روبین هود

در رابین هود، رابین لاکسلی (تارون اگرتون) یک ارباب ثروتمند است که با ماریان (ایو هیوسون) آشنا می‌شود، زمانی که او تلاش می‌کند اسب او را بدزدد. آنها بلافاصله عاشق هم می‌شوند، اما بعد رابین به ارتش فراخوانده می‌شود و به عربستان فرستاده می‌شود تا در جنگی که توسط شریف بدجنس و طماع ناتینگهام (بن مندلسون) رهبری می‌شود، بجنگد. رابین سال‌ها بعد بازمی‌گردد تا سرزمینی را پیدا کند که توسط مالیات‌های سنگین ویران شده و ماریان با ویل (جیمی درنان) است. جان (جیمی فاکس)، که پسرش رابین در طول جنگ تلاش کرد او را نجات دهد، رابین را پیدا می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که او را آموزش دهد تا یک دزد قهرمان شود، کسی که بتواند پایه‌های کسانی که مسئول هستند را به لرزه درآورد. با انجام چند سرقت جسورانه، "هود" به منبعی از امید برای مردم تبدیل می‌شود، و با شروع شکار رابین توسط شریف، مردم جسارت می‌یابند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت رابین هود صحبت کنند. آیا کمبود نسبی خون آن را کمتر شدید می‌کند؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• چطور این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های رابین هود دیگری که شاید دیده‌اید، ارزیابی می‌کنید؟ شباهت‌ها و تفاوت‌های داستان چیست؟
• آیا رابین هود، که از نظر فنی قانون را نقض می‌کند، آدم خوبی است؟ چه چیزی او را جذاب می‌کند؟ آیا او الگوی مناسبی است؟
• فیلم در مورد این است که چگونه ترس و پول می‌تواند به قدرت منجر شود. شخصیت‌های شرور فیلم چگونه از پول و ترس برای به دست آوردن قدرت استفاده می‌کنند؟ آیا این همان قلدری کردن است؟
• این فیلم امید می‌دهد که مردم می‌توانند با شجاعت و همکاری در برابر ستمگران بایستند. آیا این درست است؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که این اقتباس شلخته از داستان کلاسیک رابین هود، تارون اگرتون را در نقش قهرمان و شریف ناتینگهام (با بازی بن مندلسون) به عنوان جنگ‌طلبی معرفی می‌کند. انتظار می‌رود صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی با مبارزات شدید و تیراندازی با کمان وجود داشته باشد، اما خونریزی بسیار کمی وجود دارد (اگرچه بعد از اینکه رابین به پا تیر می‌خورد، لکه‌ای از خون دیده می‌شود). همچنین انفجارهایی، شورش و صحنه‌ای کوتاه از خشونت علیه زنی وجود دارد. مردی را دار می‌زنند، صورتی را می‌سوزانند، دستی را قطع می‌کنند و ارجاعاتی کلامی به خشونت وجود دارد. یکی از شخصیت‌های اصلی دو مرد را می‌بوسد؛ همچنین برخی تصاویر برش و نماهای اغواگرانه وجود دارد. زبان شامل استفاده از کلمات "s--t"، "bastard"، "piss"، "goddamn" و غیره است. برخی نوشیدن‌های اجتماعی نشان داده می‌شود و رابین به‌طور خلاصه از بطری ویسکی می‌نوشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

اینکه آیا این بدترین فیلم رابین هود است که تا به حال ساخته شده، قابل بحث است، اما قطعاً از هر نظر وحشتناک است، از فیلمنامه‌نویسی تنبل تا صحنه‌های اکشن آشفته و گیج‌کننده. داستان رابین هود همیشه جذاب است و به نظر می‌رسد در زمان‌های دشوارتر یک جامعه، به ویژه مرتبط است، اما آشفتگی لرزان، آشفته و بی‌حس ارائه شده توسط کارگردان اتو باثورست - یک کهنه‌کار تلویزیونی که اولین فیلم بلند خود را می‌سازد - به نظر نمی‌رسد هیچ انگیزه‌ای داشته باشد. هیچ اشتیاق سوزانی برای غور دوباره در داستان وجود ندارد، فقط شلیک کردن به چیزهای زیادی با تیرهای تند و تیز و گاهی منفجر کردن چیزها.در طول سال‌ها، نسخه‌های متعددی از رابین هود ساخته شده است؛ دو مورد از بهترین‌ها احتمالاً نسخه داگلاس فربنکس در سال ۱۹۲۲ و نسخه ارول فلین در سال ۱۹۳۸ است (نسخه دیزنی در سال ۱۹۷۳ مورد علاقه احساسی است). آن فیلم‌ها جسور، شاد و پرزرق و برق بودند. اما روند اخیر در رابین هود به سمت تاریکی و غم‌انگیزی حرکت کرده است، بیشتر شبیه به یک اقتباس بی‌رحم از بازی‌های ویدیویی تا هر چیز دیگری که الهام‌بخش یا هیجان‌انگیز باشد. این فیلم به طور کورکورانه از این روند پیروی می‌کند، اگرچه احتمالاً خود را کمی کمتر از نسخه‌های ۱۹۹۱ یا ۲۰۱۰ جدی می‌گیرد، که یکی از معدود فضایل آن است. اجرتان یکی دیگر از این فضایل است؛ دشوار است بگوییم که آیا او می‌توانست در یک فیلم خوب بدرخشد، اما در این فیلم بد، او بهتر ظاهر می‌شود. امیدواریم که روزی، کسی دوباره تلاش کند و حق رابین هود قدیمی و خوب را ادا کند.