شهرک

فرید که برای اولین‌بار، در یک تست بازیگری قبول می‌شود، باید به مدت سه ماه، به دور از خانواده و نامزدش، در شهرکی ایزوله زندگی کند، تا آمادگی لازم برای نقش را به دست بیاورد. در هر روز، نامه‌ای از زیر در خانه،‌ داخل می‌شود و سناریوی آن روز به بازیگران داده می‌شود. فرید باید هویت اصلی خود را کنار گذاشته و هویت نقشش، فرهاد، را زندگی کند. فرهاد مادر و پدر پیری دارد و عاشق دختری به نام فرشته می‌شود. همه چیز در این تمرین‌ها واقعی جلوه می‌کند تا جایی که حتی پدر فرهاد می‌میرد. نوید که این وضعیت را تحمل نمی‌کند، دچار تناقض و ضدیت‌هایی در وجود خود می‌شود و سعی می‌کند از راز شهرک سر در بیاورد و ببیند آیا همه کسانی که در شهرک هستند بازیگرند یا خیر؟ او مرز بین دنیای واقعی و بازی را گم کرده و عاشق فرشته می‌شود، اما نمی‌داند که علاقه فرشته به او واقعی‌ست یا به خاطر نقشش است. این مشخص‌نبودن مرز بین احساسات واقعی و نمایشی، او را سردرگم کرده است. در آخر، او به ناچار، تن به نقشش داده و در آن غرق می‌شود و خود را برای فیلم‌برداری آماده می‌کند.

• اول از همه از او بپرسید که اگر به جای نوید بود، شرایط بازی در فیلم را می‌پذیرفت؟ از او بپرسید که هدف کارگردان از ایزوله‌کردن بازیگران، چه بوده است؟  آیا همه ساکنین شهرک، بازیگر بودند؟ آیا پدر فرهاد مرد یا بازیگر آن نقش؟ هدف کارگردان از ساختن چنین فیلمی چه بود؟ و تو چه برداشتی از این فیلم داری؟ خلاصه: درباره برداشت فرزندتان از فیلم و هدف کارگردان از ساخت آن، با یکدیگر صحبت کنید.

تعلیق محسوسی بر پیکره فیلم سایه افکنده، به صورتی که نوید با ورود به شهرک، دچار سردرگمی می‌شود و نمی‌داند آدم‌هایی که با آن‌ها برخورد می‌کند، بازیگر هستند یا نه! کارکتر او پدر و مادر پیری دارد و پدر در آستانه مرگ است. با مرگ پدر، مادر به شدت آشفته می‌شود و نوید نمی‌تواند تشخیص دهد که او واقعا مرده یا اتفاق دیگری در حال وقوع است. در این بین، طبق سناریو، فرهاد باید با فرشته ازدواج کند. او به خاطر رفتارهای فرشته، عاشقش می‌شود، اما باز هم نمی‌تواند احساسات خودش را از فرهاد تفکیک کند و ببیند آیا واقعا فرشته را دوست دارد یا به کارکتر او علاقه‌مند است. این سردرگمی بازیگر، در طول فیلم به بیننده هم منتقل می‌شود و نوعی بی‌اعتمادی به همه شخصیت‌ها را به دنبال دارد. «شهرک» یک فیلم فلسفی‌ست و می‌خواهد معنای عمیقی از زندگی را به مخاطب منتقل کند ولی در معنایی سطحی، سختی‌های کار بازیگری و درگیرشدن تمام احساسات و عواطف را نشان می‌دهد و برای نوجوانان علاقه‌مند به بازیگری، دیدن این فیلم و هم‌ذات پنداری با شخصیت اصلی، می‌تواند در تصمیم‌گیری، کمک‌کننده باشد. صحنه‌هایی کنایه‌آمیز درباره روابط جنسی در فیلم وجود دارد که از چشم مخاطب تیزبین دور نمی‌ماند و رده سنی این فیلم را به +15 سال افزایش داده است. خلاصه: فیلم شهرک، با وجود معنایی فلسفی و عمیق، که در آخر فیلم به آن می‌رسیم، درباره مصائب بازیگری و درگیرشدن احساسات و عواطف مختلف است و می‌تواند راهنمایی برای علاقه‌مندان به حرفه بازیگری باشد.