیسی مسیح» و یک بار هم از کلمه «کانت». شخصیت‌ها با هم معاشقه می‌کنند و جوک‌های جنسی می‌گویند، و یک صحنه برهنه‌گی مردانه وجود دارد که در آن یک مرد خود را به دو شخصیت دیگر نشان می‌دهد. دو تا سه صحنه درگیری فیزیکی (بدون خونریزی) وجود دارد، یک آتش‌سوزی به دلیل سقوط نورها به روی صحنه، استفاده از تفنگ‌های اسباب‌بازی، و حس کلی تنش و اضطراب در حالی که شخصیت‌ها در حال مسابقه با زمان هستند. تنوع نژادی در فیلم کم است، که در دهه ۱۹۷۰ در صنعت سرگرمی رایج بود، اما تلاش‌هایی برای برجسته کردن داستان‌های بازیگران سیاه‌پوست، از جمله گریت موریس (لامورن موریس) و بازیگران و عوامل زن، از جمله نویسنده رزی شوستر (راشل سنوت) صورت گرفته است. و تهیه‌کننده لورن مایکلز (گابریل لابل) شجاعت و پشتکار خود را در پیشبرد دیدگاه منحصر به فردش برای پخش برنامه، حتی در زمانی که همه چیز در حال فروپاشی است، نشان می‌دهد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این داستان پیدایش یک کمدی کلاسیک، پرتنش، پرهیجان، اضطراب‌آور و شگفت‌انگیز است. فراموش کردن روزگاری پیش از شنبه شب زنده دشوار است، اما شنبه شب، بینندگان را به ۹۰ دقیقه پایانی آن زمان می‌برد و سفری سرگرم‌کننده است. همه چیز در این فیلم از فیلم‌برداری تا تدوین و موسیقی فوق‌العاده جان باتیست، حس رخ دادن اتفاقی ویژه در آخرین لحظات را القا می‌کند.فیلم شامل گروه بزرگی از شخصیت‌هاست، اما هر بازیگر به‌درستی انتخاب شده و به‌سرعت ذات احساسی شخصیت خود را در آن شب به نمایش می‌گذارد، و دیالوگ‌های دقیق ریتمن و گیل کنان را به زندگی می‌آورد. یک نمونه عالی، همکار برنده جایزه امی در خلق برنامه آخر هفته، هربرت سرجنت (با بازی تریسی لتس، نمایشنامه‌نویس برنده جایزه پولیتزر و تونی) است. لتس در واقع فقط در یک صحنه حضور دارد، اما با یک خط، دقیقاً نشان می‌دهد سرجنت کیست. لابل فیلم را به عنوان لورن به دوش می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه نیروی یک مرد می‌تواند عناصر متضاد زیادی را متحد کند و اساساً پدیده‌ای فرهنگی را به وجود آورد. و البته، دافو در نقش مقابل او درخشان است. بقیه بازیگران نیز در نقش‌های خود خوب ظاهر می‌شوند. با این حال، در حالی که بازیگران تلاش می‌کنند شخصیت‌های کامل و جامعی را به تصویر بکشند، برخی هنوز هم شبیه تقلید به نظر می‌رسند، و شخصیت‌های کمتر شناخته‌شده، مانند مدیر استاندارد و پراکتیس، به کلیشه‌ها متوسل می‌شوند. اما در مجموع، شنبه شب بسیار لذت‌بخش است - مثالی عالی از اینکه کل، بزرگتر از مجموع اجزای آن است.