روز بارانی در نیویورک

یک روز بارانی در نیویورک داستان زوج جوان و عاشق گتسبی (تیموتی شالامه) و اشلی (ال فانینگ) را روایت می‌کند که برای گذراندن آخر هفته به نیویورک می‌روند. وقتی اشلی بزرگ‌ترین ماموریتش را برای روزنامه مدرسه دریافت می‌کند، مصاحبه با کارگردان هالیوودی مشهور رولند پولارد (لیو شرایبر)، این زوج انتظار دارند که سفری رمانتیک و دیدنی داشته باشند. اما هیچ‌کدام از این‌ها به راحتی اتفاق نمی‌افتد، چون اشلی خودش را درگیر داستانی می‌بیند که او را به مسیری غیرمنتظره می‌کشاند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش روابط و مسائل جنسی در فیلم «روز بارانی در نیویورک» صحبت کنند. آیا شخصیت‌ها با یکدیگر محترمانه رفتار می‌کنند؟ به نظر شما چه چیزی برای موفقیت یک رابطه لازم است؟ والدین، با فرزندان خود در مورد ارزش‌هایتان در مورد روابط و مسائل جنسی صحبت کنید.
• چگونه مصرف الکل، سیگار کشیدن و مواد مخدر در فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا این اعمال جذاب و اغوا کننده نشان داده شده اند؟ آیا شخصیت ها برای اینکه جذاب به نظر برسند، به انجام این کارها نیاز دارند؟ پیامدهای آن چیست؟
• اشلی مصمم است که به آرزوی خود برای تبدیل شدن به یک روزنامه‌نگار دست یابد. در میان اخبار جعلی، تا چه حد مهم است که روزنامه‌نگاری امروز محافظت شود؟ چگونه اخبار جعلی را تشخیص دهیم (و به کودکان یاد دهیم که در رسانه‌ها هوشیار باشند).
• این فیلم در مقایسه با آثار دیگر وودی آلن چطور بود؟

والدین باید بدانند که روز بارانی در نیویورک یک کمدی رمانتیک ساخته وودی آلن است که به عادات بد و نقص‌های شخصیت‌ها می‌پردازد. در این فیلم، بی‌وفایی و خیانت در میان شخصیت‌ها وجود دارد، از جمله شخصیت‌های اصلی گتسبی (تیموتی شالامه) و اشلی (ال فانینگ) که نقش‌ها و روابط مختلف در هم تنیده شده‌اند. هیچ شخصیتی به دیگری وفادار نیست و تمام روابط به تصویر کشیده شده فاقد احترام هستند. با این حال، فیلم مفهوم یافتن فرد مناسب و عدم رضایت از هر چیزی کمتر از آن را جشن می‌گیرد. لحن سینمایی و آرامش‌بخش فیلم از شدت اعمال شخصیت‌ها می‌کاهد، و در حالی که شخصیت‌های اصلی قمار می‌کنند، سیگار و ماری‌جوانا می‌کشند و به طور مکرر الکل مصرف می‌کنند، همه این عادات ناپسند مورد توجه قرار گرفته و برای طبیعت مخربشان شناخته شده‌اند. صحنه برهنه‌ای وجود ندارد، اگرچه یک برخورد جنسی منجر به تعویض لباس اشلی به لباس زیر می‌شود. انتظار مراجعات جنسی گاه به گاه را داشته باشید، از جمله یک شوخی در مورد رابطه جنسی دهانی و بحث در مورد موقعیت‌های جنسی، و همچنین استفاده از کلمه "bulls--t". توجه: به دلیل جنجال‌های پیرامون وودی آلن، این فیلم با مشکل پیدا کردن توزیع‌کننده در آمریکا مواجه بوده است، اگرچه در برخی از کشورها، از جمله انگلستان، در دسترس است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این کمدی رمانتیک، بیش از هر چیز، به طرز باور نکردنی به خالقش وودی آلن وفادار است -- غنی شده با استفاده آشنای او از زبان بذله گویانه و خود تحقیر کننده و سبک رمانتیک. مشکل این است که روز بارانی در نیویورک احساس می‌شود مثل یک تقلید از کار او، فاقد هر گونه هویت واقعی خود. چون آلن با صدای خودش می‌نویسد، بازیگری اغلب احساس تقلید از سبک و اجرای او را القا می‌کند. کالامت، به خصوص، در این دسته قرار می‌گیرد. تقریباً مثل این است که او دارد تقلید کارگردان را انجام می‌دهد، به جای اینکه به شخصیت مورد نظر خدمت کند. این یک قطعه گروهی است، با بازی بازیگرانی مثل سلنا گومز و جود لا در کنار کالامت و فنینگ، اما متاسفانه خیلی از بازیگران با اعتبار زیادی بیرون نمی‌آیند، هر کدام با دیالوگ‌های ساختگی برای کار کردن.با در نظر گرفتن این موضوع که این فیلم از کارگردان منهتن است، آلن به نوعی حتی نیویورک را هم خسته‌کننده و نامطلوب به نظر رسانده است. با این حال، لحظات جادویی و دلنشینی هم در فیلم وجود دارد، هرچند به طور کلی فیلم خسته‌کننده و بیش از حد خودآگاه به نظر می‌رسد. اما با یک شخصیت اصلی به نام «گتسبی»، واقعاً چه انتظاری می‌توان داشت؟