خانه‌ای با ساعت در دیوارهایش

خانه‌ای با ساعت درون دیوارهایش بر اساس رمان کلاسیک کودکان جان بلیرز نوشته شده است. این رمان در مورد لوییس بارناوِلت، نوجوانی یتیم است که در سال ۱۹۵۵ به زِبدی جدید در میشیگان فرستاده می‌شود تا با عمو جاناتان، تنها خویشاوندش، زندگی کند. اندکی پس از ورود به عمارت بزرگ و ترسناک عمو جاناتان، لوییس متوجه می‌شود که جاناتان و بهترین دوست و همسایه‌اش، خانم فلورانس زایمرمن، در واقع جادوگر و ساحره هستند (توجه: اسپویلر!) و خانه پر از اتفاقات جادویی و ترسناک است. یکی از این عناصر ترسناک، ساعت معروف خانه است که با صدای بلند به چیزی که توسط ساکنان قبلی خانه طراحی شده بود، شمارش معکوس می‌کند. لوییس جاناتان را متقاعد می‌کند تا جادو و دیگر افسون‌ها را به او بیاموزد و این جلسات به مشکلی اوج‌گیرانه برای این سه جادوگر ختم می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «خانه‌ای با ساعت درون دیوارهایش» صحبت کنند. آیا این خشونت واقع‌گرایانه، نمادین یا تخیلی است؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• آیا فیلم را ترسناک یافتید؟ چرا یا چرا نه؟ کودکان تا چه حد می‌توانند با مسائل ترسناک کنار بیایند؟
• کارگردان الی راث این فیلم را یک فیلم ترسناک ابتدایی و مناسب توصیف کرده است. آیا با این نظر موافقید؟ به نظر شما چه فیلم‌های ترسناک دیگری می‌توانند به عنوان یک معرفی خوب از این ژانر باشند؟
• آیا کسی را در این فیلم به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ اگر این‌طور است، چه ویژگی‌های شخصیتی مثبتی را به نمایش می‌گذارند؟
• در چه دوره ای این فیلم اتفاق می افتد؟ چطور می توان فهمید؟ به لباس ها، دیالوگ ها، ماشین ها، و پیشینه مدرسه توجه کنید. آیا دهه ای که داستان در آن اتفاق می افتد مشخص است؟

والدین باید بدانند که فیلم خانه‌ای با ساعت در دیوارهایش بر اساس کتاب کودکان دهه ۱۹۷۰ جان بلیرز با همین نام ساخته شده است. این فیلم اولین فیلم ترسناک الی راث، کارگردان فیلم هتل، برای کودکان و نوجوانان است. اما قطعاً باید والدین در مورد فرزندشان بدانند: این فیلم بسیار ترسناک است و صحنه‌هایی دارد که واقعاً برای کودکان ترسناک و دلهره‌آور است. اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌های ترسناک، صداهای وهم‌آور، یک دیو، جادوگری، احضار مردگان و فرقه‌گرایی وجود دارد، اما (اسپویلر!) جادوگر و جادوگران «خوب» در نهایت بر نیروهای شریر که به آنها و جهان تهدید می‌کنند، غلبه می‌کنند. در یکی از صحنه‌ها، پسری به شخصیت اصلی کودک، لوئیس (اُون واکارو) آسیب می‌رساند، اما بعداً لوئیس به‌طور جادویی یک توپ بسکتبال را به سمت دو قلدر در حین بازی هدایت می‌کند. کلمات «لعنتی» و «جهنم» چند بار استفاده می‌شود و دو دوست بزرگسال (جک بلک و کیت بلانشت) چند توهین ملایم به هم می‌گویند. یک زوج متأهل یکدیگر را می‌بوسند. والدینی که از فیلم‌های ترسناک لذت می‌برند، از این معرفی به این ژانر قدردانی خواهند کرد، اما خانواده‌هایی که کودکان حساس دارند باید در مورد تماشای حتی یک فیلم ترسناک «سبک» فکر کنند. کسانی که این فیلم را تماشا می‌کنند، از پیام‌های فیلم در مورد کار تیمی، پشتکار، دوستی و مواجهه با ترس‌ها قدردانی خواهند کرد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کارگردان الی راث در اولین تجربه‌اش در ساخت فیلم‌های خانوادگی اثری خلق کرده است که شاید شاهکار نباشد، اما به اندازه کافی ترسناک و خنده‌دار است تا تماشاگران جوانی را که تازه با ژانر وحشت آشنا شده‌اند سرگرم کند. جک بلک و کیت بلانشت زوج جالبی هستند که با تیکه‌های بامزه، بحث و جدل و همکاری، تلاش می‌کنند لوئیس را از خطر دور نگه دارند. با توجه به فیلم‌شناسی جدی بلانشت، ممکن است فراموش کنیم که او مهارت‌های کمدی ظریف و خوبی دارد. متاسفانه، گاهی اوقات لحظات خنده‌دار فیلم به صورت نامناسبی زمان‌بندی شده‌اند. اما جک بلک، مثل همیشه، با رفتار بامزه و دوست‌داشتنی خود تماشاگران را سرگرم می‌کند. و واکارو، که در هر دو فیلم «بابا خانه است» نقش پسر را بازی کرده بود، به عنوان یک یتیم خجالتی و کمی عجیب و غریب قابل باور است که امیدوار است در خانه و مدرسه جدیدش جا بیفتد.فیلم از نظر فنی خوب ساخته شده است، اما داستان آن در برخی قسمت‌ها ناهماهنگ است. یک لحظه مناسب کودکان است و لحظه بعد آزاردهنده می‌شود. و وقتی شخصیت‌های شرور معرفی می‌شوند، فیلم واقعا ترسناک می‌شود. در صحنه‌های پایانی، اتفاقات زیادی به سرعت رخ می‌دهد و فلش‌بک‌ها و صحنه‌های نبرد جادویی ممکن است برای کودکانی که به چیزهای ترسناک حساس هستند، ترسناک باشد. راث هنوز باید برخی اشکالات را برطرف کند اگر می‌خواهد ساخت فیلم‌های ترسناک برای کودکان را ادامه دهد، اما این اولین تلاش او برای شب هالووین و تماشای فیلم در خوابگاه‌ها مناسب است.