نجات آقای بنکس

پی. ال. تراورز (اما تامپسون)، نویسنده مشهور و سختگیر مری پاپینز، به شدت از اثر ادبی خود محافظت می‌کند و تمایلی ندارد که والت دیزنی (تام هنکس) آن را به یکی از فیلم‌های شاد خانوادگی خود تبدیل کند، به ویژه اگر شامل شادی و سرزندگی یا پنگوئن‌های انیمیشنی باشد. این فیلم با صحنه‌هایی از دوران کودکی تراورز در استرالیا آمیخته شده است، جایی که پدرش (کالین فارل) به تدریج به الکلیسم مبتلا می‌شود، اتفاقی که هنوز او را آزار می‌دهد و به وضوح بر نوشتن او تأثیر گذاشته است. فیلم نجات آقای بنکس تحول رابطه پدر و دختر را به تصویر می‌کشد، در حالی که دیزنی به آرامی او را متقاعد می‌کند و تراورز را قانع می‌کند که شخصیت محبوب او در دستان او در امان خواهد بود. حتی با پنگوئن‌های کارتونی.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت تراورز صحبت کنند. چرا تراورز از مری پاپینز محافظت می‌کند؟ چه مقدار از داستان به نظر بر اساس زندگی خود اوست؟ فکر می‌کنید او چه چیزی از این روند یاد می‌گیرد؟
• آیا فکر می‌کنید فیلم کاملاً واقعی است؟ چطور می‌توانید حقیقت را دریابید؟ آیا همیشه یک حقیقت واقعی وجود دارد یا به دیدگاه و نظر بستگی دارد؟
• اگر داستانی بنویسید که قرار است به فیلم تبدیل شود، چه جنبه‌هایی را مایل به تغییر هستید و چه جنبه‌هایی را تمایل به تغییر ندارید؟
• آیا این یک فیلم مناسب برای کودکان است؟ آیا کودکان می‌توانند از این فیلم چیزی یاد بگیرند؟ آیا موضوعاتی در این فیلم وجود دارد که کودکان آمادگی مواجهه با آن را نداشته باشند؟

والدین باید بدانند که در حالی که فیلم نجات آقای بنکس درباره ساخت یک فیلم خانوادگی کلاسیک است، برخی از موضوعات آن مانند الکلیسم، خودکشی و دوران کودکی دشوار ممکن است برای کودکان خردسال دشوار باشد. در حالی که لحظات شاد و سرگرم‌کننده زیادی برای سرگرم کردن نوجوانان وجود دارد، لحظات غم‌انگیز و شگفت‌انگیز می‌تواند کمی تکان‌دهنده باشد، از جمله مردی بسیار بیمار در بستر مرگ و زنی که در مقابل دخترش اقدام به خودکشی می‌کند. والدین باید در نظر بگیرند که آیا کودکان برای این موضوعات آمادگی دارند یا خیر، یا اینکه آیا حتی از فیلمی که بین مضحک و جدی در نوسان است لذت خواهند برد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

نجات آقای بنکس از بسیاری جهات دوست‌داشتنی است، از جمله بازیگران اصلی آن، تامپسون و هَنکس، که به‌طور غیرقابل‌مقاومتی برنده می‌شوند. اما این داستان دو داستان است، هر دو داستان به‌خوبی پرداخته شده‌اند، اما فیلم در کل از نظر لحن یکدست نیست. در ابتدا، فیلم مری پاپینز یک قصه‌ی پریان است. داستان پشت فیلم نیز به‌نوعی شبیه یک قصه‌ی پریان است، زیرا نویسنده‌ی بدخلق به‌تدریج محافظه‌کاری خود را کنار می‌گذارد و اجازه می‌دهد نویسندگان استودیو و دیزنی او را متقاعد کنند تا پایان خوش داشته باشد. اما ظاهراً این پایان خوش نبود. تراورز واقعی به‌طور مشهودی از نسخه‌ی سینمایی کتابش ناراضی بود، و به نظر می‌رسد که این مبارزه احتمالاً جنجالی‌تر از چیزی بوده که ما می‌بینیم. و فیلم به‌سرعت در یک لحظه‌ی کمی شیرین به پایان می‌رسد، که قدرت نبردهای قبلی را که منجر به بن‌بست شده بود، تضعیف می‌کند.مشکل‌تر از آن، چگونگی ترکیب صحنه‌های غم‌انگیز از دوران کودکی تراورز در استرالیا، که تا مرز ناامیدی پیش می‌رود، با لحظات کمدی است که کشمکش تراورز و دیزنی را به تصویر می‌کشد. اگر فیلم‌سازان به یکی (مذاکرات بین تراورز و دیزنی) یا دیگری (گذشته سخت تراورز) به طور کامل متعهد می‌شدند، می‌توانست به یک کل بزرگتر تبدیل شود. در اینجا یک قاشق چای‌خوری شکر به یک فنجان تبدیل شد و اثرات مثبت دارو را از بین برد.