بخش ریتم

در ابتدای فیلم ریتم بخش، استفانی (بلیک لایولی)، کارگر جنسی معتاد به مواد مخدر در لندن، با آخرین مشتری خود در یک فاحشه‌خانه ارزان‌قیمت ملاقات می‌کند، اما متوجه می‌شود که او یک خبرنگار تحقیقی است که بازماندگان سقوط هواپیمایی را ردیابی می‌کند که منجر به کشته شدن کل خانواده نزدیک او شده است. این خبرنگار، پروکتور (رازا جفری)، استفانی را متقاعد می‌کند که سقوط مرگبار هواپیما تصادفی نبوده بلکه یک حمله تروریستی هماهنگ بوده که توسط جوامع اطلاعاتی بین‌المللی مخفی نگه داشته شده است. پروکتور به استفانی در مورد منبع مخفی خود، "ب"، که قبلا در MI6 کار می‌کرده، می‌گوید. پس از وقوع یک تراژدی دیگر، استفانی به دنبال "ب" مرموز (جود لا) می‌رود، که در نهایت موافقت می‌کند استفانی را آموزش دهد تا به یک جاسوس قاتل تبدیل شود که بتواند با دنبال کردن شواهد، تروریست‌های مسئول این همه مرگ را پیدا کرده و انتقام خانواده خود را بگیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در ریتم سِکشن صحبت کنند. خشونت واقع‌گرایانه چگونه بر بینندگان تاثیر متفاوتی نسبت به خشونت نمایشی دارد؟
• چه کسی، اگر وجود داشته باشد، الگوی مناسبی در این فیلم است؟ آیا فیلم‌ها باید شخصیت‌هایی را به نمایش بگذارند که الگوی مناسبی باشند؟
• چرا فکر می‌کنید این همه فیلم‌ها داستان‌هایی درباره انتقام را انتخاب می‌کنند؟ چه چیزی آن را به یک موضوع جذاب تبدیل می‌کند؟

والدین باید بدانند که ریتم بخش، یک فیلم مهیج بین‌المللی در مورد استفانی پاتریک (با بازی بلیک لایولی) است، زنی درخشان اما عزادار که حاضر است به یک قاتل تبدیل شود تا انتقام مرگ خانواده‌اش را بگیرد. این فیلم که بر اساس مجموعه جاسوسی نوشته مارک برنل ساخته شده، بسیار خشونت‌آمیز است. از تعقیب و گریزهای پرتنش با ماشین و درگیری‌های تن به تن و نزاع‌های نزدیک (گاهی تا حد مرگ) تا ترورها با شلیک گلوله، انفجارها و خنجرزدن‌ها را انتظار داشته باشید. زبان فیلم نیز بسیار تند است و کلمه «لعنتی» به‌طور خاص به‌کرات استفاده شده است. استفانی همچنین با مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کند و در ابتدا به عنوان یک کارگر جنسی کار می‌کند. با این حال، در حالی که رابطه جنسی در فیلم تلویحاً وجود دارد، تنها صحنه عشق واقعی فیلم به بوسیدن‌های پرشور محدود می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود بازیگران با استعداد و فیلمنامه‌ای از خود نویسنده، این اقتباس از رمان جاسوسی مارک برنل قطعا مخاطبان را به فکر فرو می‌برد که کتاب بهتر بود. استفانی لایولی، با ظاهری خشن، پوست رنگ‌پریده، جای تزریق و کبودی‌هایی که با خشونت کار جنسی و اعتیاد همخوانی دارد، ظاهرا دانشجوی سابق با استعداد آکسفورد است که پرواز خانواده‌اش را از دست داده و در آن پرواز والدین و خواهر و برادرش مرده‌اند. اگرچه خودویرانگری اولیه تا حدی منطقی است، اما تبدیل شدن استفانی به یک تک‌تیرانداز، قاتل و مامور اطلاعاتی ماهر به نظر غیرواقعی و سریع اتفاق می‌افتد (با اینکه ظاهرا ماه‌ها گذشته است).لایولی و لاو شیمی خوبی به عنوان جاسوس سابق مرموز و دانش‌آموز رنج‌کشیده‌اش دارند و یک تعقیب و گریز اولیه هم وعده‌های خوبی می‌دهد، اما بیشتر ریتم سِکشن فقط قابل قبول و فرعی است. چیزی به‌خصوص و اصیل در مورد یک طرح تروریستی اسلامی پس از 11 سپتامبر وجود ندارد (حتی در سال 2011، زمانی که کتاب منبع منتشر شد، بارها و بارها اتفاق افتاده بود)، و طرح داستان چند پیچش راحت و ساده دارد، از جمله سفری به شهر نیویورک برای حذف یک سرمایه‌دار خودپسند با علاقه به روسپیان (مکس کاسلا که به خوبی انتخاب شده است). همه فیلم‌های جاسوسی تا حدودی آشنا هستند -- تعقیب و گریز ماشین، فریب‌های زن‌صیغه‌ای، سلاح‌هایی که فقط یک بار نشان داده می‌شوند و بعد دوباره ظاهر می‌شوند -- اما این فیلم به‌خصوص قابل پیش‌بینی و ناامیدکننده است و از مقایسه با فیلم‌های بورن/سالاندر خیلی عقب می‌ماند.