ایمان فرشتگان

جاشوا دنیس (مایکل بردفورد) پسر ده ساله پیشاهنگ، وقتی در معدن متروکه‌ای در یوتا گم می‌شود، با ایمان به فرشتگانش آرامش خود را حفظ می‌کند و در همانجا می‌ماند. صدها مایل دورتر، جان اسکینر (جان مایکل فینلی) که در سفری بدون ارتباط با دنیای بیرون به تنهایی در حال نوشتن کتابی در مورد همان معدن است، صدایی مرموز می‌شنود که او را به کمک فرا می‌خواند. این داستان بر اساس رویدادهای واقعی است و سرشار از پیام‌های مبتنی بر کتاب مقدس، به خصوص آنهایی که مرتبط با متی 17:20 هستند: "به راستی به شما می‌گویم، اگر ایمان به اندازه دانه خردل داشته باشید، می‌توانید به این کوه بگویید از اینجا به آنجا منتقل شود، و این اتفاق خواهد افتاد. هیچ چیز برای شما غیرممکن نخواهد بود."

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مضامین و پیام‌های معنوی موجود در ایمان فرشتگان صحبت کنند. آیا برای لذت بردن یا قدردانی از این فیلم باید مسیحی بود؟ چرا، یا چرا نه؟
• کدام شخصیت‌ها را به‌عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ آیا نمونه‌هایی از استقامت، کار تیمی، صداقت، فروتنی، شجاعت و فداکاری را مشاهده کردید؟
• این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های بحرانی دیگری که دیده‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟ در مورد فیلم‌های مذهبی چه نظری دارید؟
• چقدر فکر می‌کنید این فیلم به وقایع واقعی که الهام‌بخش آن بوده، وفادار است؟ چرا فیلم‌سازان گاهی تصمیم می‌گیرند حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شده‌اند، تغییر دهند؟

والدین باید بدانند که ایمان فرشتگان، درام نجات واقعی جاشوا دنیس، پسر ۱۰ ساله پیشاهنگ است که در سال ۱۹۸۹، به مدت پنج روز در معدن یوتا گم شد. این فیلم توسط فیلمساز مورمون و دربارهٔ مردم مورمون ساخته شده و بازیگران آن نیز مورمون و مسیحی هستند. این فیلم به‌طور بی‌پرده‌ای بر پایهٔ ایمان است و می‌توان انتظار سرودهای مذهبی، متون مقدس و مراسم پرستش را داشت. پیام فیلم این است که داشتن اعتماد بی‌چون‌وچرای به خدا شما را از سختی‌ها عبور می‌دهد. بخشی از این موضوع در اصرار جاشوا در چند نوبت دیده می‌شود که اگر واقعاً باور داشته باشید، می‌توانید پرواز کنید. داستان این موضوع را به روشی به هم پیوند می‌دهد که با واقعیت همخوانی دارد، اما نمی‌توان نگران نبود که ممکن است بینندگان جوان را به انجام عمل «جهش ایمان» با پیامدهای منفی تشویق کند. با اینکه جاشوا در موقعیتی به‌وضوح ترسناک قرار دارد، اما این موضوع اغراق‌شده نیست. او به دلیل اعتقاداتش در طول فیلم آرام است. در حالی که بزرگسالان ناراحت و نگران هستند، اما به طرز شگفت‌انگیزی محترمانه و متعادل رفتار می‌کنند. هیچ شخصیت شروری در فیلم وجود ندارد، اما یک کلانتر سیاه‌پوست (کامرون آرنت) —تنها شخص رنگین‌پوست در نقش مهم— به عنوان مانع نشان داده می‌شود که از کمک دیگران به دلیل جلوگیری از تلفات بیشتر امتناع می‌کند. هیچ محتوای جنسی، زبانی یا مصرف مواد مخدر مشکوک در فیلم وجود ندارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در حالی که فیلم‌سازی به اوج نمی‌رسد، اتفاقات این درام صادقانه ممکن است برخی از بینندگان را به باور برساند. نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده گارِت بَتی داستان واقعی را بدون هیجان زیاد به تصویر می‌کشد، و قطعا داستان‌های مشابه بهتر گفته شده‌اند (سیزده زندگی اثر ران هاوارد مثال خوبی است)، اما تفاوتی وجود دارد. ایمان فرشتگان (که همزمان با سی و پنجمین سالگرد نجات واقعی منتشر می‌شود) در مورد مهارت نجات‌دهندگان نیست، بلکه در مورد حمایت معنوی است که جاش را آرام نگه می‌دارد (که احتمالا به او اجازه می‌دهد انرژی غیرضروری مصرف نکند) و آزار و اذیت ماوراءالطبیعه‌ای است که متخصص معدن جان را به ادامه اصرار بر کمک کردن تشویق می‌کند.این داستان و نتیجه‌ی معجزه‌آسای آن از سال ۱۹۸۹ در جامعه‌ی مورمون بازگو شده است و به عنوان شاهدی بر وجود فرشتگانی که از ما محافظت می‌کنند و اینکه کلید بقا در زمان‌های دشوار، ایمان قوی است، در نظر گرفته می‌شود. در حالی که، باز هم، این فیلم هیجان‌انگیز نیست (هیچ‌گاه شما را به لبه‌ی صندلی‌تان نمی‌نشاند و حتی ممکن است بچه‌ها از وقت به وقت کمی خسته شوند)، اما برای خانواده‌ها مناسب است. در فیلم‌های مدرن امروزی به ندرت دیده می‌شود که بزرگسالان در هنگام بحران بدون فریاد زدن، از کوره در رفتن، سرزنش کردن یا مقصر جلوه دادن دیگران، بحران را مدیریت کنند. همسران، مهربان و حامی یکدیگر هستند و همسایه‌ها به کمک هم می‌آیند. دنیایی که بتی خلق کرده است، به طرق مختلف، ساده است، اما پایان دادن به یک فیلم با احساس آرامش و امنیت، بد نیست.