رکان

در فیلم RECON، کارگردان رابرت دیوید پورت تلاش می‌کند تا با داستانی بر اساس زندگی واقعی رابرت باوش، کهنه‌سرباز جنگ جهانی دوم، به بینندگان درسی در مورد اگزیستانسیالیسم بدهد. الکساندر لودویگ در نقش رابرت مارسون، شخصیت اصلی فیلم که الهام‌گرفته از باوش است، بازی می‌کند. مارسون رهبری یک تیم کوچک از سربازان شامل هیزمن (آر.جی. فترستونهاگ)، جوینر (سام کی‌لی) و اش (کریس بروچو) را در یک ماموریت شناسایی خطرناک در مناطق روستایی ایتالیا بر عهده دارد. این ماموریت به دستور یک گروهبان قاتل به آنها محول شده است. تیم توسط یک ایتالیایی بومی، پیرمردی به نام آنجلو (فرانکو نرو) هدایت می‌شود. اما اعضای تیم احساس می‌کنند ماموریتشان نفرین شده است؛ علاوه بر اینکه به نظر ماموریتی انتحاری می‌رسد، آنها احساس می‌کنند که باید گروهبان خود را به خاطر کشتن یک زن آلمانی بی‌گناه گزارش می‌کردند. ماموریت و احساس گناه جمعی سربازان، به تدریج بر آنها تاثیر می‌گذارد و در حالی که ماموریت را ادامه می‌دهند، احساس می‌کنند این ماموریت پایان آنها خواهد بود. در طول مسیر، سربازان، به ویژه مارسون، شروع به رنج بردن از فشارهای وجودی و روانی ناشی از جنگ می‌کنند.

• تاثیر جنگ بر خانواده‌ها چیست؟ جنگ چگونه بر سربازان و خانواده‌هایشان تاثیر می‌گذارد؟ رسانه‌ها معمولا جنگ را چگونه به تصویر می‌کشند؟ Recon چگونه است؟
• چگونه این فیلم ترویج بخشش را بر خشونت به عنوان روشی برای مواجهه با درگیری ترجیح می‌دهد؟ چه اقداماتی می‌توانید انجام دهید تا گفتگوی سازنده را برای حل اختلافات ترغیب کنید؟
• چگونه شخصیت‌ها همکاری گروهی را نشان می‌دهند؟ چرا این یک قدرت شخصیتی مهم است؟
• برای شما صلح به چه معناست؟ چه کارهایی می‌توانید برای ترویج صلح در زندگی‌تان انجام دهید؟
• تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟

والدین باید بدانند که ریکان یک فیلم درام/اکشن جنگ جهانی دوم است در مورد چهار سرباز مستقر در ایتالیا که برای یک ماموریت شناسایی خطرناک فرستاده می‌شوند، به رهبری یک روستایی ایتالیایی مسن. همانند بسیاری از فیلم‌های جنگی، ریکان صحنه‌های خشونت شدید دارد، از جمله تیراندازی از فاصله نزدیک، انفجار مین زمینی (و از بین بردن نیمی از بدن کسی)، و نشانه‌های دیگر مرگ. خودآزاری نیز عنصری کوچک در فیلم است، با سربازی که به طور اجباری به نوعی جوش دست می‌زند. انتظار می‌رود که تعداد زیادی فحاشی و کلمات رکیک وجود داشته باشد، از جمله "فاک"، "شیت"، "عیسی مسیح"، و توهین به یهودیان و آلمانی‌ها. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند. فیلم می‌تواند به بینندگان در مورد غلبه بر تفاوت‌های درک شده برای کار معنی‌دار به عنوان یک تیم آموزش دهد. همچنین موضوعاتی در مورد دلسوزی دارد و بر انتشار پیام صلح‌طلبانه‌ای علیه جنگ تمرکز می‌کند. ستارگان فیلم الکساندر لودویگ، آر جی فترستونهاگ، سم کیلی و کریس بروچو هستند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بازشناسی احتمالاً برای طرفداران جنگ جذاب‌تر است. در حالی که فیلمی قابل قبول در مورد جنگ جهانی دوم است، در تمرکز بر این موضوع که جنگ چه هزینه‌ای بر سربازانی که برای کشورشان می‌جنگند، دارد، به اوج خود می‌رسد. قلب فیلم مارسون است؛ ظاهراً او بیشترین رنج را متحمل شده است، با تصاویری از وحشتی که دیده است که هم بر احساساتش و هم بر ثباتش تأثیر گذاشته است. جوینر کیلی نیز به وضوح تحت تأثیر قرار گرفته است: وقتی مضطرب یا عصبی می‌شود، خارش راش پوستی که التیام نمی‌یابد را می‌خاراند. این عادت هرچه بیشتر شبیه به خودآزاری می‌شود؛ هرچه مضطرب‌تر می‌شود، بیشتر می‌خاراند. و تمرکز داستان بر سلامت روان فقط شامل سربازان آمریکایی در مرکز فیلم نمی‌شود. بلکه به افرادی که در میان آتش متقابل گیر افتاده‌اند، مانند آنجلو، که خود یک سرباز سابق است و شاهد مرگ خانواده و روستای خود بوده، نیز گسترش می‌یابد.جایی که فیلم از نظر گفتگو و شخصیت پردازی ضعف دارد، فیلم هایی مثل بازسازی معمولاً نشان می دهند که یک تیم با وجود تفاوت هایشان برای رسیدن به هدفی گرد هم می آیند. اما در اینجا، به نظر می رسد که گروه بیشتر در طول ماموریت خود با یکدیگر درگیر هستند، که به سرعت آزاردهنده می شود. آنها در نهایت دعواهای کوچک خود را کنار می گذارند، اما فقط زمانی که کسی در آستانه مرگ است. اگرچه این لحظات به ما نشان می دهد که این مردان می توانند به عنوان یک تیم کار کنند، اما لحظات همکاری تیمی که توسط خطر مرگ تحریک نمی شوند، نادر هستند. گفتگوها همچنین از علاقه بینندگان به بیشتر این شخصیت ها حمایت نمی کنند -- در میان تمام فحاشی و توهین ها، دشوار است که واقعاً این شخصیت ها و انگیزه های آنها را بشناسیم، که تجربه تماشای فیلم را ناقص می کند. با این حال، بازسازی تاثیر ماندگاری از این موضوع به جا می گذارد که چرا جنگ می تواند به عنوان یک عمل ناسالم برای بشریت و روان جمعی ما تلقی شود.