مورتال کامبت

داستان این اثر درباره‌ی مبارزه‌ی قهرمانان «قلمرو زمین» با قهرمانان شرور «دنیای بیرون» است. افرادی که روی زمین با علامت مخصوصی شبیه به اژدها به دنیا می‌آیند درواقع برای مبارزه با نیروهای شرور و محافظت از زمین برگزیده شده‌اند. یکی از این افراد جوان خانواده‌دوستی به نام «کول» است که همراه با قهرمانان برگزیده‌ی دیگر (جکس، سونیا بلید و کانو) سعی در کشف قدرت‌های خاص خود دارد تا بتوانند از زمین دربرابر نیروهای شرور محافظت کنند. «ریدن» از خدایان جاودانه‌ای است که برای محافظت از زمین از این گروه حمایت می‌کند. پس از بُروز درگیری‌های متعدد، قهرمانان زمین پیروز می‌شوند و نیروهای شرور دنیای بیرون شکست می‌خورند. جریانی که ممکن است از دید مخاطب پنهان بماند این است که مسابقاتی به نام «مورتال کمبت» توسط خدایان تنظیم شده است تا نیروهای هر قلمرو با شرکت در این مسابقات، بتوانند پس از کسب 10بار پیروزی، بر قلمرو رقیب برتری پیدا کنند. نیروهای شرور دنیای بیرون (outworld) سعی دارند به‌طورغیرقانونی، خارج از زمان مسابقات، به قهرمانان زمین حمله کنند و آن‌ها را شکست دهند تا قلمرو زمین را تحت تسلط درآورند.

• اگر نوجوان شما خواست که با یکدیگر به تماشای این اثر بنشینید، به او توضیح دهید که انتخاب اثری با شدّت خشونت بالا چگونه می‌تواند برای او آسیب‌زا باشد. از او بخواهید که برای حفظ سلامت روحی خود، آثار جایگزینی را انتخاب کند. اگر نوجوان شما این اثر را تماشا کرده است، از او درباره‌ی عوامل رسیدن به موفقیت (تبدیل‌شدن به قهرمان در دنیای واقعی) بپرسید. از او بخواهید الزامات تبدیل‌شدن به قهرمان زمین را در دنیای واقعی نام ببرد و بگوید درحال‌حاضر چه کسی را قهرمان واقعی خود می‌داند. از او بخواهید روحیه‌ی خشونت‌آمیز فیلم را نقد کند و نظرش را درباره‌ی رفتارهای خشونت‌آمیز توضیح دهد. خلاصه: درباره‌ی آسیب‌های خشونت، عوامل رسیدن به موفقیت و تبدیل‌شدن به قهرمان واقعی روی زمین نظر نوجوان خود را بپرسید.

