شیطان کوچک

سیزده سال و نه ماه پیش، لورا (با بازی آبری پلازا) رابطه‌ای داشت که عواقب وخیمی به دنبال داشت: دوست‌پسرش (با بازی دنی دیویتو) در واقع شیطان بود، و حالا دختر نیمه‌انسانی‌اش، کریسی (با بازی لوسی دیویتو)، یک شیطان کوچک است. لورا و کریسی تمام زندگی کریسی در حال فرار بودند تا لورا بتواند دخترش را از پدرش پنهان کند، اما قدرت‌های ماورایی کریسی در سیزدهمین سالگرد تولدش ظاهر شدند، و همزمان پیشنهادی از طرف پدرش رسید: با او همراه شود و تمام هستی را به جهنم تبدیل کند. کریسی در حال فکر کردن به این پیشنهاد است. اما در همین حین، او می‌خواهد به صورت نیمه‌وقت با مادرش و به صورت نیمه‌وقت با پدرش زندگی کند، و تمام وقت در یک دبیرستان معمولی درس بخواند. هی، هیچ دلیلی وجود ندارد که او نباید تجربه‌ای معمولی از دبیرستان داشته باشد... درست است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد بازار نمایش‌هایی مثل این صحبت کنند. آیا این نوع سرگرمی مورد نظر بزرگسالان است؟ چه چیزی باعث جذابیت سریال‌های انیمیشنی برای بزرگسالان می‌شود؟
• آیا این مجموعه بحث‌برانگیز است؟ آیا محتوای آن از حد مجاز فراتر می‌رود؟ آیا رده‌بندی سنی تلویزیون برای هشدار به بینندگان در مورد محتوای برنامه کافی است؟
• تا چه حد از آنچه در سرگرمی‌ها می‌بینیم را درونی می‌کنیم؟ آیا مهم است که شخصیت‌ها الگوی خوبی باشند یا خیر؟ چه برنامه‌هایی را تماشا می‌کنید که مدل‌های رفتاری مثبتی دارند؟

والدین باید بدانند که لیتل دیمن یک سریال انیمیشنی در مورد دختری نوجوان است که مادرش انسان و پدرش خود شیطان است. علی‌رغم پیش‌زمینه ترسناک، این نمایش لحنی سبک و طنز دارد، هرچند که محتوای بالغانه زیادی دارد. خشونت در آن مکرر و خشن است: شخصیت‌ها اندام تناسلی خود را شلیک می‌کنند؛ بازوها و سرها به‌صورت خونین جدا می‌شوند؛ ما اغلب دیوهایی را با احشای قابل‌مشاهده و استخوان‌های نمایان می‌بینیم. شکارچیان دیو نیز به دنبال کریسی هستند و قول می‌دهند «احشای این کودک را بیرون بکشند و به‌عنوان شال دور گردن خود ببندند». انتظار اندام‌های جدا از بدن، تصاویر ماوراءالطبیعه، حیوانات بدشکل صحبت‌کننده، مرگ‌های مکرر و خشونت‌های خونین دیگر را داشته باشید. زبان نیز بالغانه است و فحاشی مکرر دارد (فحش‌هایی مثل «فاک»، «مادر فاکر»، «احمق» و «شیت» و غیره). کریسی یک علاقه عشقی دارد؛ انتظار بر این است که آن‌ها با هم قرار بگذارند و ببوسند. نوجوانان در یک مهمانی الکل می‌نوشند، از جمله شات‌های ژلاتینی؛ کریسی یک سینی کامل از آن‌ها را سر می‌کشد درحالی‌که مهمانان نوجوان دیگر دست می‌زنند.

لوسی و دنی دی ویتو، بازیگران صدا، به عنوان یک نوجوان کاملا غیر معمولی و پدرش، شاهزاده تاریکی، جذابیت بیشتری به این ماجراجویی انیمیشنی تزریق می‌کنند. داستان هم محکم و استوار است، با کریسی که در سطوح مختلف نمادین و واقعی با شیاطین مبارزه می‌کند: بلوغ و سختی‌های معمول زندگی دبیرستانی، به علاوه یک نبرد ماوراءالطبیعه در حال شکل‌گیری بین خوب و بد که با پیوستن کریسی به نیروهای بد پدرش یا انسان‌های معمولی که در شخصیت مادرش متجلی می‌شوند، تعیین می‌شود.کریسی، دختر نوجوانی است که با قدرت‌هایش گاهی اوقات از پسِ مشکلات برمی‌آید. او با تکان دادن مچ دستش قلدرها را از سر راه برمی‌دارد و با آتش و شیاطینِ وحشی، جشن تولدش را پرشورتر می‌کند. اما گاهی اوقات، مثل وقتی که با پیامدهای توافقِ غیرمعمولِ والدینش برای سرپرستی او دست و پنجه نرم می‌کند (او هر آخر هفته در جهنم با پدرش می‌ماند)، از مسئولیتی که به خاطر نَسَبش به عنوان نیمه‌ضد مسیح بر دوشش گذاشته‌اند، خشمگین می‌شود. اشتباه نکنید، این سریال انیمیشنی، پر از الفاظ زشت و خشونت است؛ با وجود این که داستان آن دربارهٔ خانواده‌ای آشفته است، مناسب خانواده‌ها نیست. اما با شوخی‌های بامزه‌تر از آن چه انتظار دارید و بازیگران قوی در نقش‌های اصلی و فرعی، این انیمیشنِ سرگرم‌کننده، ارزش تماشا کردن دارد.