دوربین

اسکار (میگل گابریل) و مادر بیوه اش، ایولین (جسیکا پارکر کندی)، به یک روستای ماهیگیری کوچک در کامرا نقل مکان کرده اند. اسکار توانایی صحبت کردن ندارد و این موضوع باعث می شود که او از جامعه طرد شود و توسط بچه های دیگر مورد آزار قرار بگیرد. او بیشتر وقت خود را در ساحل می گذراند و از طریق لنز یک دوربین قدیمی که پدرش به او داده و کار نمی کند، به تماشای دنیا می پردازد. روزی او با اریک (بو بریجز)، صاحب یک مغازه تعمیرات محلی، ملاقات می کند. اریک او را تحت حمایت خود قرار می دهد، یک دوربین کارآمد به او می دهد و به او یاد می دهد که چگونه عکس های باکیفیت بگیرد و فیلم را ظاهر و ثابت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اسکار و صحبت نکردن او در دوربین صحبت کنند. به چه صورت این موضوع شخصیت او را شکل می‌دهد و استعدادش در عکاسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ چگونه بر رفتار دیگران با او تأثیر می‌گذارد؟
• یکی از صحنه‌ها نشان می‌دهد که اسکار احتمالا هنوز توانایی صحبت کردن دارد. به نظر شما چرا این صحنه در فیلم گنجانده شده است؟
• چگونه مردان این روستای ماهیگیری به تصویر کشیده شده‌اند؟
• چرا فکر می‌کنید در این فیلم شخصیت‌های زن خیلی کم هستند؟

درام کَمِرا در یک روستای ماهیگیری کوچک اتفاق می‌افتد، جایی که مردان به‌شدت مشروب‌خواری می‌کنند و اغلب فحش می‌دهند و زندگی سخت است. شخصیت اصلی در کودکی توانایی صحبت کردن را از دست داده و به همین دلیل مورد آزار و اذیت دیگر کودکان قرار می‌گیرد، ازجمله اینکه به او «ابله» یا «معلول» می‌گویند. شخصیت‌های دیگر در جنگ یا دریا جان خود را از دست می‌دهند. در بیشتر مهمانی‌ها و جمع‌های دوستانه مردان مشروب‌خواری می‌کنند و در حالت مستی عصبانی می‌شوند. مردان با هم دعوا می‌کنند و یکی از شخصیت‌ها مواد مخدر مصرف می‌کند و از خانواده‌اش دزدی می‌کند. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و فحش‌های زیادی می‌دهند، ازجمله کلماتی مثل «s--t»، «bulls--t»، «damn»، «goddamn»، «damnit»، «hell»، «ass»، «a--hole»، «son of a bitch»، «d--k» و موارد دیگر. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این داستان پدر/پدربزرگ جانشین قابل پیش بینی است اما هنوز هم گاهی احساسی است. عناصر مختلف فیلمبرداری با هم کار می کنند تا حسی از خانواده و جامعه در حال تغییر را به وجود آورند. در حالی که اسکار و مادرش در حال پیدا کردن جای خود به تنهایی و در شهر جدیدشان هستند، جامعه بزرگترشان در تلاش است تا آینده خود را در حالی که وجود ماهیگیری سنتی اش در حال از بین رفتن است، مشخص کند. ملودرام نقطه اصلی خود را در یک صدای آغازین بیان می کند که از دست دادن حس شگفتی و شکوه بزرگسالان را در حالی که در جاه طلبی، ترس و کنترل گم می شوند، به تصویر می کشد. با این حال، تمرکز واقعی فیلم اسکار است.در اطراف پسر بی‌پدر و گنگ، شهری مردانه قرار دارد. به جز ایولین، تعداد زنان با نقش‌های گفتاری در این فیلم بسیار کم است. همچنین تعداد زیادی بزرگسال وجود ندارند که مثل بزرگسالان رفتار کنند و شما بخواهید در اطراف فرزندتان باشند. رابطه اسکار با اریک بریجس شیرین است، اگرچه صحنه‌هایی مثل رقص پیرمرد در کارگاهش یا از دست دادن خویشتن‌داری در حالی که مست و عزادار است، کلیشه‌ای به نظر می‌رسند. گابریل احساسات اسکار را بدون گفتن هیچ دیالوگی به تصویر می‌کشد و موفق می‌شود فقط به‌طور حداقلی احساسات را به نمایش بگذارد. اما نمی‌توان همین را در مورد موسیقی دست‌وپاگیر فیلم گفت که به‌طور قابل توجهی بین آکوردهای الهام‌بخش و درام‌های پرتنش در نوسان است.