فیلم سینمایی «مورتال کمبت» اقتباسی از یک بازی اکشن با همین نام است. داستان این اثر درباره‌ی مبارزه‌ی قهرمانانی خاص است که باید نیروی ویژه‌‌ی درون خود را بیابند و به‌وسیله‌ی آن، با افراد شرور دنیای بیرون بجنگند. آنچه بیش از همه در این اثر نمود دارد خشونت بالا و بی‌پرده‌ایست که تماشای محصول را برای سنین کودکی و نوجوانی آسیب‌زا کرده است. تماشای خشونت میان شخصیت‌های واقعی و در دنیای واقعی، آن‌هم به‌صورت بی‌پرده و همراه با خونریزی بالا، می‌تواند به چند صورت در فرزندان تأثیر بگذارد: باعث بالارفتن روحیه‌ی خشونت‌طلبی، پرخاشگری و تقلید حرکات خشن در فرزندان شود. خشونت را برای ایشان عادی‌سازی کند و حتی تمایل به آن را ایجاد کند. می‌تواند باعث ترس فرزندان از خشونت و بی‌رحمی دنیای بیرون شود. درنتیجه، این اثر برای رده‌ی سنی بزرگسال است؛ به شرطی که بتوانند تماشای نصف‌شدن یک انسان را تحمل کنند! البته درکنار خشونت، برخی پیام‌های مثبت نیز در این اثر به چشم می‌خورد که متأسفانه آن‌ها هم به‌دلیل پررنگ‌ترشدن پیام‌های منفی، ممکن است از چشم مخاطب دور بمانند. برای مثال، قهرمانان این داستان الگوهایی هستند از افرادی که با نیروهای شر مبارزه می‌کنند و برخی از آن‌ها بسیار خانواده‌دوست هستند. اما آنچه بیش از همه در الگوی رفتاری شخصیت‌های مثبت دیده می‌شود بی‌رحمی و خشونت در مبارزات است و انگیزه‌گرفتن از حس انتقام! همچنین ما شاهد کار تیمی و امیددادن دوستان به یکدیگر برای رسیدن به موفقیت نیز هستیم. اما باز آنچه به‌عنوان عامل اصلی تبدیل‌شدن شخصیت‌ها به یک قهرمان موفق است کشف‌کردن و تمسّک‌جستن به نیروهای مافوق بشری است. نوجوانان ممکن است به‌دلیل آشنابودن با بازی «مورتال کمبت»، تمایل داشته باشند که این اثر را تماشا کنند. پیش از تماشای اثر، به فرزندان خود هشدار دهید که تماشای خشونت تا چه حد می‌تواند برای او مخرّب باشد و سعی کنید از آثار جایگزین استفاده کنید. اگر نوجوان شما این اثر را تماشا کرده است، بهتر است از ویژگی پرورش تفکّر نقادانه در او استفاده کنید و از او دعوت کنید تا با دیدی نقادانه به این اثر بنگرد و درباره‌ی عوامل رسیدن به موفقیت (تبدیل‌شدن به قهرمان در دنیای واقعی) و آسیب‌های تمسّک به روش‌های خشونت‌آمیز، نظرات خود را بیان کند. خلاصه:  اثری که به‌دلیل اقتباس از یک بازی رایانه‌ای، ممکن است مورد استقبال نوجوانان قرار بگیرد، اما شدّت بالای خشونت در آن برای کودکان و نوجوانان آسیب‌زا خواهد بود.

با وجود شرورهای خسته‌کننده و افشاگری‌های احمقانه (که بیشترشان بی‌معنی است)، این فیلم فانتزی هنرهای رزمی خشن واقعاً مشت خود را به نمایش می‌گذارد، و این به لطف قهرمانان دوست‌داشتنی و اکشن‌های جذاب و روان است. بازسازی فیلم ۱۹۹۵ که به شدت مورد انتقاد قرار گرفت—که مثل این نسخه، بر اساس مجموعه‌ای طولانی از بازی‌های ویدیویی بود—مورتال کامبت آن چیز نادر است: فیلمی از بازی ویدیویی که موفق می‌شود از تله‌های معمول فیلم‌های بازی‌های ویدیویی عبور کند.با این حال، داستان درباره اینکه چگونه قلمرو زمین و قلمرو بیرونی باید ۱۰ نبرد را انجام دهند - ۹ نبرد از آن‌ها قبلاً انجام شده است - کاملاً مضحک است، و فیلم هم هیچ استفاده‌ای از این اطلاعات نمی‌کند. و شخصیت‌های شرور قلمرو بیرونی، با بدترین و بی‌روح‌ترین دیالوگ‌ها و اغلب با رنگ آبی-خاکستری فیلمبرداری شده‌اند، به طرز غم‌انگیزی کسل‌کننده هستند. اما قهرمانان متنوع، کول، جکس و سانیا، بسیار جذاب هستند. (هم‌رزم آن‌ها، کانو، واقعاً و به عمد، بسیار آزاردهنده است.) کول به همسر و دخترش با محبت و دلسوزی متعهد است، جکس سربازی سابق است که از دست دادن بازوهایش در مقابل ساب-زیرو او را آشفته کرده است، و سانیا از اینکه "انتخاب" نشده و "نشانه تولد" ندارد، ناامید است. و قطعاً نبردهای فیلم ناامیدکننده نیستند. سایمون مک‌کوید، در اولین تجربه کارگردانی خود پس از کار در تبلیغات، صحنه‌های اکشن مورتال کامبت را روان، شگفت‌انگیز و باله‌وار... و همچنین پرتعداد و بسیار خشن به تصویر می‌کشد.