مینیمالیست‌ها: کمتر، بیشتر است

جاشوا فیلدز میلبورن و رایان نیکودموس در مستند مینیمالیست‌ها: کمتر داشتن، حالا، سفر شخصی خود را برای تبدیل شدن به مینیمالیست روایت می‌کنند. آن‌ها روی صحنه، در ماشین‌ها و از طریق صدای ضبط‌شده، داستان‌های خود را از فقر، موفقیت و سرخوردگی بیان می‌کنند تا دیگران بتوانند از تجربیات آن‌ها بیاموزند. در طول مستند، تکنیک‌های مستندسازی متداول‌تری مثل مصاحبه، گرافیک و مونتاژهایی که همراه با اطلاعات مبتنی بر واقعیت و داده‌ها هستند، به‌صورت پراکنده وجود دارند. فیلم با چند چالش به پایان می‌رسد که مردم را تشویق می‌کند تا وسایل خود را دور بریزند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تاثیر مصرف‌گرایی بر زندگی‌شان صحبت کنند. آیا بعد از تماشای مستند مینیمالیست‌ها: کمتر داشتن، بیشتر زندگی کردن، سعی می‌کنید چیزهای کمتری بخواهید؟ چه تغییراتی در زندگی‌تان ایجاد خواهید کرد؟
• شما فکر می‌کنید در هر هفته به طور متوسط چند تبلیغ برای محصولات مختلف می‌بینید؟ اگر این همه تبلیغ را نمی‌دیدید آیا باز هم به همان تعداد محصول نیاز داشتید؟ دلیلش چیست؟
• این مستند چرا اینقدر وقت صرف زندگی شخصی سازندگان فیلم کرده؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع به رساندن پیام فیلمسازها کمک می‌کند یا مانعش می‌شود؟

والدین باید بدانند که مستند «مینیمالیست‌ها: کمتر داشتن، حالا» در مورد زندگی به عنوان یک «مینیمالیست»، خطرات مصرف‌گرایی و اینکه چگونه داشتن چیزهای بیشتر، انسان را خوشحال نمی‌کند، صحبت می‌کند. نیمی از این مستند به صورت متعارف با حضور کارشناسان و افراد صاحب نظر، نمودارها، نمودارها و گرافیک‌ها و همچنین مونتاژهای فراوان ارائه شده است. نیمه دیگر به عنوان زندگینامه دو فرد خودخوانده «مینیمالیست»، جاشوا میلبرن و رایان نیکودموس، و مرور دوران کودکی، موفقیت‌های شغلی و سفرهای زندگی آنها که منجر به تصمیم آنها برای زندگی ساده، کم خرج و بدون چیزهای زیاد شد، ارائه شده است. این فیلم به شدت تشویق به کاهش تعداد چیزهایی که دارید، چیزهایی که به آنها چسبیده‌اید و چیزهایی که در آینده خریداری می‌کنید، می‌کند. بسیاری از صحنه‌های فیلم شامل کالاها و محصولات مصرفی است. تعداد زیادی از صحنه‌ها شامل تبلیغات و محصولات آمازون مانند اکو دات آمازون و محصولات اپل مانند آیپد و آیفون است. بحث مختصری در مورد سوءاستفاده جسمی و تروما در دوران کودکی وجود دارد. در این فیلم چند بار از کلمه «خرابکاری» استفاده شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

متاسفانه جاشوا فیلدز میلبورن و رایان نیکودموس خود را به عنوان گوروها در اینجا معرفی می‌کنند، که شامل مجموعه‌های تک‌گویی آزاردهنده‌ای است که بر روی صحنه‌های واقعی فیلمبرداری شده‌اند. در همین حال، سبک مستند متعارف در نیمی از فیلم "مینیمالیست‌ها: کمتر بهتر است" بسیار خوب، آموزنده و مفید است. اما جنبه شخصی فیلم فاقد همدلی خاصی است و اغلب به عنوان متظاهرانه، خودستایانه و خودستایانه به نظر می‌رسد. آنها قطعاً می‌خواهند در مورد مینیمالیسم به اندازه زندگی آن صحبت کنند. بنابراین، نیمی از این مستند عالی است، اما نیمی دیگر کاملاً غیرضروری است. اگر فیلم به طور کامل بیوگرافی‌های شخصی، داستان‌های زندگی موفقیت و نارضایتی شغلی و اجراهای زنده را حذف می‌کرد، و مستندی ۲۵ دقیقه‌ای باقی می‌گذاشت، ۴ از ۵ ستاره می‌گرفت.پیام‌های مرکزی مفید هستند و بسیاری از افراد از آن‌ها بهره‌مند می‌شوند، اما زندگی به عنوان یک فرد طرفدار ساده‌زیستی قطعا به عنوان یک درمان برای همه مشکلات مدرن زندگی ارائه شده است. اما برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که جنبش سبک زندگی ساده‌زیستی صرفا اشکال و روش‌های جدید مصرف را باز می‌کند و امکان‌پذیر می‌سازد. طرفداران ساده‌زیستی در سبک زندگی استدلال می‌کنند که ما نباید به دنبال چیزهای بیشتر و بیشتری باشیم و آن‌ها درست می‌گویند. اما آن‌ها به طور اتفاقی آن تمایل را با یک تمایل جدید جایگزین کرده‌اند: اکنون ما فقط باید مصرف کنیم، بخریم و چیزهای درست و فقط چیزهای درست را نگه داریم. علاوه بر این، فیلم تاریخچه‌ای هدفمند از منشأ «ساده‌زیستی» ارائه نمی‌دهد، از ریشه‌های آن در نقد هنر (که در اصل به عنوان توهین استفاده می‌شد) تا یک سبک زندگی مدرن، و همچنین بحث نمی‌کند که چگونه این سبک زندگی اخیرا مد شده و توسط نخبگان ثروتمند و تکنولوژیک محبوب و ترویج شده است. همچنین عوامل تاریخی و فرهنگی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند زمانی که استدلال می‌کنیم «یادها در چیزها ساکن نیستند، بلکه در مردم ساکن هستند.»