لاروی، تگزاس

در لاروی، تگزاس، ری، کارگر مغازه ابزار فروشی، متوجه می‌شود که همسرش با شخصی دیگر رابطه دارد. در حالی که در حال فکر کردن به آینده‌اش است، او را با یک قاتل حرفه‌ای اشتباه می‌گیرند و مقداری پول نقد و آدرس هدف به او داده می‌شود. آیا این می‌تواند پول راحتی باشد که او برای جلب محبت همسرش به آن نیاز دارد؟ نه، اگر قاتل واقعی هری در این میان دخیل باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سطح خشونت در لا روی، تگزاس صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این خشونت ضروری بود یا خیلی زیاد بود؟ آیا ترکیب آن با کمدی سیاه بر تاثیرش تاثیر گذاشت؟ چطور فیلم مرز بین این دو را حفظ کرد؟
• فیلم یک کمدی جنایی هیجان‌انگیز است. آیا یادآور فیلم‌های دیگر در این ژانر بود؟ چطور بود؟ آیا کلیشه‌ها یا تصاویر ذهنی خاصی به نظرتان رسید؟
• روند تکامل شخصیت ری در فیلم را بررسی کنید. علاوه بر اعمال ظاهری او، چگونه به عنوان یک فرد در درون تغییر کرد؟
• درباره زبان تند و تیز به کار رفته در فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟

والدین باید بدانند که لا روی، تگزاس یک فیلم جنایی سرگرم‌کننده و پر از کمدی سیاه است در مورد یک مرد درمانده (جان ماگارو) که به اشتباه به عنوان یک قاتل اجیر شناخته می‌شود. افراد زیادی به ضرب گلوله کشته می‌شوند و خون‌پاشی، جراحت خونی و برکه‌های خون نشان داده می‌شود. افراد بیهوش می‌شوند، به طور تصادفی غرق می‌شوند و احیا می‌شوند و به خودکشی اشاره می‌شود. الفاظ زشت و زننده شامل «فاک»، «شیت» و «بیچ» است و شخصیت‌ها الکل می‌نوشند و سیگار می‌کشند، اما مست دیده نمی‌شوند. گاهی اوقات اشاره‌های جنسی وجود دارد و شخصیت‌ها روابط نامشروع دارند. پیام‌هایی در مورد دوستی و ایستادن برای خود در میان هیجانات سیاه و طنز سیاه وجود دارد. این فیلم در برخی از مناطق به سادگی به عنوان لا روی شناخته می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم بلند اول شان آتکینسون، نویسنده و کارگردان، یک کمدی جنایی بسیار جذاب با گروهی از بازیگران دوست‌داشتنی است. لاروی، تگزاس پر از جذابیت به سبک برادران کوئن است، با طنز سیاه، صحنه‌های عجیب و غریب و موقعیت وجودی در هیچ‌کجا، که با سطح قابل‌توجهی از خشونت خونین و شخصیت‌هایی که نمی‌توان از آنها دل کند، ترکیب شده است. مگارو به‌درستی در نقش ری، مردی بدشانس و بی‌خبر از همه جا، انتخاب شده است، اما کارگردان با مهربانی با او رفتار می‌کند و از آزاردهنده شدن او جلوگیری می‌کند. کارآگاه خوش‌بین زان، با کلاه کابوی و کراوات بولو، و تمایل به ایجاد هرج‌ومرج ناگهانی، یکی دیگر از شخصیت‌های عجیب و غریب به سبک کوئن است. آدم‌کشِ بیکر به‌درستی ترسناک است، اما نگاه‌هایی به یک جنبه عجیب‌تر از او می‌اندازد، مانند شخصیت شرور فیلم هیچ کشوری برای مردان مسن. فیلمبرداری جوی این فیلم به‌راحتی چشم خود را به چشم‌اندازهای گسترده و غبارآلود می‌دوزد و دیگر ناهنجاری‌ها را در بارهای غم‌انگیز و نور فلورسنت بیرون می‌کشد. طعم کلی فیلم تلخ و شیرین است و طعم بیشتری از یک فیلمساز امیدوارکننده را به ما می‌چشاند.