باک هاوارد بزرگ

تروی گیبل (با بازی کالین هنکس) پس از اینکه متوجه می‌شود حقوق واقعاً برای او مناسب نیست، شغلی را به عنوان دستیار یک «ذهن‌خوان» سابق به نام باک هاوارد (با بازی جان مالکوویچ) قبول می‌کند. باک ۶۱ بار در برنامهٔ امشب حضور داشته، اما هنوز نتوانسته به شهرت برسد. اما او می‌خواهد تا آخرین لحظه تلاش کند، هرچند که نمایشش، هرچند جالب و قطعاً در بیکرزفیلد و اکران مورد توجه قرار می‌گیرد، واقعاً مسخره است (فکر کنید کاپیتان و تنیل با دیوید کاپرفیلد ملاقات کنند). برای اینکه بالاخره بتواند نامش را بر سر زبان‌ها بیندازد، باک با کمک یک روابط عمومی (با بازی امیلی بلانت) که واقعاً نمی‌تواند با او کنار بیاید، نمایش جدیدی را رونمایی می‌کند که به طور غیرمستقیم به او شهرت مورد نظرش را می‌دهد. اما تروی مطمئن نیست که باک با این مسیر جدید بتواند به هدفش برسد، به خصوص اینکه ممکن است قدرت‌های او را تضعیف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مخاطب اصلی فیلم صحبت کنند. این فیلم رده‌بندی PG دارد، اما آیا این به معنای مناسب بودن آن برای کودکان است؟
• آیا از این فیلم می‌توان پیام مثبتی گرفت؟
• چه چیزی، اگر چیزی وجود داشته باشد، ترو از باک یاد می‌گیرد و برعکس؟

والدین باید بدانند که اگرچه این کمدی عجیب و غریب از نظر زبان و برهنگی نسبتاً ملایم است، احتمالاً در رادار بیشتر کودکان قرار نمی‌گیرد. با این حال، نوجوانان و جوانانی که به جادو علاقه‌مند هستند، ممکن است واقعاً آن را جالب پیدا کنند، اگرچه درس زندگی فیلم - عشقی که به کار خود دارید - همیشه به وضوح منتقل نمی‌شود. انتظار کمی نوشیدن و بوسیدن را داشته باشید، همچنین برخی از مشاجرات بلند و بی‌ادبی و ناز کردن از شخصیت اصلی. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بر روی کاغذ، فیلم بزرگ بَک هاوارد باید یک موفقیت بزرگ باشد. داستانی عجیب و جالب؟ بله. شخصیتی به‌خوبی نوشته‌شده؟ بله. جان مالکوویچ؟ بله. اما فیلم کمی از عظمت فاصله دارد و به‌جای آن سرگردان است. بلانت درخشان است، اما هنکس در نقشش فقط دوست‌داشتنی است — او قدرت خاصی را که در مقابل بازیگری مثل مالکوویچ لازم است، ندارد. کسی که در نقش یک فرد خوش‌برخورد و خوش‌صحبت و تقریباً شکست‌خورده، فوق‌العاده است. (درحالی‌که شخصیت بَک از کریسکن الهام گرفته شده، این فیلم باید جان مالکوویچ بزرگ نام می‌گرفت.) بَک در واقع می‌تواند به سبک رترو بچه‌ها را سرگرم کند: او به‌وضوح متعلق به دوره‌ای پیش از توییتر، پیش از اینترنت و پیش از هرچیز دیگری است که زندگی را این‌قدر تند کرده است.در نهایت، شاید بزرگترین مشکل این فیلم این باشد: اگرچه قرار است بفهمیم تروئی از وقتش با باک درس زندگی می‌گیرد، اما مشخص نیست آن درس واقعا چیست. اینکه هرگز با چیز خوب دستکاری نکنیم؟ اینکه کاری را که دوست دارید، دوست داشته باشید؟ اینکه پافشاری کنید؟ یا همه موارد بالا؟ ما ترفندهای کارتی و شعبده‌بازی را می‌بینیم، اما پایانی بزرگ وجود ندارد.