لبهٔ بریدن

لبه‌ی خونین از مصاحبه‌ها، وسایل بصری و تصاویر خبری، و همچنین صحنه‌هایی از زندگی شخصی سوژه‌هایش، برای مطرح کردن یک موضوع مهم در میان عموم استفاده می‌کند. کرت دیک کارگردان، کارگردان قابل توجه مستندهای دیگر (مانند The Hunting Ground که با تجاوز در دانشگاه سر و کار داشت) بر سه وسیله تمرکز دارد: یک ایمپلنت پیشگیری از بارداری (Essure شرکت بایر)، مواد تعویض مفصل ران (DePuy Synthes)، و ایمپلنت‌های مش برای استفاده‌ی زنان و زایمان. علاوه بر این، فیلمساز زمان قابل توجهی را بر روی جراحان رباتیک پیشرفته (daVinci) صرف می‌کند. در درجه‌ی اول، فیلم چند زن را دنبال می‌کند که از دستگاه‌های پیشگیری از بارداری یا ایمپلنت‌های مش برای اختلالات مجاری ادرار استفاده کرده‌اند. در هر مورد، آسیب دائمی دیده‌اند یا مجبور به تحمل چندین عمل جراحی شده‌اند. دکتر استفن تاور، جراح ارتوپد که مفصل ران خودش منجر به مسمومیت کبالت شده، به یک مدافع مهم برای انجام تحقیقات می‌شود. فرضیه‌ی کارگردان دیک، که با دقت مستند شده، این است که روش‌های فعلی مورد استفاده‌ی FDA برای تایید دستگاه‌های پزشکی به اندازه‌ی کافی سخت‌گیرانه نیستند تا از عموم محافظت کنند. این واقعیت، به همراه قدرت عظیم شرکت‌های پزشکی و لابی‌گرانشان، مصرف‌کننده‌ی آمریکایی را در معرض خطر بزرگی قرار می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره اهداف فیلم‌سازی مستند بحث کنند: سرگرم کردن، آگاه کردن، الهام بخشیدن و متقاعد کردن. فیلم لبه خونین در کدام دسته یا دسته‌ها قرار می‌گیرد؟ چرا؟
• با در نظر گرفتن شهادت متخصصان پزشکی در مورد خطرات کلی این روش‌ها، آیا فکر می‌کنید فیلم‌سازان به طور کامل هر دو جنبه موضوع را نشان داده‌اند؟ آیا دوست داشتید نظر سازندگان دستگاه‌ها را هم می‌شنیدید؟ چرا فکر می‌کنید آنها مایل به مصاحبه نبودند؟
• درباره آنجی فرمالینو، تامی جکسون و دیگر افرادی که مبارزه کردند فکر کنید. چه ویژگی‌های شخصیتی خاصی برای موفقیت در تلاش‌هایشان لازم بود؟ چه چیزی باعث انگیزه آنها شد؟ چگونه کمک به دیگران به آنها در کنار آمدن با تجربیاتشان کمک کرد؟
• آیا این فیلم به توضیح این موضوع کمک می‌کند که چرا کشورهای مختلف در سراسر جهان، تاییدیه‌ی ایمپلنت‌های Essure را قبل از ایالات متحده لغو کردند؟ چگونه این موضوع، مثالی از قدرت بازار بر رفاه و سلامت مردم است؟

والدین باید بدانند که فیلم لبه خونین، یک فیلم صریح و روشنگر برای بزرگسالان است که درباره شکست سازمان غذا و داروی آمریکا و جامعه پزشکی در بررسی دقیق دستگاه‌های پزشکی جدید و پیگیری پیامدهای بلندمدت اجرای آن‌ها صحبت می‌کند. این فیلم پیامی قوی دارد که از شهادت بیماران، پزشکان و دیگر متخصصان استفاده می‌کند. فیلم اذعان دارد که همه روش‌های پزشکی خطراتی دارند، اما در این فیلم، یک ناظر دولتی سرکش، سازمان غذا و دارو، اجازه می‌دهد اهداف بازاریابی شرکت‌ها/لابی‌گران بر رفاه بلندمدت بیماران و خانواده‌هایشان اولویت داشته باشد. شرکت‌هایی مانند بایر و دی‌پوی سنتز، سازندگان برخی از این دستگاه‌ها، از مصاحبه برای فیلم خودداری کردند. بینندگان می‌توانند انتظار توصیفات گرافیکی از روش‌های پزشکی، عوارض ناشی از آن و بحث‌های صریح در مورد اثرات منفی بر سبک زندگی و فعالیت جنسی را داشته باشند. برخی از تصاویر، پلاکاردهایی در تظاهرات را نشان می‌دهند که روی آن‌ها نوشته شده «لعنت به بایر». یک پرستار می‌گوید «خدای من». در حالی که این فیلم برای کودکان جز نوجوانان بالغ که به چنین موضوعاتی علاقه‌مند هستند، جذابیتی نخواهد داشت، اما نگاهی آگاهانه و اغلب آزاردهنده به مساله‌ای است که بر همه تاثیر می‌گذارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

استدلالی قوی برای آزمایش دقیق‌تر دستگاه‌ها و روش‌های پزشکی در حال تکامل توسط مراقبین دولتی، به‌ویژه FDA، با وضوح، اشتیاق و صداقت ارائه شده است. کیربی دیک موفق می‌شود یک موضوع پیچیده را روشن کند و در عین حال، احساسات مخاطبان را درگیر این داستان‌های بسیار شخصی تا رسیدن به نتیجه‌گیری‌ها کند. همه خوب نمی‌شوند، اما هر داستانی هدفی دارد. الهام‌بخش است که ببینیم آنجی فرمالینو با تأسیسات پزشکی مقابله می‌کند. هیجان‌انگیز است که ببینیم تجربه دکتر استیون تاور مسیر تاریخ را برای بسیاری دیگر تغییر می‌دهد. لبه خونین مثال کاملی است از اینکه چگونه فیلم‌های مستند، با افزایش دیده شدن، بر مهم‌ترین مسائل امروز تأثیر می‌گذارند.